Kategorie: Kwestie kontrowersyjne, Oszczędność energii
Liczba wyświetleń: 63738
Komentarze do artykułu: 12
Rachunkowość wielotaryfowa: gdzie problemy są „zakopane”?
W artykule omówiono przyczyny słabego zainteresowania przedsiębiorstw i ludności przejściem na wielotaryfowy, zróżnicowany czasowo pomiar energii elektrycznej.
Rzadko uważamy, że elektryczność jest obecnie najbardziej łatwo psującym się produktem ludzkości. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, to za chwilę znika, a wraz z nim niepotrzebnie spalony gaz, węgiel, ciepło TVEL w elektrowniach jądrowych. Dlatego zrównoważone zużycie energii jest głównym zadaniem i kłopotem z energią.
Możliwe jest zrekompensowanie sezonowych zmian zużycia energii przez elektrownie. Ale aby wygładzić dobowe fluktuacje - takie zadanie generowania stacji jest praktycznie niemożliwe. Problem ten muszą rozwiązać konsumenci: przedsiębiorstwa i społeczeństwo. W tym celu w krajach WNP od wielu lat próbuje się wprowadzać liczniki energii elektrycznej według taryf, które różnią się w zależności od pory dnia.
Konieczność rozwodzenia się nad koncepcją i możliwościami wielotaryfowy pomiar energii elektrycznej bez specjalnej potrzeby. Firmy sprzedające liczniki elektroniczne szczegółowo mówią o zaletach takiego liczenia, powołując się na fantastyczne oszczędności na rachunkach za energię i najkrótsze okresy zwrotu swoich liczników.
Techniczne możliwości organizacji wielotaryfowego pomiaru energii elektrycznej od dawna zostały wdrożone: lista modeli liczników elektronicznych na rynku jest tak różnorodna, że trudno nie znaleźć licznika, ale wybrać odpowiedni model spośród kilkudziesięciu o różnych cenach.
W prawie wszystkich krajach WNP przyjęto ramy regulacyjne, które umożliwiają organizowanie rozliczeń wielotaryfowych, tj. a po tej stronie nie ma przeszkód. Niemniej jednak liczba przedsiębiorstw i organizacji, które przeszły na rachunkowość wielotaryfową, nie przekroczyła jak dotąd 5% ogólnej liczby konsumentów.
Tym bardziej nie dotyczy rachunków wielotaryfowych dla gospodarstw domowych. Mówiąc dokładniej, praktycznie ich nie ma. Niektórzy entuzjaści i poszukiwacze dreszczyku emocji, którzy przeszli przez wszystkie biurokratyczne procedury i płacą za energię według taryf strefowych, jednogłośnie twierdzą, że taki system księgowy jest nieopłacalny. Dlaczego więc tak przydatny system, który działa od dziesięcioleci za granicą, nie może się z nami zakorzenić?
Spróbujmy znaleźć główne przyczyny, które utrudniają wdrożenie rozliczeń wielotaryfowych. Na początek rozważ granice dziennych stref taryfowych (na przykład na Ukrainie) i mnożniki kosztu w stosunku do taryfy jednokrotnego wjazdu. W przypadku dwuczęściowej taryfy dla ludności ten mnożnik wynosi 0,7 przy 8 godzinach nocy (stawka obniżona) i 1 reszcie dnia. W przypadku przedsiębiorstw z trzyczęściową taryfą mnożniki 0,25 (noc 7 godzin); 1,02 (pół godziny 11 godzin) i 1,8 (szczyt, 6 godzin).
Umysłowo włączamy stały ładunek na dzień, powiedzmy 1 kW, i w tym przypadku zobaczymy, jakie korzyści przyniesie pomiar wielotaryfowy w porównaniu do pomiaru z jedną stawką. Dla populacji wartość ta wyniesie + 10%, tj. przy stałym obciążeniu korzystna jest dwuczęściowa taryfa. Podobne obliczenia stref dla osób prawnych przyniosą nawet + 0,99% zysku!
W praktyce można tylko pomarzyć o rozdzieleniu obciążenia między konsumentów w preferencyjnym obszarze dnia. Ile osób chce myć, odkurzać lub oglądać telewizję od 23:00 do 7:00? A co powiedzą sąsiedzi w mieszkaniu, którzy muszą iść do pracy wcześnie rano?
W przedsiębiorstwach nie jest najlepiej. Z wyjątkiem piekarni i innych przedsiębiorstw prowadzących nocny cykl pracy inni legalni konsumenci dostosowują się do naszego czuwania i nie będą mogli przenosić obciążenia w nocy.Ponadto pracownicy muszą płacić dodatkowo za pracę wieczorem i wieczorem, a te dopłaty nieuchronnie „pochłoną” znaczną część oszczędności w opłatach za energię.
Jest jeszcze jeden powód, który sprawia, że perspektywa wprowadzenia wielotaryfowego licznika jest iluzoryczna - cena energii elektrycznej w krajach WNP, szczególnie dla ludności. Jeśli w Danii rodziny płacą 0,39 USD za 1 kW / godzinę, to w Rosji 7 centów, a na Ukrainie 3 centy. Tak niska cena raczej nie zachęci ludności do przejścia na nocny tryb życia.
Jakie jest wyjście? Dla ludności, ponieważ nie brzmi to bluźnierczo, konieczna jest metoda „marchewki i kija”. W tym celu konieczne jest rozszerzenie strefy taryfy preferencyjnej na energię elektryczną do 12 godzin, podkreślając codzienne „okno” w strefie obciążeń o połowie szczytu. To jest marchewka. Bicz to gwałtowny wzrost kosztów energii elektrycznej do poziomu ustalonego przez osoby prawne. Ludność zużyje tanią energię w ciągu 4 dni i przyzwyczai się do funkcji wielopomiarowych.
I jeszcze jeden warunek. Elektroniczne liczniki dla ludności powinny mieć kanały komunikacji z organizacjami przesyłającymi energię do zdalnego odczytu. Wyobraź sobie seniora dokonywanie odczytów w strefach taryfowychpomnożenie świadectwa przez współczynniki, podsumowanie wyników ... Ci, którzy przynajmniej raz odwiedzili dział sprzedaży OZE, bardzo trudno będzie uwierzyć w rzeczywistość opisanego powyżej obrazu
W przypadku osób prawnych pole manewru jest jeszcze mniejsze. Przedsiębiorstwa przemysłowe mają tylko jedno wyjście - zastąpienie sprzętu nowoczesnym, zautomatyzowanym, przy minimalnym udziale człowieka w procesach produkcyjnych. Przeprowadzenie takiej modernizacji z zachętą w wysokości 0,99% na zapłatę energii to wulgaryzmy. Dlatego konieczne jest rozszerzenie strefy preferencyjnych taryf nocnych w celu uzyskania 10-15% oszczędności, tak jak miało to miejsce na początku pierwszej dekady stulecia na Ukrainie. Bez tych decyzji naiwnością byłoby oczekiwać poważnych rezultatów wprowadzenia wielotaryfowego pomiaru energii elektrycznej dla ludności i osób prawnych.
Zobacz także na e.imadeself.com
: