Jak podłączyć druty miedziane i aluminiowe

20 lat temu spotkałem pracujące skręty miedziano-aluminiowe bez żadnych oznak utlenienia. W starych budynkach.

Wiele osób błędnie uważa, że ​​połączenie miedzi i aluminium tworzy hipotetyczną parę galwaniczną i ze względu na ich wzajemne utlenianie związek ten staje się bezużyteczny. To nie do końca prawda.

Chodzi o różną gęstość i przewodność elektryczną tych dwóch metali. W parze miedziano-aluminiowej, gdy przepływa przez nią prąd, następują:

- oraz miedź i aluminium, jak każdy inny metal, gdy prąd przez nie przepływa, nagrzewają się i odpowiednio rozszerzają. Ale miedź jest twardszym metalem, a po rozszerzeniu odkształca aluminium i ściska je. Kiedy ładunek jest odłączony, oba metale ochładzają się, a pieprz jest przezroczysty, przyjmują swoje poprzednie wymiary. Ale przy następnym włączeniu obciążenia prąd przejdzie przez połączenie „chłodzące”. Aby tego uniknąć, często wystarczy połączyć je pod opieką hodowcy. Przy niskich prądach obciążenia związki miedzi z aluminium utrzymują się przez długi czas.

Sonvos, para galwaniczna nie jest hipotetyczna, jest prawdziwa, ale objawia się pod wpływem wilgoci. Jeśli pomieszczenie jest suche lub dobra izolacja, nie będzie problemów z parą miedzi z aluminium. Tutaj mamy dwie taśmy oświetleniowe z aluminiowymi drutami rozchodzące się na sześć tablic rozdzielczych z oponami miedzianymi - bezpośredni kontakt, wartość 30 lat i brak utleniania związków. Ale w pokoju jest sucho, a na znakach drogowych było takie „kwietnik”, że już zamienił aluminium na miedź. Nie jest to kwestia przewodności elektrycznej, ale różnicy potencjałów elektrochemicznych metali. Na przykład w wilgotnym pomieszczeniu styk miedzianego przewodnika z ocynkowaną podkładką rozpada się znacznie szybciej niż styk pary miedziano-aluminiowej.

Zgadzam się z Vadimem. Gdy tylko sąsiedzi wypełnią pudełko, nawet przy małych prądach na zakrętach, rozpoczyna się szybki proces chemiczny. A jeśli amper 10 - natychmiast się rozpadnie.

A jak połączyć drut z płyty z drutem przeznaczonym do niego w ścianie? Istnieją specjalne gniazda zaprojektowane dla dużej liczby amperów, ale niestety zajmują dużo miejsca. Czy takie połączenia można wykonać za pomocą listew zaciskowych z nakrętkami, na ile są przeznaczone? Czy jest coś lepszego w jakości?

Otworzył zwrot akcji 9 lat temu. Na drucie miedzianym izolacja jest zniszczona, wszystko jest pokryte tlenkami, drut aluminiowy pozostaje niezmieniony. Skręt był w wilgotnym miejscu, obciążenie silnika elektrycznego wynosi 1 kW. W czasie sekcji wszystko działało bez skarg.

Elektryk, ile razy okablowanie zmieniało stary, we wszystkich przypadkach skręty drutów aluminiowych i miedzianych były w niezadowalającym stanie. Skręcone przewody są pokryte warstwą tlenku, izolacja nawinięta na skręcie jest całkowicie stopiona z powodu faktu, że skręt był bardzo gorący. I to pomimo faktu, że obciążenie było stosunkowo małe. Ponadto izolacja skręconych przewodów jest stopiona w pobliżu skrętu oraz w odcinku do 10 cm od skrętu w takim stanie, że pęka przy najmniejszym zgięciu drutu. Jedynym wyjątkiem jest skręcenie aluminiowych i miedzianych przewodów linii oświetleniowej mieszkania. Obciążenie na tej linii nie przekracza odpowiednio trzech amperów, skręt nie nagrzał się i po kilku latach zapewnił normalne połączenie stykowe. A skręty przewodów aluminiowych i miedzianych, wzdłuż których przepływa duże obciążenie, z reguły nie trwają długo.

W praktyce WSZYSTKIE związki Al-Cu zamieniają się w śmieci po dość krótkim czasie. W jednym przypadku wybuchł pożar! Więc lepiej zapomnieć o takich zwrotach akcji!

Przylutowałem drut miedziany z lutownicą i poprzez skręcenie aluminium i ocynowanej miedzi stykam się z elektrycznym. Przez około 10 lat do takiego okablowania podłączono lodówkę, kuchenkę elektryczną, pralkę itp. / Gniazda do czajnika elektrycznego, kotła /. Jednocześnie używam - pralki, lodówki, kuchenki elektrycznej do 0,5 kW.

Wiele opisuje przypadki długiej pracy skrętów miedziano-aluminiowych. Taki zwrot zadziała, ale nie wiadomo, która jest godzina. Oznacza to, że o niezawodności okablowania mowy nie można przejść. Lepiej nie podejmować ryzyka, nie sprawdzać, ile lat będzie trwało takie połączenie kontaktowe, ale wykluczyć takie połączenia. Nie buduj starych aluminiowych linii okablowania, ale wymień je. Lub, jeśli to konieczne, podłącz przewody miedziane i aluminiowe, aby użyć bloków zacisków.

