Metody okablowania: od skrętów do lutowania

W artykule opisano różne metody łączenia przewodów podczas okablowania.

Okablowanie wymaga niezawodnego połączenia przewodów. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, podczas budowy domów „Chruszczowa”, okablowanie, wyłącznie ze względów ekonomicznych, przeprowadzono drutem aluminiowym.

Wszystkie połączenia w tym okablowaniu zostały wykonane metodą skręcania, które zostały odizolowane czarną taśmą z tkaniny i mogą trwać dziesięć lub więcej lat bez konieczności konserwacji lub zapobiegania. Oczywiście, jeśli skręcenie zostało wykonane zgodnie ze wszystkimi zasadami. Dlatego starzy elektrycy twierdzą, że po prostu nie ma już niezawodnego połączenia zwrotnego.

Częściowo mają rację. W tamtych czasach nie było innej drogi i nie było to konieczne, ponieważ w mieszkaniach nie było jeszcze tak dużej ilości sprzętu elektrycznego i elektronicznego jak teraz. Moc ówczesnych lodówek, pralek, żelazek i czajników elektrycznych była znacznie niższa niż nowoczesnych. I nie wszystkie miały lodówki, telewizory i pralki.

A odbiorcy energii elektrycznej, tacy jak klimatyzatory, komputery, kina domowe w mieszkaniach w ogóle nie były używane. Wtedy po prostu nie zostały jeszcze wynalezione. Dlatego możliwe było wykonanie okablowania za pomocą drutów aluminiowych i połączenie przewodowe za pomocą skrętów.

Nowoczesne wymagania dotyczące okablowania

W nowoczesnych warunkach okablowanie jest najczęściej wykonywane za pomocą drutów miedzianych, co pozwala podłączyć obciążenie prawie dowolnej mocy. Obecnie stosuje się różne metody łączenia przewodów. Jest to określone w przepisach dotyczących instalacji elektrycznych (PUE). Dosłownie mówią: cytat.

PUE: p2.1.21. Podłączanie, rozgałęzianie i zakończenie przewodów drutów i kabli należy wykonywać poprzez zaciskanie, spawanie, lutowanie lub zaciskanie (śruba, śruba itp.) Zgodnie z obowiązującymi instrukcjami.

Z tego akapitu zasad wynika, że ​​nie można połączyć drutów ze skrętem, po prostu nie ma go we wskazanym akapicie. Jeśli inspektor przeciwpożarowy zaakceptuje okablowanie, to po prostu nie zaakceptuje okablowania wykonanego metodą skrętu i będzie trzeba go wykonać ponownie. Skręcanie jest dozwolone tylko jako tymczasowe połączenie przed spawaniem, co zostanie omówione w następnym artykule.

Połączenie przewodów za pomocą zacisków

Zgodnie z określoną pozycją PUE obecnie istnieją przewody do podłączania przewodów listwy zaciskowektóre powinny być użyte. Najpopularniejsze są trzy typy listew zaciskowych. Są to samozabezpieczające, śrubowe i łączące zaciski izolacyjne. Rysunek 1 pokazuje samozaciskowy blok zacisków.

Rysunek 1. Samozaciskowy blok zacisków

Bloki zacisków samozabezpieczające zaprojektowane do łączenia przewodów o przekroju do 2,5 mm2, ich prąd roboczy osiąga 24A, co pozwala na podłączenie obciążenia do 5 kW. Liczba miejsc w takich blokach zacisków wynosi od 2 do 8, co znacznie przyspiesza instalację okablowania jako całości. To prawda, że ​​w porównaniu ze skręcaniem zajmują więcej miejsca w skrzynkach przyłączeniowych, co nie zawsze jest wygodne.

Konstrukcja zacisków śrubowych pokazano na rysunku 2.

Rysunek 2. Blok zacisków śrubowych

Ten typ listwy zaciskowej jest najbardziej powszechny i ​​dlatego jest używany częściej niż inne typy. Głównym obszarem ich zastosowania jest łączenie przewodów w puszkach przyłączeniowych. Jeśli jednak okablowanie jest wykonywane za pomocą drutu aluminiowego, należy powstrzymać się od używania takich bloków zacisków, ponieważ podczas dokręcania śrub można ścisnąć i oderwać miękki drut aluminiowy.

Trzeci typ mechanicznych złączy drutowych łączy się zaciski izolacyjne (PPE). Ich wygląd pokazano na rycinie 3.

