Jak zamontować i podłączyć latarnię uliczną za pomocą czujników ruchu i światła

Termin „światło punktowe” wyjaśnia słownik objaśniający języka rosyjskiego jako urządzenia oświetleniowego, składającego się z systemu zwierciadeł lub soczewek optycznych, zaprojektowanego w celu wytworzenia silnego strumienia kierunkowego światła skupionego pod ograniczonym kątem.

Ma duży efekt oślepiający i po zainstalowaniu w pojazdach należy go wyłączyć, gdy nadciągający strumień jest znacznie wcześniej niż reflektory świateł drogowych. Takie konstrukcje praktycznie nie są wykorzystywane do oświetlania wejścia do budynków.

W ciągu ostatnich dwóch dekad latarnie zwane były zwykłymi latarniami ulicznymi, oświetlającymi terytorium pod szerokim kątem i posiadającymi moc 50, 20, a nawet 10 watów. Są wyposażone w ekonomiczne źródła LED, czujniki ruchu i światła.

W większości przypadków są już fabrycznie zainstalowane i przygotowane do wspólnej pracy. Wystarczy, aby użytkownik końcowy podłączył do nich przewody zasilające i dostosował regulatory do swoich warunków, aby lampa zaczęła działać w trybie automatycznym.

Jak połączyć standardową latarnię uliczną z czujnikiem ruchu

Wewnątrz korpusu zestawu znajduje się podobna lampa listwa zaciskowapodłączony do zamontowanego wewnętrznego obwodu elektrycznego. Zebrała 4 łańcuchy:

1. Brązowy drut fazy „L” jest podłączony do czujnika;

2. zero robocze „N” z bloku rozchodzi się z dwiema liniami do lampy i czujnika;

3. przewód ochronny „RE” z terminala jest podłączony do obudowy;

4. przewód fazowy z przełącznika czujnika „A” przez listwę zaciskową jest podłączony do lampy.

Aby podłączyć reflektor do pracy, konieczne jest zastosowanie zer fazowych, roboczych i ochronnych za pomocą kabla zasilającego z osłony mieszkania, jak pokazano na rysunku za pomocą brązowych, niebieskich i żółto-zielonych przewodów.

Następnie w obwodzie wewnętrznym faza i zero z bloku trafią do czujników ruchu i światła, przygotowując ich zasilacze, elementy logiczne i wykonawcze do pracy. Gdy pojawią się warunki do działania czujnika, styk wewnętrzny zostanie zamknięty, co zastosuje potencjał fazy „A” do reflektora, aby go włączyć.

Otwarcie tego kontaktu następuje po ustaniu ruchu w obserwowanej przestrzeni lub rozpoczęciu normalnego oświetlenia, co prowadzi do zaciemnienia światła przez reflektor w trybie automatycznym.

Zero ochronne PE ma za zadanie kontrolować i wyłączać możliwe prądy upływowe w przypadku przypadkowego naruszenia izolacji przewodów wewnątrz lampy. W budynkach eksploatowanych przez system TN-CNie jest używane.

Tak więc, aby połączyć gotową lampę uliczną z czujnikiem ruchu, wystarczy podłączyć przewody zasilające L, N, PE do jej bloku.

Funkcje instalowania reflektora zamiast starych urządzeń

Dość często właściciele budynków po prostu zmieniają stare światła, sterowane przełącznikiem ściennym na nowe, które działają w trybie automatycznym. W takim przypadku możesz użyć już ułożonego okablowania bez zmiany obwodu.

Reflektor będzie sterowany automatycznie po włączeniu przełącznika i zasileniu fazy. Jeśli jest wyłączone, nie będzie światła.

Ponieważ właściciele budynku mają różne pasje, niektórzy z nich omijają styki wyłącznika i całkowicie ufają pracy automatyki, podczas gdy inni wolą łączyć obie funkcje.

Niektórzy właściciele wolą równoległe połączenie czujnika ruchu i przełącznika.

