Druty splecione i ich zakończenie

Wytwarzanie drutów w tym procesie jest znacznie bardziej skomplikowane niż wytwarzanie drutów i wymaga różnych producentów produkty kablowe znacznie wyższe koszty pracy i materiałów. W związku z tym koszt drutów drutowych jest wyższy niż drutów drutowych.

Dlaczego potrzebne są skręcone przewody? Główne zalety, jakie mają w porównaniu z mono-rdzeniowymi, to elastyczność i niezawodność. Szczególnie elastyczność linka Ceniony w produkcji rozdzielnic elektrycznych, gdzie często w ograniczonych przestrzeniach wymagane jest zamontowanie dużej liczby drutów o licznych zagięciach, a nawet splotach.

Niezawodność kabla wielordzeniowego polega na tym, że gdy niektóre rdzenie są zepsute, nadal spełnia swoje funkcje, ze względu na pozostałe całe rdzenie.

Należy zauważyć, że warunkiem elastyczności drutu jest nie tylko obecność co najmniej kilku rdzeni, ale także ich przeplatanie. Im większa liczba drutów w przewodzie, tym wyższa jest jego klasa elastyczności.

Głównym warunkiem uzyskania wysokiej jakości, niezawodnych i bezpiecznych połączeń podczas pracy z drutami jest obowiązkowe zakończenie dowolnego z rodzaje końcówek kablowych.

Niemożliwe jest znalezienie takiej grupy styków, w której mocowanie kabla wielożyłowego można przeprowadzić bez wstępnego zakończenia za pomocą tulei. Przeciwnie, w elektrykach domowych, stosowanie przewodów wielordzeniowych bez zakończeń jest nadal dość powszechne.

Ostatni odcinek drutu jest pozbawiony izolacji i, w najlepszym razie, pokryty cynowaniem, aw najgorszym - skręcony palcami. Następnie drut jest mocowany za pomocą śruby lub płyty dociskowej, ale takiego kontaktu nie można uznać za niezawodny i całkowicie bezpieczny.

Faktem jest, że drut splatany to zestaw pojedynczych rdzeni, które nawet w izolacji, z zewnętrznym obciążeniem mechanicznym, zmieniają swoje położenie względem siebie. W odcinku drutu pozbawionym izolacji, pod działaniem płyty dociskowej lub śruby, rdzenie rozchodzą się w różnych kierunkach i z definicji nie można uzyskać niezawodnego i trwałego kontaktu.

Urządzenia zaciskowe w różnych grupach styków można warunkowo podzielić na kilka typów, a zatem każdemu typowi można polecić własny typ końcówek kablowych.

1. Pierwszym powszechnym rodzajem mocowania jest zaciskanie drutu w otworze grupy styków za pomocą końcowej części śruby (śruby). Ten typ jest używany w listwy zaciskowe (listwy zaciskowe), zero opon, podkładki do przedłużaczy, wtyczek i gniazd, a także w tanich gniazdach.

Ta opcja mocowania jest najgorsza w przypadku „gołego” drutu skręconego, ponieważ obszar nacisku powierzchni czołowej śruby na drucie jest bardzo mały, aw większości przypadków jest znacznie mniejszy niż średnica samego drutu. Najczęściej śruba po prostu przepycha tę część drutu, do której wchodzi, rozłączając rdzenie i nie patrząc na cynowanie. Ten rodzaj zacisku wymaga użycia tulejek, a najlepszym wyborem są tuleje rurkowe (alternatywne nazwy: tuleja, tulejki kablowe).

Końcówkę rurkową nakłada się na odcinek izolacji z drutu skręconego, zaciskanego specjalnym narzędziem, i działa jak osłona dla drutów, które ściska je i utrzymuje razem. Następnie drut można przymocować za pomocą śrub o małej powierzchni dociskowej.Końcowa część śruby powoduje wgniecenie w osłonie drutu, ale nie przebija go, ale pomaga bezpiecznie zamocować kabel w grupie styków.

Zaciski rurowe są trzech głównych typów: bez izolacji, z izolacją i z izolacją na dwa przewody. Pierwsze dwa typy różnią się od siebie tylko obecnością izolacji, a trzeci typ jest przeznaczony do jednoczesnego mocowania dwóch drutów o zadeklarowanym zakresie, a wartości przekroju są dwa razy większe niż w przypadku zwykłych końcówek rurowych. Bez względu na rodzaj końcówek kablowych zaciskana jest tylko metalowa tuleja, a izolacja pełni dodatkową funkcję.

2. Drugim rodzajem zamocowania jest zaciskanie drutu za pomocą łba śruby (śruby). Ta metoda jest najczęściej stosowana w gniazdach i przełącznikach ze starymi mechanizmami, niektórymi rodzajami listew zaciskowych oraz w urządzeniach rozdzielnic (do łączenia przewodów za pomocą śrub z różnymi powierzchniami przewodzącymi prąd).

