Przypadkowo umiera z powodu prądu elektrycznego, ale niezwykle trudno jest celowo zabić osobę prądem elektrycznym

Czynnik uwagi wpływa na wynik urazów elektrycznych

Nierozwiązany problem tego, co jest podstawowe, kiedy śmiertelny porażenie prądem - uszkodzenie układu oddechowego lub zatrzymanie akcji serca jest w dużej mierze spowodowane ogromną rolą ośrodkowego układu nerwowego, która nieoczekiwanie myli nasze wyobrażenia o mechanizmie działania prądu elektrycznego. W niektórych przypadkach centralny układ nerwowy wymusza nieodwracalny rozwój zmian patologicznych, w innych wręcz przeciwnie, tworzy przed nimi linie obronne (ochronne).

Eksperymentalna trauma elektryczna nie może zapewnić jednoznacznej interpretacji tych tajemniczych okoliczności. Główny przedmiot badań jest zbyt złożony - osoba, a zatem transfer danych uzyskanych podczas eksperymentalnej urazu elektrycznego spowodowanego przez model, tj. Zwierzę, jest zbyt warunkowy. Jest to uwarunkowane przede wszystkim dlatego, że takie przeniesienie nie bierze pod uwagę stan ośrodkowego układu nerwowego osoby, którego najważniejsza rola w wyniku porażenia prądem nie budzi wątpliwości.

Już z pracy jednego z założycieli bezpieczeństwa elektrycznego Jellinka, ukończonego w latach dwudziestych XX Stulecie pokazało, że różnice między centralnym układem nerwowym człowieka a zwierzęciem nie pozwalają w pełni i kompleksowo symulować obrażeń elektrycznych u zwierząt. Być może Jellinek był najbliżej zrozumienia przyczyn, które utrudniają pogodzenie danych eksperymentalnych z danymi uzyskanymi w drodze statystycznej i instrumentalnej analizy obrażeń elektrycznych w przemyśle i gospodarstwach domowych. Po prostu odnieś się na pomysł wielokrotnie rozwijał się w jego pracach na temat roli w wyniku porażki „Współczynnik uwagi”tj. o dominujące znaczenie ośrodkowego układu nerwowego.

Wymownie jego oświadczenie: „Nie każdy prąd zabija, ale każdy prąd może zabijać”, który w nieco zmodyfikowanej formie brzmi następująco: „Łatwo jest przypadkowo umrzeć na skutek prądu elektrycznego, ale niezwykle trudno jest celowo zabić osobę prądem elektrycznym”.

Jellinek był w stanie określić znaczenie czynnika uwagi podczas swoich dochodzeń w sprawie wypadków elektrycznych. Napisał:

„Główną cechą urazu elektrycznego jest to, że napięcie naszej uwagi, nasza firma, będzie w stanie nie tylko osłabić efekt prądu elektrycznego, ale czasami całkowicie go zniszczyć. Miażdżącej mocy spadającej wiązki lub eksplozji nie można osłabić odwagą i heroiczną wytrzymałością, ale jest to całkiem możliwe w odniesieniu do działania porażenia prądem elektrycznym, jeśli wystąpi on w okresie intensywnej uwagi. Rzeczywiście, ten, kto słyszy strzał, nie widząc strzelca, może umrzeć z powodu nagłego szoku, a ten, kto patrzy na strzelca lub sam strzela, nie jest narażony na wstrząs. ”

Mamy tu na myśli nie tak zwaną mimowolną uwagę, która jest spowodowana jakimś nieoczekiwanym zdarzeniem, ale tę uwagę, która jest kierowana przez siłę fal do nas na oczekiwane zjawiska, zdarzenia i podrażnienia.

„Czynnik uwagi”, napisał Jellinsk, „odgrywa niezwykle dużą, być może decydującą rolę ...”, a ponadto: „nic nie dzieje się z tymi, którzy są w stanie skoncentrowanej uwagi ... Kontrastuje swoją uwagę jak tarczę , okropny moment, który może się zdarzyć. ”

Anglicy mówią: „Człowiek, którego umysł jest przygotowany, jest wart dwa” („Człowiek, którego umysł jest przygotowany, jest wart dwa”). Innymi słowy, wyrażają ten sam pomysł: „Ostrzeżony jest uzbrojony” („Ostrzeżony - uzbrojony”). Francuzi mają podobne wyrażenie: „Un homme averti vaut deux” („Osoba uprzedzona jest warta dwóch”).

Jellinek pokazał, jak ważny jest czynnik uwagi nie tylko materiałów uzyskanych w badaniu wypadków, ale także eksperymentalnie. Eksperymenty przeprowadzono na kotach. Te zwierzęta, które były w stanie spokojnym, padły pod napięciem 220 V, a te, które zostały dokuczone patykiem i jednocześnie przyłożyły to samo napięcie, postrzegały ten wstrząs elektryczny jako patyk i rzucili się na eksperymentatora.

Bardzo interesujące dane dotyczące wpływu czynnika uwagi na wynik urazów elektrycznych uzyskali R. A. Vedentieva, który eksperymentował pod kierunkiem G. Yu. Belitsky'ego. Eksperymenty przeprowadzono na psach. Zamknięcie obwodu elektrycznego spowodowało drgawki, a następnie reakcję patologiczną w postaci zwiększonej przepuszczalności naczyń. Cechą eksperymentów było to, że obwód był poprzedzony dostarczeniem warunkowego sygnału ostrzegającego zwierzęta doświadczalne o zbliżającym się uderzeniu. W wyniku eksperymentów bez wątpienia ustalono, że ostrzeżenie zmieniło wspomnianą powyżej reakcję patologiczną, a charakter tej zmiany zależał od bieżącej wartości. A to oznacza, że ​​ostrzeżenie „wygładza” różnicę w sile reakcji: osłabia mocne i wzmacnia słabszych.

Znaczenie czynnika uwagi znalazło i nadal znajduje coraz więcej dowodów w wynikach badań wypadków.

Oczywiście „czynnik uwagi” nie jest jedynym powodem wyjaśniającym istnienie znaczących sprzeczności między doświadczeniami na zwierzętach a obserwacjami wpływu prądu elektrycznego podczas urazów elektrycznych. Ale to ważny powód. Dlatego należy wzmocnić badanie czynnika uwagi. Należy założyć, że wyniki takiego badania wyeliminują istniejące sprzeczności w ocenie niebezpiecznych wartości prądu i napięcia dla ludzi.

Należy zauważyć, że przedstawiciele szkoły V. A. Negovsky'ego nie zgodzili się z myślą Ellinka i jego zwolenników o braku liniowego związku między wartością prądu niszczącego a wynikiem zmiany. Skrytykowali to stwierdzenie za jego niepewność, która ich zdaniem uniemożliwiła ujednolicenie podstaw środków ochronnych. Ale ta krytyka jest nie do obrony, ponieważ początkowe wartości prądów niebezpiecznych lub niegroźnych wcale nie określają z góry zestawu skutecznych środków ochronnych. Zarówno przeprowadzanie prewencyjnych testów izolacji, jak i zwiększanie niezawodności sprzętu to środki, które można wprowadzić z dowolną niepewnością co do początkowych parametrów niszczenia. Co więcej, właśnie „niejasność” oświadczenia Jellinka ma na celu wdrożenie środków organizacyjnych i technicznych eliminujących warunki porażki.

Manoilov V.E.

Czytaj także:Jak chronić dzieci przed porażeniem prądem elektrycznym