Elektryczność w starożytnym Egipcie

Pomimo wielowiekowych badań historii Egiptu dla współczesnego człowieka, tajemnice starożytnej cywilizacji i jej wiedza pozostają nierozwiązane.

Grecki historyk Herodot (484–425 p.n.e.) w 450 r.p.n.e. odwiedził Egipt, przechodząc z ujścia Nilu na wyspę Elephantine w Asuanie. Był podziwiany przez pracowitych bogobojnych i utalentowanych ludzi, a także ogromne pałace, w tym jeden, który obejmował trzy tysiące pomieszczeń podziemnych i naziemnych. Przekroczył wszystkie znane struktury hellenistyczne. Labirynt został zbudowany nad brzegiem jeziora Meridov w pobliżu nowoczesnego miasta El Fayyum i jeziora Kayyum, które również zbudowali ludzie. Herodot uważał ten budynek za cud świata, a także kanał między jeziorem Meridian a Nilem. Zostały zbudowane około 1850 roku pne. Król Senusort III.

Książka „Podróż Pitagorasa”, opublikowana w Petersburgu na początku XX wieku, opowiada o jego podróży do Egiptu. Kapłan Izydy najpierw poprowadził go przez wiele trudnych zakrętów z zamkniętymi oczami, schodząc na dno przestronnej studni, a stamtąd do labiryntów oświetlonych światłem wystarczającym do czytania i refleksji. Tutaj widział wiele naukowych rzeczy.

W XVII wieku. Serano de Bergerac w swojej książce „Podróż do Słońca” pisał o niezwykłych fizycznych koncepcjach starożytności, w tym o elektryczności: „Wyobraź sobie, że w czasach starożytnych ludzie dobrze wiedzieli o dwóch małych słońcach, jak z nich korzystać. Nazywano je płonącymi lampami, które były używane tylko we wspaniałych grobowcach wielkich ludzi. ” Serano donosi, że elektryczność powstaje w wyniku walki z upałem i zimnem („ognista bestia lasu” i „bestia lodowa”). Pod koniec bitwy, w towarzystwie grzmotów, „ognista bestia” rozświetla oczy, które żywią się światłem tej bitwy. Dla współczesnego człowieka takie wyjaśnienie nie jest do końca jasne. Istnieje wiele innych wiarygodnych źródeł, które świadczą o istnieniu elektryczności w starożytnym Egipcie.

Odkrywając dziedzictwo starożytnego Egiptu na rysunkach świątyń, grobowców, na kamiennych płytach, w tekstach itp., Możesz zobaczyć tajemnicze urządzenia techniczne, które posiadali, informacje o których przekazano potomkom.

Należą do nich: lampy, źródła energii statycznej, a także mechanizmy wykorzystujące tę energię do wykonywania pracochłonnych prac.

Wszystkie ciała materialne mają promieniowanie elektrostatyczne o różnych natężeniach. Z najpotężniejszych z nich korzystały starożytne cywilizacje.

Ze starożytnych źródeł pisanych i kronik wiadomo, że w Egipcie (i innych krajach) istniały „wieczne lampy”, których nie można zgasić wodą i wiatrem. Były używane w świątyniach, pałacach, bibliotekach ...

1. Lampy miały zarówno indywidualne, jak i zbiorowe źródła energii. Z lamp emitowały blask zewnętrzny, a nie wewnętrzny. Okres ich luminescencji w świątyniach oszacowano na setki lat. W razie potrzeby na lampę nałożono specjalną nakładkę, aby uzyskać miękkie, jednolite światło. Na latarni morskiej w Aleksandrii pne były małe lampy, których światło było widoczne przez 60 kilometrów. Na tej latarni istniało również urządzenie z pulsacyjnym błyskiem do działania we mgle i przy złej pogodzie (patrz ryc. 1g na końcu artykułu). Do pracy w ciasnych warunkach podziemnych zastosowano przenośne lampy ze świetlnymi sznurkami o długości wielu metrów (1e). Znane oprawy z elastycznymi światłowodowymi światłami działającymi ze wspólnego źródła.

W XVI-XVII wieku archeolodzy odkryli lampy w grobowcach Egiptu (i innych krajów), które oświetlały pomieszczenie przez ponad 1600 lat słabym światłem pastelowych kolorów (1d, d).

2. Źródłami elektryczności statycznej były różne urządzenia.Obejmowały one trójwarstwowe piramidy i kule; wielowarstwowe okna energetyczne; urządzenia amforowe; baterie galwaniczne z elementów rombowych, takich jak nasiona słonecznika. Interesujące jest to, że na dziobie wieżyczek słonecznych faraonów znajdowały się baterie galwaniczne, które utworzyły kopułę energii nad wieżą i pionowy przepływ energii nad nią. Na rysunkach gawronów wskazany jest nawet kierunek przepływu energii z akumulatorów (patrz artykuł „Urządzenia energetyczne z„ Wież słonecznych faraonów ”).

Zbiorczym źródłem energii dla opraw sznurowych jest czteroczęściowy zbiornik z ciekłymi roztworami („Lake of Flames”, 2p). W Egipcie istniały inne źródła energii do wykorzystania w maszynach przemysłowych.

3. Wiadomo, że po wschodniej stronie piramidy Cheopsa zainstalowano pochyloną windę z elektrycznymi cewkami, przez którą ciężkie kamienne bloki dostarczono na plac budowy na wysokość 90 metrów. Ze względu na niewystarczającą pojemność windy, ponad 90 m dostarczyło mały kamień, z którego w formach odlano bloki odpowiedniej wielkości. (Patrz art. „O budowie piramidy Cheopsa”).

Jednocześnie Egipt miał również urządzenie do wykopu do kopania kanałów, wykopów do dużych projektów budowlanych, do napełniania szybów, kurhanów. W tym urządzeniu zastosowano także zamontowane współosiowo elektromagnesy, które zrzucały ziemię na wiele dziesiątek metrów (patrz artykuł „Elektronarzędzia w kamieniołomach Egiptu”, „Zagadki wałów Zmiev”).

Podobny układ elektro-elektromagnetyczny zaproponował K. Tsiolkovsky. i inni naukowcy, aby wystrzelić rakiety w kosmos, na inne planety. Przeprowadzono nawet jego tworzenie w metalu.

W kamieniołomach Egiptu przygotowanie kamiennych bloków i obelisków przeprowadzono za pomocą elektronarzędzi i wyładowań pulsacyjnych, które miały wymienne końcówki. Te same narzędzia zostały użyte do ich ostatecznego przetworzenia. Starożytne lampy i inne urządzenia gromadzą kurz gdzieś w magazynach muzeów lub u osób prywatnych. Często źródłem energii były dostępne materiały.