Nie jest tajemnicą, że w praktyce, aby naprawić kabel za pomocą łba śruby, często splecione druty są montowane „nago”. W najlepszym wypadku pozbawiona drutu część jest zagięta wokół śruby pod pokrywką. Taki kontakt nie jest bezpieczny i niezawodny.

Dla tego typu zacisku istnieją dwa główne typy końcówek kablowych - pierścień i widelec.

Pierścieniowe końcówki kablowe są najlepszą opcją do mocowania za pomocą śrub (śrub), ale możliwość ich zastosowania nie zawsze istnieje. Faktem jest, że końcówkę pierścienia można zabezpieczyć śrubą tylko poprzez umieszczenie jej na śrubie. To ostatnie jest wykonalne w przypadku, gdy możliwe jest całkowite odkręcenie śruby od grupy styków.

Istnieją grupy kontaktów, w których dostęp do śruby jest ograniczony, a jej całkowite odkręcenie jest niemożliwe. Końcówki wideł są przeznaczone dla takich grup. Aby połączyć końcówkę wideł, śrubę można odkręcić tylko na wysokość nieznacznie większą niż grubość części kontaktowej końcówki.

Istnieją dwa główne typy końcówek pierścieniowych i wideł: z izolacją i bez izolacji. Oprócz izolacji te końcówki wideł są identyczne.

3. Trzeci rodzaj fiksacji jest obecnie najbardziej rozpowszechniony wśród grup kontaktowych współczesnej próbki. Jest to zacisk wykorzystujący płyty dociskowe o różnych kształtach i rozmiarach.

Istnieje wiele rodzajów grup styków z takimi zaciskami, ale wszystkie one stosują tę samą zasadę: jedno urządzenie zaciskające jest nieruchome, a drugie porusza się (za pomocą śruby lub sprężyny) i dociska pozbawioną izolacji część drutu do pierwszej płyty. Ten rodzaj mocowania jest stosowany w większości nowoczesnych produktów elektrycznych i instalacyjnych, urządzeniach modułowych itp.

Do tego rodzaju mocowania można użyć różnych rodzajów końcówek kablowych, w zależności od urządzenia grupy kontaktów. W większości przypadków do zamocowania kabla wielożyłowego w takich grupach styków najlepszym wyborem są końcówki rurkowe (tuleja, tuleja), ale pod warunkiem użycia specjalistycznych narzędzi do zaciskania. W takim przypadku rurową końcówkę można uznać za uniwersalną, ponieważ nadaje się do stosowania z prawie wszystkimi takimi kontaktami.

Możliwe są również inne typy końcówek kablowych. Na przykład grupy stykowe są dość powszechne, w których śruba zaciskowa przechodzi przez obie płyty zaciskowe, dzieląc płaszczyzny zaciskowe na dwie połowy i, niejako, tworząc dwa „wejścia” stykowe.

W przypadku tych grup kontaktów można zastosować końcówki wideł. W przeciwieństwie do innych typów, końcówki wideł znacznie zwiększają obszar kontaktu, poprawiając w ten sposób kontakt i czyniąc go bardziej niezawodnym.Należy jednak powiedzieć, że przy wytwarzaniu zworek za pomocą drutów (w przypadkach, w których szereg „punktów” jest połączonych szeregowo), końcówki wideł nie są używane, ponieważ każdy z dwóch wejść stykowych pod płytą dociskową przyjmuje własny drut.

Dla tych grup styków, w których obie płyty dociskowe mają płaski kształt, istnieje specjalny rodzaj końcówki zwanej bolcem płaskim (DBV). Część kontaktowa takiego występu kablowego ma płaski kształt, a przy zastosowaniu z płaskimi płytkami dociskowymi zwiększa powierzchnię i jakość kontaktu.

Istnieją również grupy kontaktowe, w których wlot ma średnicę mniejszą niż średnica samego drutu. W takich przypadkach istnieje specjalny rodzaj końcówek kablowych o nazwie okrągły pin (PTV).

Część kontaktowa takiej końcówki jest wykonana w postaci okrągłego kołka o przekroju poprzecznym i średnicy mniejszej niż średnica kabla. Te wskazówki są również znane jako „igła”.

4. We współczesnej elektrotechnice istnieje wiele różnych rodzajów produktów elektrycznych, w których zacisk drutu w grupie styków jest wykonywany za pomocą metalowych płyt. Wywierają nacisk na drut swoją częścią końcową (pod kątem skośnym), co pomaga utrzymać drut w grupie styków. Zdjęcie pokazuje wnętrze jednego z tych terminali.

Takie grupy kontaktów są początkowo zaprojektowane do użytku wyłącznie z przewodami stałymi. Jeśli konieczne jest użycie ich z kablem wielożyłowym, wymagane jest obowiązkowe użycie końcówek rurkowych (tulei, tulei).

Ten artykuł nie dotyczy przewodów zasilających i kabli, a zatem i końcówek zasilających.