Panele elektryczne mieszkań - przeznaczenie, rodzaje, skład i wyposażenie

Energia elektryczna wchodząca do salonu (na przykład mieszkania) musi zostać rozdzielona. Musi być poprowadzony do obwodów oświetleniowych, do gniazdek, do stacjonarnych odbiorców, takich jak płyta grzewcza lub klimatyzator. Ponadto byłoby miło wziąć pod uwagę tę samą energię do obliczenia. Dlaczego musimy płacić średni kilowatogodzinę ustaloną przez dostawcę energii, płacąc za wszystkie straty w domu? Po prostu nie da się obejść bez licznika energii elektrycznej.

Ale oczywiście to nie wystarczy. W końcu energia elektryczna może być nie tylko „dobra”. Nadprądowe zwarcia i prądy przeciążeniowe nie oszczędzają przewodów i mogą spowodować pożar. Sam prąd elektryczny jest niebezpieczny dla ludzkiego zdrowia i życia. Dlatego, aby „oswoić” energię elektryczną na wejściu, konieczne jest zainstalowanie urządzeń o maksymalnym zabezpieczeniu prądowym, a urządzenia zabezpieczające przed prądami upływowymi nie będą zbędne.

Gdzie to wszystko się zrealizuje? Co to za kompletne urządzenie, które może pomieścić wszystkie te urządzenia oraz liczne przewody i kable? Oczywiście że tak tablica rozdzielcza mieszkań.

Nawiasem mówiąc, nie każda tarcza mieszkania zawiera wszystkie powyższe. W końcu liczniki energii elektrycznej nie są zainstalowane w każdym mieszkaniu. Przydatne urządzenia, takie jak RCDwyłączniki różnicowe i ograniczniki przepięć.

Ale zabezpieczenia nadprądowe są obecne w prawie każdym panel elektryczny mieszkania, z wyjątkiem bardzo starożytnych i niezwykle niebezpiecznych przypadków, w których wszystkie przewody zerowe i wszystkie fazy są skręcone w otwierającej skrzynce elektrycznej.

Kiedy wyłączniki były nadal rzadkie i zachwycały ich wielkością, tarcze mieszkania były metalową płytką przymocowaną do ściany na tulejach wspornika za pomocą zwykłych gwoździ. Przepusty zapewniły pewną odległość od palnej ściany: hołd dla bezpieczeństwa pożarowego. Zabezpieczenia nadprądowe w takich osłonach były dobrze znanymi „korkami” - bezpieczniki w przypadku karbolitu.

Na takiej przedpotopowej elektrycznej tablicy rozdzielczej zwykle znajdowały się tylko dwie wtyczki: jedna na przewodzie fazowym, a druga na zero. Przełamanie przewodu neutralnego za pomocą urządzeń przełączających jest dalekie od bezpiecznego (a wtyczka jest urządzeniem przełączającym), ale w tamtych czasach nie przywiązywały do ​​tego dużej wagi. Licznik elektryczny, jeśli jest dostępny, znajdował się na takich osłonach przed korkami, aby uniknąć kradzieży energii elektrycznej.

Nie domowe listwy zaciskowe Przemysł radziecki nie produkował wtedy opon zerowych, więc wygodnie było umieścić wszystkie przewody zerowe i fazowe na wtyczkach wtyczek. W ogóle nie było urządzeń przełączających grupy, obwody oświetleniowe i obwody gniazdowe zostały połączone. Dlatego jeśli przynajmniej jeden korek wypali się, światła zgasną w całym mieszkaniu. A ponieważ nie zawsze było wystarczająco bezpieczników, zamiast nich często instalowano „błędy” lub bezpieczniki o wyższej wartości.

Jednym słowem, bezpieczeństwo paneli elektrycznych pierwszego mieszkania było na najniższym poziomie. Jeszcze bardziej dziwne jest to, że tacy strażnicy nadal działają w wielu garażach, domkach, a nawet mieszkaniach. Dla „szczęśliwych” właścicieli tych ekranów produkowany jest nawet specjalny wyłącznik serii PAR, który jest przykręcony jak korek dzięki standardowej podstawie E27.

Wraz z pojawieniem się wyłączników kompaktowych, takich jak seria AE, które są mocowane za pomocą śrub, sytuacja z panelami elektrycznymi mieszkań zaczęła się poprawiać.W porównaniu z korkami wyłączniki mają niezaprzeczalne zalety: po wyłączeniu wystarczy je ponownie włączyć, eliminując przyczynę wypadku. Eliminuje to możliwość pojawienia się „błędów” i potrzebę systematycznego wyszukiwania nowych korków zamiast spalonych starych.

Wyłączniki zaczęły być montowane na tych samych metalowych płytkach z tulejami. Ale pojawiły się kompletne urządzenia, które wyglądały tak: w pozycji poziomej u góry znajdują się wyłączniki grupowe (zwykle pokój po pokoju, bez podziału na grupy oświetlenia i grupy gniazd), poniżej znajduje się klasyczny dysk elektromechaniczny licznik energii elektrycznej, a na samym dole znajduje się przełącznik wejściowy pakietu PV przewody zrywające i zerowe i fazowe.

Kuchenka elektryczna - jedyny stacjonarny odbiornik elektryczny w tym czasie - była podłączona przez oddzielny wyłącznik automatyczny. Zerujące druty robocze zostały zmontowane pod zaciskami na metalowej obudowie ekranu, a zero ochronne zostało zapewnione tylko dla tej samej płyty - oddzielnej linii.

Ale pojawienie się takiej tarczy, nawet według standardów radzieckiego życia, nie ozdabiało szczególnie wnętrza. Oczywiście, w przeciwieństwie do zwykłych osłon z wtyczkami, wszystko było uporządkowane w nowych kompletnych urządzeniach, a styki urządzeń zostały pokryte metalowymi osłonami. Ale druty nadal nie wystawały zbyt ładnie, szczególnie te zerowe.

