Korektor zawodu

Potrzeba stworzenia sprzętu elektrycznego nie jest tak oczywista jak, powiedzmy, potrzeba jego zamontowania. A wyniki regulacji nie są tak namacalne, namacalne jak podczas instalacji. Wydaje się, że jest to prostsze: przyłóż napięcie do zamontowanego sprzętu elektrycznego i, naciskając przycisk, uruchom je.

Można to jednak zrobić tylko w najprostszych przypadkach, na przykład gdy oświetlenie jest włączone w budynkach mieszkalnych; w zdecydowanej większości obwody elektryczne po instalacji podlegają regulacji.

Przede wszystkim należy sprawdzić sprzęt elektryczny. Wyjaśnia to fakt, że podczas produkcji, transportu i instalacji sprzętu i aparatury możliwe są ich uszkodzenia, odchylenia od projektu, ukryte wady i wreszcie same błędy, szczególnie przy wykonywaniu połączeń w skomplikowanych obwodach. Jeśli zaniedbasz kontrolę, wynikiem może być awaria pracy lub poważny wypadek.

Studium dokumentacji projektowej i technicznej

Podczas uruchamiania kolejność operacji ma ogromne znaczenie. Najpierw badają dokumentację projektową i techniczną sprzętu elektrycznego kompleksu startowego, który zwykle reprezentowany jest przez dział budowy kapitału przedsiębiorstwa klienta. Następnie sprawdź kompletność dostawy sprzętu, zgodność z jego projektem. Jednocześnie regulatory nie tylko zapoznają się z rozwiązaniami projektowymi, ale także rozpoznają niedociągnięcia i błędy schematów połączeń i poprawią schematy połączeń.

Dokumentacja producenta zawiera paszporty sprzętu elektrycznego, które zawierają dane znamionowe, parametry projektowe, instrukcje włączania i obsługi, a w niektórych przypadkach opis metodologii i urządzeń do testowania.

Kontrola zewnętrzna

Zewnętrzna kontrola sprzętu jest przeprowadzana z rejestracją głównych danych paszportowych, wykrywane są wady i braki. Wszystkie komentarze dotyczące materiałów i wyposażenia projektowego są zgłaszane klientowi. Z reguły usuwanie wad urządzeń lub ich wymiana jest dokonywana przez klienta, a niezbędne zmiany i poprawki instalacyjne są przeprowadzane przez personel organizacji okablowania.

Sprawdzanie połączeń elektrycznych

Sprawdzane są prawidłowe połączenia elektryczne ”nz dzwoneczkiem ”. Ten nieco żargonowy termin zawdzięcza swój początek dzwonowi elektrycznemu, za pomocą którego wykryto obecność połączenia elektrycznego. I chociaż później połączenie zostało zastąpione latarką, nazwa operacji pozostała taka sama. Urządzenie do wybierania numeru jest powszechnie nazywane „sondą”.

Zwykle poprawność połączeń jest sprawdzana zgodnie ze schematem obwodu, ponieważ błędy mogą wkradać się do schematu połączeń podczas projektowania.

Wygodnie jest sprawdzić obwody sterujące styków przekaźnikowych pod kątem sygnalizacji zgodnie z łańcuchami funkcjonalnymi, które są umieszczone równolegle względem siebie na schematach obwodów. Pamiętaj, że nie można nawiązać połączenia, jeśli obwód jest prosty i istnieje powód, by mieć nadzieję, że instalacja jest prawidłowa. W takich przypadkach obwód zostanie natychmiast przetestowany pod napięciem, upewniając się przede wszystkim, że nie ma zwarć i uziemienia. Odłączają główne obwody (w przeciwnym razie pierwotne), to znaczy kable zasilające i autobusy, silniki elektryczne, przetworniki i inne instalacje elektryczne, które dostarczają prąd elektryczny.

Obwody sterujące, sygnalizacyjne i zabezpieczające (są to obwody wtórne) dostarczają napięcie robocze przez bezpieczniki lub inne urządzenia ochronne.

W każdym równoległym obwodzie „twoje” urządzenie elektromagnetyczne musi się włączyć (lub zaświeci się lampka w obwodzie alarmowym), jeśli zamkniesz wszystkie zerwane styki w obwodzie; nazywane są kontaktami nawiązującymi (normalnie otwartymi).Jeśli tak się nie stanie, to albo samo urządzenie jest wadliwe (pęknięcie uzwojenia, uszkodzenie mechaniczne), albo przerwa w obwodzie z powodu niewłaściwej instalacji, pęknięcia drutu, braku kontaktu w zestawie zacisków itp.

Miejsce przerwy można określić za pomocą przenośnego woltomierza: tutaj pokaże całkowite napięcie zasilania obwodu.

