Jednoprzewodowe przesyłanie mocy

Historia, eksperyment i praktyka wprowadzania przenoszenia energii elektrycznej przez pojedynczy drut o minimalnym przekroju bez strat.

Trochę historii

Eksperyment przeprowadzony przez serbskiego naukowca Nikola Tesla jeszcze w 1892 roku wciąż nawiedza krajowych naukowców. Motywacja jest całkowicie zrozumiała. Jeśli możesz użyć tylko jednego i bardzo cienkiego przewodnika zamiast dwóch, oznacza to ogromne oszczędności w miedzi i aluminium. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że w naszym kraju, tylko w ubiegłym roku koszt drutów miedzianych podwoił się - pomnik miedzi został wzniesiony dla odnoszących sukcesy wynalazców w ciągu ich życia.

Nauka rosyjska

Udane eksperymenty w Rosji przeprowadzono w 1990 r., Wówczas inżynier Stanisław Awramienko Udało mu się przenieść energię elektryczną przez linię jednoprzewodową o długości około 3 metrów, wystarczającą do obsługi obciążenia 1,3 kW. Jego instalacja była generatorem o częstotliwości 3-15 kHz z transformatorem podwyższającym.

Opis eksperymentu

Jeden koniec uzwojenia wtórnego transformatora pozostawał wolny. Obciążenie zostało podłączone do drugiego końca w postaci linii transmisyjnej z mostkiem diodowym i żarówką lub bez mostka diodowego. Istniały opcje, gdy zamiast mostka diodowego zastosowano obwód, zwany później wtyczką Avramenko. Są to dwie diody połączone równolegle. Na jednym końcu są one podłączone do linii transmisyjnej, między dwoma końcami włączane jest obciążenie i równolegle do niego kondensator.

Intrygujące funkcje

Szczególnie interesujące w eksperymentach było to, że moc przenoszona przez linię jednoprzewodową niewiele zależała od jej rezystancji. Na przykład zamiast drutu miedzianego zastosowano drut o grubości 15 mikronów wolframu. Ponadto drut ten praktycznie nie był podgrzewany. Wygląda na to, że mamy do czynienia z nadprzewodnictwem w temperaturze pokojowej?

Zamiast przewodnika możesz użyć wody, ziemi, plastiku. Drut izolowany rozdarty i zawiązany w supeł bez kontaktu elektrycznego działa również jako przewodnik. Jak dotąd nie przedstawiono żadnej naukowej teorii zjawisk. Chociaż jest to możliwe, mamy do czynienia ze zjawiskiem rozpadu powietrza pod wysokim napięciem, jak w szkolnej maszynie elektroforowej. Być może jest to przepływ prądów o wysokiej częstotliwości przez pojemności błądzące utworzone przez dłonie i ciało eksperymentatora, ziemię i inne obiekty instalacyjne. Być może zjawiska podobne do prądów indukowanych, jak w kuchence mikrofalowej.

Obecny

Niestety od tego czasu niewiele się zmieniło w teorii i eksperymentach. Chociaż podczas administracji Łużkowa w Moskwie chcieli stworzyć eksperymentalny system transportu wykorzystujący efekt Avramenko. Trudno powiedzieć, czy był to prawdziwy projekt, czy kolejne cięcie pieniędzy. W RuNet nadal wisi wałek z zabawkową kolejką i plastikowa łódź, co podobno pokazuje taką możliwość.

Trudności w realizacji

Istnieją inne trudności. Weźmy na przykład kompatybilność elektromagnetyczną. Wyobraź sobie, jak druty gwizdają w powietrzu, przez które płyną prądy o częstotliwości kilkudziesięciu kiloherców. Kto pamięta jammery z zimnej wojny, zrozumie.

Ponadto promieniowanie elektromagnetyczne wysoka moc ma szkodliwy efekt genetyczny i somatyczny.

Rozczarowujące wnioski

Eksperymenty to eksperymenty, a życie to życie. Im dłużej żyję, tym bardziej przekonuję się, że Rosji byłoby lepiej podjąć własne rolnictwo. Jest tak wiele nietkniętych i nieznanych, że wystarczy dla wszystkich ... Ale to zupełnie inna historia. Idź jednak, bo najdłuższa droga zaczyna się od pierwszego kroku.