Dlatego w budynkach wielorodzinnych użyto lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych panele elektryczne mieszkania trzy do czterech mieszkań jednocześnie. To właśnie te tarcze są dobrze znane Rosjanom mieszkającym w pozbawionych twarzy miejscach do spania w dużych miastach.

Pulpit nawigacyjny zamontowany u wejścia do lądowania i nie denerwował mieszkańców ich nudnym wyglądem. Była to duża metalowa szafka wbudowana w ścianę. Przestrzeń tej szafy została podzielona na cztery części, z których każda miała kompletny zestaw do pomiaru i dystrybucji energii elektrycznej: wstępną torbę fotowoltaiczną, licznik, grupowe wyłączniki i szynę zerową z zaciskami.

Obudowa takiego ekranu musi być podłączona do zerowego przewodu głównego (pionu). A jego drzwi miały przezroczyste okna do odczytu liczników.

W szalonych latach dziewięćdziesiątych jedna z niespodziewanych wad tarcz mieszkalnych znajdujących się na klatce schodowej została wyraźnie zamanifestowana. Ich zwykły zamek jest zbyt cienki i jest przeznaczony tylko dla uczciwej osoby. W rezultacie młodzi ludzie, którzy stali się ofiarami uzależnienia od narkotyków, a także inne zdezorientowane społecznie ciemne osobowości, napadły na rosyjskie wejścia i prawie oczyściły panele elektryczne, osiągając zyski, głównie z liczników energii elektrycznej.

Przestraszeni obywatele działali inaczej: ktoś odmówił ponownego ustawienia licznika, płacąc za średnią energię, ktoś ponownie ustawił licznik, podając drzwi deski rozdzielczej zamkiem stodoły mistrza, a ktoś przeniósł licznik do swojego mieszkania, wyciągając niezbędne kabel.

Dzisiaj wszystko jest robione dla wygody podczas wykonywania instalacji elektrycznej. Dlatego produkowane są gotowe kompletne rozdzielnice, na przykład SCHKU (płyta z licznikiem zużycia energii elektrycznej) i ShchKR (mieszkanie w centrali).

Są to metalowe szafki zaprojektowane zarówno do ukrytego, jak i otwartego okablowania. Współpracując z nimi, instalator nie musi już zagłębiać się w zasady dystrybucji i pomiaru energii elektrycznej. Wszystko jest prostsze niż proste: tutaj podłączamy kabel wejściowy i wprowadzamy tutaj linie grupy. Po prostu nie można się pomylić.

Tarcze ShchKU i ShchKR są dostępne w różnych modyfikacjach pod względem mocy i liczby grup. Ponadto takie ekrany są trójfazowe i jednofazowe, a zarówno jedna, jak i druga opcja zapewnia możliwość podłączenia ochronnego zerowego rdzenia (PE). Jednym słowem kupiłem tarczę ShchKU lub ShchKR - a moja głowa nie boli.

Ale wciąż gotowe kompletne tarcze mieszkania nie stały się bardzo popularne. Istnieją obiektywne powody: gotowa tarcza nie pozostawia żadnej swobody „kreatywności”.Ale okablowanie elektryczne każdego mieszkania ma pewne osobliwości.

Liczba grupowych wyłączników, ich nominały, obecność takich urządzeń zabezpieczających, jak wyłączniki różnicowoprądowe, różnicowe wyłączniki i ograniczniki przepięć - wszystko to z wielkim trudem wpasowuje się w niektóre szablony i gotowe rozwiązania techniczne.

Dlatego dzisiaj najbardziej popularne są „puste” tablice takie jak ЩРН lub ЩРВznajduje się w samym mieszkaniu. Osłony te są modułowe, wewnątrz zawierają szynę DIN - uniwersalne elementy mocujące do wszelkich urządzeń zabezpieczających, rozdzielczych i pomiarowych. Właściciel tarczy ma możliwość samodzielnego zakupu niezbędnych urządzeń z mocowaniem DIN i zamontowania ich w wymaganej kombinacji.

Panele ShchRN są montowane jako część ukrytego lub otwartego okablowania, a ShchRV są oprawione wzdłuż krawędzi specjalnym kołnierzem i są montowane tylko wtedy, gdy okablowanie jest ukryte. Oba są dostępne z niepalnego tworzywa sztucznego odpornego na uderzenia lub metalu.

Wymiary rozdzielnic zależą od liczby modułów, które mogą zmieścić się w osłonie. Dlatego wybierając ekran, określamy, które urządzenia zostaną w nim zainstalowane, a następnie rozważamy moduły. Obliczenia wykonuje się w następujący sposób: dla każdego bieguna wyłącznika - jeden moduł, dla jednofazowego difavtomat - jeden lub dwa moduły, w zależności od typu, dla licznika jednofazowego - od jednego do pięciu modułów, dla licznika trójfazowego - do 9 modułów. Oczywiście kilka modułów musi pozostać w rezerwie. Tak więc osłony mieszkań dla sieci trójfazowej mogą zawierać do 36 modułów rozmieszczonych na kilku poziomach.

Przy liczbie modułów od sześciu ekrany ShchR są wyposażone nie tylko w działającą (N), ale także w ochronną (PE) szynę zerową. Plastikowe osłony mają przezroczyste drzwi i są wygodne do odczytu liczników.

Podsumowując, zauważamy, że tablice rozdzielcze stały się tak popularne ze względu na zwartość modułowego wyposażenia i możliwość zaprojektowania kompletnej rozdzielnicy o optymalnych parametrach. Większość elektryków preferuje osłony shchR.

Alexander Molokov