Przerwanie każdego z otwierających się (normalnie zamkniętych) styków połączonych szeregowo powinno doprowadzić do odłączenia urządzenia w jego obwodzie.

Pomiar parametrów elektrycznych urządzeń elektrycznych

Zadanie sprawdzania sprzętu elektrycznego obejmuje również pomiar różnych parametrów elektrycznych. Wiele pomiarów jest typowych: wykonuje się je w instalacjach elektrycznych o różnym przeznaczeniu.

Typowe parametry obejmują napięcie, prąd, moc, częstotliwość i fazę prądu przemiennego, czas, rezystancję elektryczną.

Niektóre parametry są typowe tylko dla niektórych rodzajów instalacji elektrycznych, a problemy z ich pomiarami są przedstawiane wraz z regulacją tych instalacji: na przykład pomiar prędkości, rezystancji urządzeń uziemiających, oscylografia itp.

Test izolacji przepięciowej

Tak więc sprzęt elektryczny i instalacja są sprawdzane pod kątem zgodności z projektem, błędy - jeśli były - są naprawiane. Czy mogę włączyć instalację działającego napięcia roboczego? Nie, nie przed przetestowaniem sprzętu elektrycznego. Zakres i rodzaje testów są regulowane przepisami, ale wspólny dla wszystkich instalacji elektrycznych jest test izolacji ze zwiększonym napięciem.

Przewody, kable są pokryte warstwą izolacyjnego materiału elektrycznego, który zapobiega kontaktowi elektrycznemu rdzenia przewodzącego z innymi przewodnikami lub konstrukcjami metalowymi (z obudową, z „uziemieniem”). Tę samą funkcję pełnią izolatory, na których montowane są nieizolowane szyny zbiorcze.

Izolacja dobierana jest do napięcia roboczego instalacji elektrycznej „z marginesem”, powinna ona służyć przez długi czas. Dlatego przed włączeniem izolacja jest poddawana krótkotrwałemu działaniu napięcia kilkukrotnie wyższego niż napięcie robocze: łatwiej jest zidentyfikować ukryte wady izolacji, które mogą wystąpić później.

Pomiar izolacji prądu stałego

Pewne wyobrażenie o jakości izolacji można wyrazić poprzez jej odporność na prąd stały, mierzoną za pomocą specjalnego urządzenia - megomierza. Wyżej rezystancja izolacji elektrycznej, tym lepiej, oczywiście, bez jego ukrytych wad. Mały prąd przepływający przez izolację pod wpływem przyłożonego do niej napięcia (roboczego lub testowego) nazywa się prądem upływowym.

Gdy testy są przeprowadzane na napięcie przemienne, do prądu upływu powodowanego przez rezystancję prądu stałego i charakteryzującego wytrzymałość izolacji dodaje się komponent ze względu na pojemność badanego obiektu.

To nie tylko zniekształca informacje o jakości izolacji: wzrost prądu wymaga odpowiedniego wzrostu mocy zestawu testowego, co jest całkowicie niepożądane. Dlatego rozszerzone obiekty, takie jak kable, mające znaczną pojemność względem ziemi, są badane przy stałym, a raczej prostowanym prądzie.

Przepływając przez izolację, prąd stały ładuje pojemność i nie osiąga natychmiast stanu ustalonego: przy suchej izolacji kilkadziesiąt sekund po włączeniu, przy mokrej izolacji jest znacznie szybszy.

Zaakceptowano zmierzyć za pomocą megomierza rezystancja izolacji po 15 i 60 s po przyłożeniu napięcia, a jej stopień wilgotności charakteryzuje się tzw. współczynnikiem absorpcji (absorpcja - tutaj: absorpcja wilgoci przez całą objętość materiału izolacyjnego).

Uznaje się, że izolacja przeszła pomyślnie test, jeżeli: nie dochodzi do jej uszkodzenia ani zachodzenia na siebie (silne wyładowania, gazy lub dym itp.)n.), nie zauważył silnego nagrzewania się izolacji; prąd upływu (lub rezystancja izolacji) nie mieści się w dopuszczalnych granicach.

Określanie miejsc uszkodzenia kabla

Jeśli z jakichkolwiek przyczyn (uszkodzenie mechaniczne, wilgoć, starzenie) wytrzymałość elektryczna izolacji spadnie, uszkodzone miejsca podczas testów wysokiego napięcia zostaną uszkodzone. Co wtedy Porcelanowe izolatory, na których montowane są opony, nie są naprawiane i należy je wymienić. Kable to kolejna sprawa: wymiana kabla zasilającego na napięcie wyższe niż 1 kV jest całkowicie trudna i droga, więc uszkodzony obszar jest wycinany, a końce są łączone.