Dzięki tej metodzie zawsze możesz ręcznie włączyć oświetlenie i zablokować funkcję automatycznego sterowania.Aby to zadziałało, musisz odłączyć przerywacz obwodu zasilania równoległego.

Z punktu widzenia automatyzacji ten schemat nie jest najbardziej udany, ale niektórzy go używają. To prawda, że ​​przełącznik w większości przypadków jest po prostu wyłączony.

Funkcje instalacji czujników ruchu i światła

Metody mechanicznego zabezpieczenia reflektora ulicznego muszą być wykonywane, aby wrażliwe elementy czujników były ściśle kierowane do kontrolowanej przestrzeni.

Jak wyregulować pozycję czujnika

Dla wyjaśnienia, rozważ promieniowanie promieni podczerwonych emitowanych z ludzkiego ciała w normalnych warunkach.

Na zewnętrznej płaszczyźnie czujnika strumienie ciepła są gromadzone przez soczewkę Fresnela, a następnie są skupiane i kierowane na czujnik podczerwieni pirodetektora. Następnie są przetwarzane przez logikę bloków urządzeń elektronicznych, które obejmują:

• wzmacniacz sygnału;

• przełącznik zmierzchowy;

• przekaźnik czasowy;

• przełącznik trybu.

Wynikiem działania czujnika jest zamknięcie lub odłączenie jego styku wyjściowego, który służy do włączania lub wyłączania reflektora.

W oparciu o tę zasadę działania czujnik ruchu musi być zorientowany tak, aby soczewka Fresnela była skierowana ściśle na kontrolowany obiekt, a nie w przeciwnym kierunku.

Jak ustawić reflektor w przestrzeni, aby uzyskać optymalną wydajność

Urządzenie oświetleniowe rozsyła światło pod kątem do układu optycznego i jest wyraźnie widoczne. Dlatego dostosowanie kierunku lampy nie jest trudne.

Dotykowy ściemniacz kontroluje pewną część przestrzeni i odbiera promienie podczerwone z boków, w których został wysłany, biorąc pod uwagę własne możliwości techniczne.

Podczas ustawiania czujnika należy wziąć pod uwagę, że ma on pewne wartości:

1. zakres działania;

2. kąty odchylenia w płaszczyźnie pionowej i poziomej.

Pierwsza cecha określa odległość do obiektu zbliżającego się do czujnika, w którym zacznie on działać. Jeśli ludzie nie dotrą do strefy kontrolnej, reflektor nie powinien się włączyć. Ma obowiązek świecić tylko wtedy, gdy osoba wchodzi do przestrzeni objętej kątami pionowymi i poziomymi, których wartości są określone przez cechy techniczne i wskazane w danych paszportowych.

Aby wyregulować mechaniczne położenie czujnika w przestrzeni, zwykle stosuje się korpusy obrotowe z blokadami śrubowymi. W przypadku prostych modeli niektóre funkcje mogą być ograniczone. W takim przypadku musisz samodzielnie stworzyć dodatkowe elementy konstrukcyjne.

Funkcje ustawiania czujników ruchu i światła

Po ustawieniu reflektora i ściemniacza w przestrzeni do normalnej pracy całej konstrukcji, konieczne jest ustawienie potencjometrów ustawień znajdujących się na obudowie, wartości ustawień roboczych dla wyraźnego działania iluminatora.

Zwykle są trzy pokrętła do instalacji:

1. oświetlenie - Dzień - Noc;

2. czas - czas;

3. Czułość - Czułość

Każdy potencjometr ma wskaźnik położenia ruchomego elementu regulatora oraz skalę na stacjonarnej części obudowy, oznaczoną znakami „-” i „+”. Po obróceniu dowolnego pokrętła w kierunku „+” zwiększa się ustawienie potencjometru.

Regulator światła empirycznie dobiera stopień światła, który pozwala osobie wygodnie przebywać w kontrolowanym obszarze.