Rysunek 3. Zaciski PPE

Taki zacisk jest plastikową obudową, w której znajduje się anodowana sprężyna stożkowa. Aby połączyć przewody, są one rozbierane na długości około 10–15 mm i układane w stos we wspólnym pakiecie. Po tym, jak PPE jest na nim nawinięty, obracając zgodnie z ruchem wskazówek zegara, aż się zatrzyma. Za ich pomocą można podłączyć kilka pojedynczych przewodów o łącznej powierzchni 2,5 - 20 mm2. Oczywiście czapki w tych przypadkach mają różne rozmiary.

Takie zaciski przyspieszają montaż, a dzięki izolowanej obudowie nie wymagają dodatkowej izolacji. To prawda, że ​​jakość połączenia jest nieco niższa niż w zaciskach śrubowych. Dlatego ceteris paribus pierwszeństwo powinno mieć to drugie.

Połączenie lutowane

Połączenie drutów przez lutowanie i spawanie jest najbardziej niezawodne niż przy użyciu złączy różnego rodzaju. Druty miedziane najlepiej lutować i chociaż obecnie istnieją różne topniki do lutowania aluminium, lepiej powstrzymać się od takiego lutowania.

W porównaniu do spawania lutowanie Jest prostszy i bardziej przystępny cenowo: nie wymaga drogiego sprzętu, mniejszego ryzyka pożaru, umiejętności wykonania dobrej jakości lutowania będą wymagać skromniejszego niż przy wykonywaniu połączenia spawanego.

Na przykład od czasu do czasu lutujesz zwroty akcji zmienić okablowanie w twoim mieszkaniu można się dogadać konwencjonalna lutownica moc nie mniejsza niż 100 watów. Kiedy lutowanie pasm ma być wykonywane prawie codziennie, w odniesieniu do głównej lub dodatkowej pracy, lepiej jest użyć tej samej 100-watowej lutownicy po sfinalizowaniu jej końcówki, jak pokazano na rycinie 4.

Rysunek 4. Udoskonalenie grotu lutownicy

W celu takiego udoskonalenia końcówkę lutownicy należy wyciągnąć z korpusu lutownicy i spiłować pilnikiem lub odciąć roboczą część w kształcie klina za pomocą piły do ​​metalu. Po tej operacji wywierć otwór o średnicy 6–7 mm na głębokość 30–40 mm w żądle miedzianym.

Chociaż w tym przypadku nie jest wymagana specjalna dokładność podczas wiercenia, jeśli istnieje taka możliwość, lepiej jest wyciąć koniec i wywiercić otwór w tokarce.

Po ponownym włożeniu końcówki do lutownicy otwór należy ocynować od wewnątrz, w taki sam sposób jak w przypadku zwykłej lutownicy. W ten sposób uzyskuje się małą kąpiel cynową.

Oczywiście przed lutowaniem izolacja jest najpierw usuwana z każdego drutu na długość 40..50 mm, a każdy pojedynczy drut jest usuwany do metalicznego połysku, a następnie powlekany cyną.

Aby to zrobić, niewielką ilość lutu należy stopić w otworze pręta lutowniczego, a następnie dodać trochę kalafonii i zanurzyć drut w otworze. Jeśli występuje jakikolwiek płynny strumień, na przykład roztwór kalafonii w alkoholu, po prostu nasmaruj drut ciekłym strumieniem i zanurz drut w stopionym lutu.

Następnie ostrożnie skręć ocynowane druty, odetnij końce na tym samym poziomie i biorąc je szczypcami, zanurz je w kąpieli lutowniczej.

W takim urządzeniu można lutować skręt 4-6 rdzeni o przekroju do 2,5 mm2. W takim przypadku skręcanie należy trzymać przez około 3-4 sekundy, aby całkowicie się rozgrzać. Lutowanie powinno ochładzać się w powietrzu i mieć doskonały kontur.

Przy stosowaniu kalafonii sosnowej jako topnika lutowane złącze nie musi być myte. Jeśli stosowane są inne topniki, postępuj zgodnie z dołączonymi do nich instrukcjami.

Całkowicie niedopuszczalne jest przyspieszanie procesu poprzez chłodzenie lutu wodą: prowadzi to do powstawania mikropęknięć i, oczywiście, do pogorszenia jakości złącza.

Najlepiej jest wykonać skręconą izolację rura termokurczliwaodpowiednią średnicę, ogrzewając ją techniczną suszarką do włosów. W przypadku braku rurki możesz użyć zwykłej taśmy elektrycznej, owijając ją co najmniej trzema warstwami.

Zobacz także: Złącze drutu spawalniczego

Boris Aladyshkin