Jak działa bezzałogowy samochód

Według niektórych analityków, w nadchodzących latach ludzkość czeka poważna rewolucja transportowa: samochody napędzane przez kierujących pojazdami należą do przeszłości, a bezzałogowe samochody zapełniają drogi. Zaskoczony

Nie ma tu nic niezwykłego. Rzeczywiście, jeśli przyjrzysz się bliżej, dziś już zrobiono pierwsze kroki: na przykład pojazdy elektryczne Tesli, wykorzystują bardzo wydajnego komputerowego asystenta kierowcy, który może utrzymywać samochód na pasie, z prędkością odpowiednią do bieżącej sytuacji na drodze, a nawet w stanie dostosować się na żądanie.

A wszystko to jest zapewnione dzięki wspólnej pracy kilku urządzeń elektronicznych: ultradźwięki pomagają rozpoznać obecność innych samochodów na drodze, ani deszcz, ani mgła nie są przerażające przednim radarem, a osobna kamera wideo dokładnie odczytuje znaki drogowe. Pozycja maszyny w tym trybie jest monitorowana w czasie rzeczywistym i dostosowywana dzięki GPS.

Bardziej zaawansowane automatyczne systemy jazdy pojawią się prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości, ponieważ już dziś kilka dużych firm jest zaangażowanych w poważny rozwój w tej dziedzinie. Możesz przywołać samochód z Google, który został stworzony na podstawie Toyoty.

Nawiasem mówiąc, sama Toyota planuje w najbliższych latach uruchomić produkcję małych dwumiejscowych dronów, które mogą poruszać się po drogach z prędkością do 25 mil na godzinę.

Ilon Musk, wybitny amator innowacyjnych rozwiązań, nie ustępuje, przewidując kardynalne zmiany w nadchodzących latach (do 2020 r.) Dzięki swoim bezzałogowym pojazdom Tesli Motors.

Nawet KAMAZ zamierza rozpocząć produkcję bezzałogowych ciężarówek do 2025 r. W rzeczywistości okazuje się, że masowe wprowadzenie bezzałogowych pojazdów na całym świecie to tylko kwestia czasu.

Przykładem udanej implementacji technologii bezzałogowych pojazdów jest bezzałogowy pojazd Google, który do swojego działania wykorzystuje między innymi usługę panoramicznego widoku ulicy Google Street View.

Podstawą inteligentnego systemu są: radary, kamera wideo, miernik położenia oraz specjalny czujnik LIDAR zamontowany na dachu samochodu i szybko skanujący przestrzeń wokół niego w promieniu 60 m.

Kamera w pobliżu lusterka wstecznego śledzi sygnały drogowe i poruszające się obiekty. Radary zderzakowe zapobiegają kontaktowi pojazdu z przeszkodami. Prędkości, kierunki ruchu i rozmiary obiektów wokół, a także odległość od nich - wszystkie te informacje są gromadzone przez radary.

W rezultacie samochód ma zdolność szybkiego i odpowiedniego reagowania na różne przeszkody na swojej drodze. Oddzielny czujnik jest podłączony do jednego z kół, pomaga odzwierciedlić bieżącą pozycję samochodu na mapie.

Współrzędne GPS są uzyskiwane z wysoką dokładnością w trybie „widoczności satelity”, a gdy satelity geostacjonarne są niedostępne, używana jest standardowa dokładność GPS.

Zastosowanie czujnika LIDAR w telefonie komórkowym Google umożliwia komputerowi pokładowemu programowe odtworzenie trójwymiarowej mapy terenu oraz, porównując ją z danymi otrzymanymi z czujników, rozważ zalety i wady przy wyborze trajektorii i charakteru nadchodzącego ruchu.

Program oceni bieżącą sytuację na drodze, obliczy prawdopodobieństwo różnych zachowań innych użytkowników drogi i, w oparciu o wszystkie dostępne dane, ustawi drona na trajektorię w celu uzyskania najbardziej wydajnego i bezpiecznego ruchu. Znaki drogowe, a nawet gesty policji drogowej zostaną natychmiast rozpoznane i wzięte pod uwagę.

Warto zauważyć, że gdy właśnie opracowywano samochód Google, jego pierwsze testy zostały przeprowadzone przez inżynierów na komputerowym modelu ruchu.Była to zwykła droga o stosunkowo małej aktywności transportowej.

Tutaj samochód Google poradził sobie łatwo, ponieważ wystarczyło mu skręcanie, skręcanie, przyspieszanie lub hamowanie w razie potrzeby. Ale wraz z przeniesieniem modelu do warunków dużej osady - wszystko się zmieniło.

Jak zareagować na wypadek przed nami? Czy pomijam autobus szkolny? Jak zareagować na gest oficera policji drogowej, a co z pieszym? Co powoduje pojawienie się policjantów z latarniami wśród uczestników ruchu? I tak dalej itd. Oczywiście wady po kolei wychodzą na powierzchnię.

Na przykład, ponieważ obiekty są rozpoznawane przez porównanie bieżącego krajobrazu z poprzednio wykonanymi zdjęciami, w warunkach zmienionej pogody (śnieg, deszcz), komputerowi nie jest już łatwo odróżnić psa od klombu lub filaru od osoby. Niemniej jednak nawet tak niedoskonały wynik osiągnął kosztowny wysiłek deweloperów.

Według inżynierów firmy informacje, które każdy samochód Google otrzymuje w czasie rzeczywistym, są przenoszone do wspólnej bazy danych, z którą wszystkie samochody Google są połączone i mogą wymieniać informacje.

W ten sposób samochód google jest w stanie przezwyciężyć każdą trudną sytuację na drodze, z wyjątkiem być może bardzo nietypowych, w których pozostaje po prostu zahamować. Na przykład problem reakcji na ptaki stał się trudnym zadaniem dla inżynierów Google, gdy badali interakcję samochodu z różnymi przeszkodami na drodze.

Na początkowych etapach samochód zwalniał za każdym razem, gdy „widział” ptaka, postrzegając go jako poważną przeszkodę. Później rozwiązano problem z ptakami, a także problem pieszego, który nie jest pewien, czy przejdzie przez jezdnię, czy po prostu stoi przy swoim interesie w pobliżu krawężnika.

Później nauczono google, aby zwalniał i dawał sygnały, jeśli nakreślona zostanie sytuacja, która może nawet doprowadzić do wypadku drogowego z niewielkim prawdopodobieństwem.

Tak czy inaczej, niedaleko są dni, w których bezzałogowe pojazdy wypierają samochody z kierowcami. Stanie się tak dokładnie, gdy bezzałogowe pojazdy w 100% udowodnią swoje bezpieczeństwo.

Już teraz istnieją statystyki wskazujące, że wypadki z pojazdami bezzałogowymi Google miały miejsce głównie z winy innego kierowcy, który jest żywą osobą. Zatem perspektywy bezzałogowych pojazdów są wyjątkowo jasne, ponieważ emocje, w przeciwieństwie do ludzi, nie wpływają na elektronikę.