Jak wykonać okablowanie w wannie

Ćwicz uszczelki okablowanie elektryczne do budynków drewnianych w wilgotnych pomieszczeniach.

Coraz częściej, aby wyposażyć codzienne życie na wsi, ludzie budują nie tylko budynki mieszkalne, ale także budynki gospodarcze, sauny i altany. W XXI wieku nikt nie może obejść się bez prądu, ale okablowanie w drewnianym domu i wannie Ma swoją własną charakterystykę w porównaniu do konstrukcji z cegły.

W łaźni, jeśli jest to osobny budynek, zaleca się przedłużenie linii z głównej rozdzielnicy, która zwykle znajduje się w domu. Linia ta powinna być chroniona przez oddzielną maszynę.

Dwie metody okablowania

Istnieją dwa sposoby poprowadzenia kabla zasilającego do łaźni. Pierwszy to „powietrze”, tj. kabel przechodzi w powietrzu, drugi to kabel podziemny. W obu przypadkach występują zalety i wady. Rozważmy je bardziej szczegółowo. Jeśli nie podobają Ci się „liny” wiszące nad fabułą, przejdź od razu do drugiej metody.

Droga lotnicza

Tak więc, przy połączeniu powietrznym, jeśli odległość do wanny jest większa niż 25 metrów, musisz położyć podpórkę pośrednią. Jeśli lina przechodzi nad jezdnią, wysokość liny w najniższym miejscu nie powinna być mniejsza niż 6 metrów. Jeśli lina przechodzi nad chodnikiem dla pieszych, wysokość powinna wynosić ponad 3,5 metra. Podczas podłączania do budynku przewody są zamocowane tak, aby ich wysokość od ziemi wynosiła ponad 2,75 metra.

Aby się połączyć, musisz użyć samonośne izolowane kable, w skrócie SIP. Są to kable typu SIP-2A, SIP-3, SIP-4 o gwarantowanej żywotności 25 lat. W rzeczywistości służą znacznie dłużej, ponieważ pokryte specjalnym stabilizowanym światłem i odpornym na warunki atmosferyczne polietylenem i mają w swojej konstrukcji elementy nośne o wysokiej odporności na przeciążenia.

Przekrój kabla musi wynosić co najmniej 16 milimetrów kwadratowych, tj. może przepuszczać prąd do 63 A. Prąd taki, przy połączeniu jednofazowym, odpowiada mocy 14 kW, a trójfazowy - 42 kW. To więcej niż wystarcza na kąpiel. Ale SIP mają nie tylko zalety, ale także wady. Żyła takiego odcinka jest trudna do zgięcia; raczej trudno jest wprowadzić go bezpośrednio do wyłączników.

SIP to drut aluminiowy, a kabli wykonanych z aluminium nie można poprowadzić przez poddasze. Dlatego podczas przeprowadzania się do budynku stosuje się inne kable. Zwykle jest to VVG NG lub NYM o przekroju 10 milimetrów kwadratowych.

Do przejścia należy użyć uszczelnionych łączników miedziano-aluminiowych, SIP są montowane na specjalnych zaciskach kotwiących - napinaczach. Wejście do drewnianej ściany odbywa się przez metalową tuleję. Wszystko to jest dość drogie. Na przykład najtańszy SIP-4 2x16 kosztuje 23 ruble. na metr liniowy.

Ziemska droga

Jeśli kabel nie przechodzi przez sąsiedni obszar, a wykonałeś już wszystkie prace ziemne, to bardziej niezawodne jest ułożenie kabla w ziemi. W tym celu zwykle stosuje się opancerzone kable typu VBBSHV z przewodnikami miedzianymi o przekroju 10 milimetrów kwadratowych. Taki kabel z 4 rdzeniami o przekroju 10 mm2 kosztuje od 211 rubli. na metr liniowy.

Kabel jest droższy i to jest główna wada. Myszy i mole nie mogą gryźć tego kabla, ponieważ pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną osłoną z tworzywa sztucznego znajduje się stalowy oplot. Kurczenie ziemi też się go nie boi.

Lepiej nie używać metalowych rur do układania kabli, jak zbierają kondensat, a kabel leży w wodzie, co skraca jego żywotność. Rur metalowych należy używać, jeśli kabel biegnie do i od ziemi wzdłuż ściany lub słupa. W takim przypadku użyj rury lub narożnika o wysokości co najmniej 1,8 metra.

Do ułożenia kabla używany jest wykop kablowy o głębokości co najmniej 0,7 metra (trzy łopaty bagnetowe). Piasek wlewa się na dno warstwą 10 cm, od góry kabel wlewa się również warstwą piasku, można dodatkowo wykonać ochronę mechaniczną cegłami.

Wejście do budynku odbywa się również przez stalową tuleję.Chroni to kabel przed uszkodzeniem podczas skurczu i ruchu drewnianej ściany. Po wejściu do ekranu wanny kabel jest uwalniany ze zbroi, a przewody kablowe są podłączone do maszyny wejściowej. Pożądane zrobić lokalne uziemienie i ochrona odgromowa.

Tarcza do kąpieli

Maszyna wejściowa i wymagany numer są w niej zamontowane difavtomatovmaszyny i RCDdzieląc je na grupy. Difavtomaty lub automaty i RCD służy do wysyłania w mokrych pomieszczeniach. Prąd zadziałania RCD jest wybierany 10-30 mA. Drut VVG służy do gniazdng lub NYM o przekroju 2,5 milimetra kwadratowego, do oświetlenia tego samego drutu o przekroju 1,5 milimetra kwadratowego.

Montaż gniazd i przełączników

Gniazd i przełączników najlepiej nie instalować w wilgotnych pomieszczeniach (myjniach i łaźniach parowych). Powinny być umieszczone tylko w garderobie i pokoju wypoczynkowym na wysokości 80-90 cm od podłogi. Gniazda i przełączniki wybrane z klasą ochrony co najmniej IP-44 (z pokrywami). Lepiej jest stosować oprawy o klasie ochrony IP 54. Droga do urządzeń powinna być jak najkrótsza. W żadnym wypadku nie należy prowadzić przewodów nad piecem.

Tajemnice wysyłania

Kupuj przełączniki, gniazda, skrzynki przyłączeniowe tylko w wersji bryzgoszczelnej (IP-44 i powyżej) do okablowania zewnętrznego. Obudowa musi zakrywać wnętrze produktu ze wszystkich stron. Dane wejściowe należy wprowadzać od dołu, przy produkcji małego kolana w kształcie litery U podczas wchodzenia. Wtedy kondensat nie będzie mógł przeciekać do produktu.

Całe okablowanie w wilgotnych obszarach odbywa się za pomocą maszyn dyfuzyjnych lub wyłączników RCD o prądzie odcięcia 10-30 mA. Możesz także użyć niskiego napięcia (12-36 V) do oświetlenia w takich pokojach, ale wymaga to instalacji drogich transformatorów. Musisz sprawdzać RCD raz w miesiącu, klikając przycisk „Test”.

Pamiętaj, aby czasami sprawdzić okablowanie. Niektóre „zwierzęta” lubią ją żuć. Powodzenia z „lekką parą”.