Jak chronić dzieci przed porażeniem prądem elektrycznym

Elektryczność przynosi człowiekowi wiele korzyści. Ale to niebezpieczne, szczególnie dla dzieci. Jeśli dorosły ma już pewne doświadczenie życiowe i zna podstawowe zasady bezpieczeństwa, to dzieci, szczególnie małe, znają tylko ten świat. Są ciekawi, aktywni, zwinni i oceniają wszystko, co ich otacza zmysłami.

Dzieci badają wszystkie otaczające ich przedmioty, dotykają ich rękami, mogą wkładać je do ust, lizać język lub gryźć zęby, żuć. W ten sposób zdobywają doświadczenie na późniejsze życie. Jednak ludzkie zmysły nie są w stanie określić obecności napięcia, a dzieci nie rozumieją jego niebezpieczeństw. Rodzice i wszyscy dorośli są zobowiązani do stworzenia bezpiecznych warunków życia, aby nauczyć prawidłowego obchodzenia się z urządzeniami elektrycznymi.

Zapewnienie tych warunków wymaga zróżnicowanego, indywidualnego podejścia, biorąc pod uwagę wiek dzieci. Dzieci w wieku do 3-5 lat są zazwyczaj pod kontrolą rodziców i opiekunów w domu, na ulicy i w przedszkolu. Aby zapewnić ich bezpieczeństwo, wystarczy utrzymać okablowanie elektryczne mieszkania w technicznie dobrym stanie, zablokować dostęp do gniazd, urządzeń gospodarstwa domowego i poszczególnych przewodów.

Odbywa się to przy dość prostej instalacji plastikowych zaślepek dielektrycznych, dostępnych w szerokim zakresie. Po ich umieszczeniu i zabezpieczeniu w gniazdach kontaktowych dziecko nie będzie mogło włożyć kołków, gwoździ, drutów i innych metalowych przedmiotów, przez które może być narażone na działanie prądu.

Wszystkie przełączniki i gniazda w mieszkaniu muszą być bezpiecznie zamocowane. Dzieci nie powinny mieć dostępu do urządzeń gospodarstwa domowego i ich przewodów. W przeciwnym razie mogą pociągnąć za przewód elektryczny lub zacząć testować jego wytrzymałość mechaniczną przy złapaniu zębów lub pierwszych przedmiotów.

Zagrożenie dla dzieci jest reprezentowane przez dołączone lampy stołowe, grzejniki elektryczne, wentylatory i inne urządzenia.

Ale ograniczenie dostępu do sprzętu elektrycznego nie jest jedynym środkiem. Należy skupić się na edukacja bezpieczeństwa dla dzieci. Już w tym wieku dobrze pamiętają, co wyjaśniają im ich rodzice. Lepiej to zrobić w zabawny sposób, połączyć z pokazaniem specjalnych kreskówek edukacyjnych dla dzieci i omówić fabułę po obejrzeniu.

Wspólne lekcje bezpieczeństwa dla dzieci prowadzone przez nauczycieli przedszkolnych mają dobry wpływ na zachowanie dzieci. Udział w odpowiednio zorganizowanym wydarzeniu zbiorowym pozwala im wymieniać wrażenia z innymi dziećmi, które kształtują stabilną świadomość prawidłowego zachowania w różnych sytuacjach.

Rodzice już zapewniają większą swobodę dzieciom w wieku powyżej pięciu lat, mają mniejszą kontrolę nad swoimi działaniami, pozwalają niektórym uczestniczyć w grach na świeżym powietrzu z rówieśnikami na świeżym powietrzu, jeżdżąc na rowerze. W tym momencie ważne jest, aby sformułować u dziecka wyraźną wiedzę o niebezpiecznych czynnikach elektryczności.

Musi zrozumieć, że elektryczność jest przesyłana drutem i stanowi ogromne niebezpieczeństwo. Nie możesz wspiąć się na słupy linii energetycznych, grać pod nimi, rzucać przedmiotami na przewody.

Dzieci uwielbiają wspólne zabawy z latawcami, ale można w nie grać tylko na otwartych przestrzeniach, z dala od linii energetycznych. Latawiec można rzucić na druty strumieniem powietrza, co jest poważnym warunkiem porażenia prądem.

Na dziedzińcach domów lub w ich pobliżu podstacje transformatorowe są zainstalowane szafy dystrybucyjne. Jedną z ulubionych gier dla dzieci jest zabawa w chowanego. Nie przenikać do obudowy sprzętu elektrycznego.To dziecko musi być jasne.

Zanim dzieci będą miały swobodę wchodzenia na podwórko, muszą rozwinąć instynkt:

• Nie zbliżaj się do luźnych lub podartych drutów (możliwe uderzający stres);

• nie zbliżać się do obudowy sprzętu elektrycznego, nawet jeśli jest ona zamknięta;

• Nie graj w pobliżu tyczek OHL;

• Wszelkie nieprawidłowości należy niezwłocznie zgłaszać dorosłym.

Kiedy dziecko dorasta i idzie do szkoły, zyskuje jeszcze więcej swobody. Wymaga to od niego większej wiedzy na temat bezpiecznego zachowania i obchodzenia się ze sprzętem elektrycznym w domu i na ulicy.

Pozostawiony samemu sobie w domu, nie powinien:

• niezależnie włączać urządzenia elektryczne;

• naprawiać i zdejmować osłony ochronne z urządzeń gospodarstwa domowego, wymieniać bezpieczniki, lampy elektryczne;

• dotykać pracujących urządzeń mokrymi rękami, a nawet więcej, więc należy je wytrzeć lub umyć wodą.