Vladimir,
Tę metodę można zastosować, jeśli nie ma zworek lub połączenie śrubowe nie pasuje do skrzynki. Jednak w przypadku kabla elektrycznego o znacznych obciążeniach takie połączenie nie może być użyte.

Jednoczęściowe połączenie wykonuje się za pomocą specjalnego narzędzia - nitu.

Technologia połączeń przewodowych jest następująca:

Usuń izolację z przewodów (długość czyszczenia jest równa 4 średnicom przyszłych pierścieni). Optymalne jest, jeśli średnica pierścieni nieznacznie przekracza średnicę nitu.

Przekręć pierścienie z oczyszczonych końców drutu.

Załóż nit na wszystkie elementy w następującej kolejności:

drut aluminiowy;

podkładka sprężysta;

drut miedziany;

płaska podkładka.

Włóż stalowy pręt do nitownicy i ściśnij jej uchwyty, aż usłyszysz charakterystyczne kliknięcie.

Odsłonięte odcinki złącza należy odizolować.

Niezawodność jednoczęściowego połączenia jest bardzo wysoka, jedyną wadą jest to, że nie ma sposobu na rozłączenie i ponowne przymocowanie przewodów.

Aluminium, podobnie jak miedź, utlenia się w powietrzu (łączy się z tlenem atmosferycznym), a na jego powierzchni pojawia się film tlenkowy. W miedzi w normalnych warunkach film tlenkowy tworzy się powoli, łatwo go usunąć i ma znikomy wpływ na pogorszenie stanu związku kontaktowego. Warstwa tlenku glinu powstaje bardzo szybko w powietrzu, ma większą twardość i znaczny opór elektryczny, w wyniku czego stan związku kontaktowego szybko się pogarsza. Folia tlenku glinu jest ogniotrwała (temperatura topnienia folii wynosi około 2000 * C, aluminium 565-678 * C) i zapobiega lutowaniu i spawaniu.

Aluminium ma niską granicę plastyczności. To znaczy aluminium, które znajduje się pod ciśnieniem większym niż pewna wartość, zaczyna przepływać z obszaru o wysokim ciśnieniu do sąsiednich, które są pod niższym ciśnieniem. Z tego wynika, że ​​jeśli aluminiowe złącze stykowe zostanie nadmiernie dokręcone śrubą, to z czasem złącze stykowe osłabnie z powodu faktu, że pewna część metalu „przecieka” do sąsiednich obszarów pod mniejszym naciskiem.
Aluminium w połączeniu z miedzią i innymi metalami tworzy parę galwaniczną, w wyniku której aluminium ulega zniszczeniu na skutek korozji elektrochemicznej. Ta okoliczność ma istotny wpływ na pogorszenie kontaktów w związkach. Wyobraź sobie powiększony widok związku kontaktowego miedzi i aluminium. Nawet przy najbardziej ostrożnym przetwarzaniu powierzchni stykowych rzeczywisty dotyk (kontakt) będzie miał miejsce tylko w poszczególnych punktach. Pomiędzy punktami kontaktu pozostaną puste przestrzenie, tlenki łączonych metali i inne zanieczyszczenia, które przy określonej kombinacji mogą tworzyć elektrolit. Tak więc, w przypadku elektrod z różnych metali, obecność elektrolitu między nimi i obwód zamknięty w punktach między elektrodami będzie cyrkulował prądy, a to doprowadzi do stopniowego niszczenia glinu i, naturalnie, niszczenia związku kontaktowego.

W przypadku kontaktu aluminium z innym metalem, aby zapobiec zniszczeniu aluminium w wyniku korozji elektrochemicznej, konieczne jest albo pokrycie obu powierzchni kontaktowych jakimś trzecim metalem lub stopem (na przykład cyną, wówczas nastąpi kontakt między metalami o tej samej nazwie), lub aby zapobiec dostaniu się powietrza i wilgoci do pustek między taczkami kontaktowymi.To ostatnie można osiągnąć, na przykład, pokrywając powierzchnie stykowe przed złożeniem ich bezkwasową wazeliną.

Usuwałyby zdjęcia bloków zacisków za pomocą dźwigni - takie TYLKO dla miedzi.

Pod aluminium - jednoczęściowy z pastą w środku.

Tylko fakty: wczoraj faza wypaliła się (dobrze, że nie jest zero) w budynku mieszkalnym z powodu ogrzewania w listwie zaciskowej U734 M U3 typu „nakrętka”. Zadokowano w nim miedziany drut wielożyłowy o przekroju 10 kV i aluminiowy drut 8-drutowy. Połączenie zostało zamontowane 14 miesięcy temu, dobrze dokręcone, w fazie 9 mieszkań drut miedziany wypalił się. Na płytce separatora wykonanej z „nakrętki” pośrodku występuje pęcznienie metalu o średnicy 6 mm i otwór 2 mm, tak jakby miedź dyfundowała przez aluminium. Nigdzie nie znaleziono korozji.
Jak wiadomo, ta płyta jest wykonana ze stali nierdzewnej i ma właściwy opór elektryczny wynoszący 3,5% miedzi, chociaż prąd może przepływać i omijać stal nierdzewną za pomocą śrub. Połączenie znajduje się, chociaż w pokoju, ale w bezpośrednim sąsiedztwie drzwi wejściowych (4 metry), skąd wilgotne powietrze pochodzi z ulicy, teraz jest odwilż.
Ratownicy przywrócili pion za pomocą śruby pod nakrętką, a żelazne podkładki zostały umieszczone między drutami. Myślałem, że przetworzę wszystkie orzechy silikonem w aerozolach.