Potencjometr czasu ustawia przerwę w pracy, która określa czas działania reflektora po zaprzestaniu przez ludzi aktywności w oświetlonej przestrzeni.

W modelach budżetowych kontrola czułości może być niedostępna. Służy do zacieśnienia zakresu działania, gdy często występuje nadmierne wyzwolenie z powodu pojawienia się różnych zakłóceń lub technicznej potrzeby zmniejszenia odległości od czujnika do pojawiających się obiektów.

Technologia montażu części mechanicznych lampy

Aby zamontować reflektor na ścianie, stosuje się specjalny wspornik i zwykłe wkręty samogwintujące z kołkami.

Po określeniu wysokości montażowej iluminatora poprzez oznaczenia we wsporniku, otwory są planowane w ścianie i wiercone. Następnie mocują wspornik mocujący za pomocą śrub i kołków i zawieszają skrzynkę, ustawiając ją wzdłuż narożników płaszczyzny pionowej i poziomej.

W standardowych reflektorach czujniki ruchu są już zamontowane na wspólnej obudowie. Trzeba je tylko ustawić i zamocować za pomocą mechanicznych regulatorów.

Jak podłączyć mocną latarnię uliczną do czujnika ruchu

Typowe konstrukcje opraw z czujnikami ruchu nie zawsze spełniają specyficzne potrzeby poszczególnych użytkowników. Do oświetlania dużych obiektów architektonicznych lub w krytycznie chronionych obszarach można zastosować reflektory o zwiększonej mocy i rozszerzonym zasięgu, zużywające znaczną ilość energii. Są dostarczane osobno, bez podnoszenia czujników.

Jeśli zostaną podłączone bezpośrednio ze styku czujnika niskiej mocy, ten ostatni nie wytrzyma obciążenia temperaturowego i nie ulegnie spaleniu. Dlatego w takich przypadkach stosowane są rozruszniki lub styczniki - urządzenia, które powtarzają pozycję styku wyjściowego czujnika, ale nie tworzą dla niego zwiększonych obciążeń.

Na powyższym schemacie styk czujnika niskiej mocy dostarcza napięcie do uzwojenia rozrusznika, którego rezystancja elektryczna jest duża i nie powoduje przegrzania ściemniacza. Jednocześnie styk zasilania tego urządzenia niezawodnie zamienia zwiększone prądy mocnego reflektora.

Tak więc włączenie do schematu tylko jednego dodatkowego elementu - rozrusznik, powtarzanie pracy styku wyjściowego czujnika ruchu, pozwala kontrolować pracę bardzo mocnych lamp.

Korzystając z tego obwodu, należy wziąć pod uwagę moc styku wyjściowego czujnika i porównać go z obciążeniem wytworzonym przez uzwojenie rozrusznika w taki sam sposób, jak zdolność styku mocy rozrusznika do wytrzymania prądów wytwarzanych przez reflektor.

Ten sam schemat jest odpowiedni w przypadku, gdy konieczne jest jednoczesne kontrolowanie działania nie jednej, ale kilku lamp połączonych równolegle, aby oświetlić duże terytorium z różnych kierunków.

Szkodliwy, zły schemat połączeń reflektorów

Niektórzy „eksperci” zalecają w niektórych przypadkach połączenie dwóch czujników ruchu do pracy równoległej z jedną potężną lampą, wyjaśniając, że w ten sposób obciążenie jest równomiernie rozłożone między dwa strumienie przechodzące przez styki wyjściowe każdego ściemniacza.

Jest to jednak błędne stwierdzenie. Faktem jest, że prawie niemożliwe jest jednoczesne synchroniczne działanie styków wyjściowych różnych czujników. Oznacza to, że jeden z nich będzie strzelał wcześniej i przejmie cały ładunek, a drugi później.

W wyniku niespójności działań w czasie z powodu zwiększonego obciążenia jedno urządzenie najpierw spali, a następnie drugie.