W przypadku wykrycia zapachu płonącej izolacji lub iskrzenia konieczne jest natychmiastowe odłączenie urządzenia, ale nie ciągnij za przewód zasilający rękami.

Będąc na ulicy w towarzystwie rówieśników, dzieci popełniają „heroiczne” działania, demonstrując swoją zręczność, odwagę, dokładność i inne cechy. Mogą próbować rozbić izolatory na liniach napowietrznych, wspiąć się na wysokość wzdłuż słupów linii elektroenergetycznej, zapominając o wszystkich lekcjach bezpieczeństwa pod wpływem psotnych ludzi lub otworzyć zamki szafek z wyposażeniem elektrycznym.

Kolejnym niebezpiecznym miejscem jest zbiornik położony w pobliżu linii energetycznej. Wędkowanie pod przewodami linii energetycznych jest surowo zabronione. Podczas rzutu za pomocą żyłki pięciometrowa wędka zwiększa odległość od rybaka do haka o 10 metrów, co wystarczy, aby rzucić na druty. Na mokrej żyłce prąd elektryczny przepływający przez ciało człowieka natychmiast zacznie płynąć do ziemi, co jest śmiertelne.

Rodzice są zobowiązani do przedyskutowania wszystkich tych spraw ze swoimi dziećmi i więcej niż jeden raz.

Nawet w szkole, pod nadzorem nauczyciela, podczas zajęć na zajęciach lekcyjnych lub w pracy laboratoryjnej z fizyki lub chemii, niebezpieczeństwo porażenia prądem. Aby ich uniknąć, dziecko musi uważnie przestrzegać wszystkich instrukcji nauczyciela, nie angażować się w niezależne eksperymenty i być niegrzecznym.

W wielu obozach rekreacyjnych dla dzieci nauczyciele wraz z elektrykami zaczęli prowadzić lekcje bezpieczeństwa elektrycznego, które wykorzystują filmy, prezentacje i inne skuteczne metody nauczania.

Głównymi środkami ochrony dzieci przed porażeniem prądem są:

• utrzymanie w dobrym stanie technicznym sprzętu elektrycznego;

• terminowa naprawa uszkodzonych urządzeń elektrycznych;

• ustawiczne kształcenie dziecka w zakresie bezpiecznych zachowań, w tym obchodzenia się z urządzeniami elektrycznymi;

• okresowe monitorowanie zachowania dzieci przez rodziców i nauczycieli.

Ponadto wszyscy rodzice muszą wiedzieć zasady udzielania pierwszej pomocy dzieciom narażonym na działanie prądu elektrycznego. Należy zrozumieć, że pierwszą czynnością, którą należy wykonać bardzo szybko, jest pozbawienie energii miejsca uszkodzenia. Prąd elektryczny przepływający przez mięśnie osoby powoduje jej ostry skurcz, dzięki czemu ofiara może być pod napięciem przez długi czas. Najlepsze wyłączenie odbywa się za pomocą nowoczesnych środków ochrony: wyłączników, RCD, difavtomaty.

Ale jeśli nie zostaną zainstalowane, konieczne jest ręczne zmniejszenie napięcia za pomocą improwizowanego sprzętu ochronnego wykonanego z materiałów dielektrycznych. Jednocześnie sam dostawca pomocy nie powinien stać się ofiarą prądu elektrycznego.

Po odłączeniu napięcia należy natychmiast ocenić stan dziecka, jego świadomość, puls, oddychanie, a w każdym razie wezwać lekarza. Jeśli nie ma oznak życia, konieczne jest rozpoczęcie świadczenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej: sztucznego oddychania i zewnętrznego masażu serca.

Dziecko ostrożnie, ale szybko połóż plecy na twardej powierzchni i otwórz drogi oddechowe, aby uzyskać dostęp do powietrza. Aby to zrobić, odrzuć głowę do tyłu i delikatnie unieś brodę. Biorą powietrze do płuc i w ciągu jednej sekundy wykonują dwa wydechy do ust dziecka. Nos powinien być zaciśnięty palcami, a jego usta powinny całkowicie zakrywać usta. Następnie powietrze przedostanie się do płuc, a skrzynia podniesie się.

Następnie musisz wykonać 30 pras ręcznych na klatce piersiowej dziecka. Aby to zrobić, jedną dłoń umieszcza się na środku mostka, a drugą kładzie się na nim pod kątem. Wielkość depresji powinna być wystarczająca do wytworzenia krążenia krwi, ale nie może przekraczać 1/3 lub 1/2 głębokości klatki piersiowej. W przeciwnym razie żebra mogą ulec uszkodzeniu. Tempo kliknięć powinno być szybkie - 100 ruchów na minutę.

Po prasach dwa oddechy do ust dziecka, a następnie 30 pras na mostku i tak dalej, zgodnie z zakończonym cyklem. Podczas resuscytacji ocenia się stan źrenic, wygląd oddychania, przywrócenie mięśnia sercowego.

Pierwszą pomoc należy kontynuować do momentu, aż dziecko poczuje zmysły lub przybędzie lekarz. Tylko on może ocenić prawdziwy stan ofiary i podjąć ostateczną decyzję o zakończeniu resuscytacji.

Rodzice powinni być świadomi niebezpieczeństw związanych z energią elektryczną i podejmować wszelkie starania, aby uniknąć wypadków rodzinnych.