Ale najpierw trzeba z wystarczającą dokładnością wykryć miejsce uszkodzenia kabla. Istnieją różne metody i instrumenty, które pozwalają zmierzyć odległość do miejsca uszkodzenia lub wskazać ją bezpośrednio. Niektóre metody tego wymagają rezystancja przejścia miejsce uszkodzenia było stosunkowo małe. Aby spełnić ten warunek, często konieczne jest dodatkowe „spalenie” kabla za pomocą specjalnych instalacji.

Regulacja obwodów sterowania, ochrony i alarmów

Podczas testowania, sprawdzania obwodów sterujących, zabezpieczających i sygnalizacyjnych należy pamiętać, że rezystancja izolacji wszystkich elementów obwodu jest połączona równolegle. Dlatego nawet przy wystarczająco wysokiej rezystancji izolacji poszczególnych elementów ogólna rezystancja izolacji obwodu jako całości może być niewielka.

Jeśli całkowita rezystancja izolacji obwodu jest mniejsza niż 0,5 - 1 MΩ, zaleca się demontaż obwodu, tzn. Odłączenie uzwojeń urządzeń elektromagnetycznych, instrumentów, transformatorów pomiarowych itp., A następnie zmierzenie rezystancji izolacji każdego urządzenia i przewodów oraz zidentyfikowanie elementów o zmniejszonej izolacji .

Dostosowanie wyposażenia przekaźnika-stycznika

Przekaźnik-stycznik obwodów jest testowany podczas pracy przy znamionowym i zmniejszonym napięciu roboczym. W przypadku awarii sprawdzane jest napięcie (prąd) pracy urządzeń, wykryte i wyeliminowane wady w montażu i regulacji.

Regulacja urządzeń uziemiających

Jednym z najważniejszych elementów instalacji elektrycznej jest urządzenie uziemiające, którego celem jest zmniejszenie ryzyka porażenia prądem w przypadku uszkodzenia izolacji. Urządzenie uziemiające składa się z przewodów uziemiających i przewodów uziemiających.

Uziemniki to przewody mające kontakt z ziemią. Za pomocą przewodów uziemiających połączone są z nimi części uziemiające sprzętu elektrycznego, takie jak obudowy metalowe.

Przede wszystkim starają się stosować naturalne przewodniki uziemiające (fundamenty żelbetowe, konstrukcje metalowe itp.). Jako sztuczne uziemienie stosuje się pręty stalowe lub stal kątową. Zatkani w ziemi w pewnej odległości od siebie i połączeni taśmą stalową, tworzą pętlę uziemienia w instalacjach elektrycznych do 1 kV z uziemionym punktem zerowym obudowy urządzenia elektrycznego połączonym z punktem neutralnym transformatora zasilającego.

Gdy faza sieciowa jest zwarta do obudowy, powstaje zwarcie jednofazowe (tak zwany obwód fazowo zerowy): faza transformatora - drut fazowy - drut neutralny - neutralny transformatora.

Pod wpływem prądu zwarciowego odbiornik mocy musi szybko odłączyć się od sieci za pomocą najbliższego urządzenia zabezpieczającego - wyłącznika lub bezpiecznika. Niezawodność, prędkość działania aparatu będzie tym wyższa, im większy prąd odcięcia, czyli im mniejsza rezystancja obwodu zerowego fazy.

Podczas uruchamiania sprawdzana jest niezawodność połączeń przewodów uziemiających, mierzona jest rezystancja urządzenia uziemiającego, rezystancja obwodu zerowo-fazowego.

Test prądu pierwotnego

Wśród testów wspólnych dla różnych instalacji elektrycznych są testy prądu pierwotnego.Testy te są przeprowadzane w celu przetestowania obwodów prądu wtórnego i maksymalnych urządzeń zabezpieczających, które wyłączają instalację elektryczną w razie wypadku, przy prądach znacznie przekraczających wartości robocze.

Obwody pierwotne mają bardzo małą rezystancję, więc urządzenia obciążeniowe stosowane do dostarczania prądu testowego do tych obwodów mogą być zasilane małym napięciem wyjściowym rzędu kilku woltów, a zatem względnie małą mocą. Zwykle do tego celu stosuje się transformatory obniżające o wysokim współczynniku transformacji, które umożliwiają uzyskanie prądu obciążenia do kilku tysięcy amperów.

Instalacja elektryczna

Wreszcie, dostosowanie sprzętu elektrycznego i aparatury. Jest to być może najtrudniejsza, czasem najbardziej czasochłonna część technologii regulacji. Jego celem jest zapewnienie prawidłowej interakcji i niezawodnego działania urządzeń produkcyjnych.

Konieczne jest staranne skonfigurowanie wyposażenia i elementów obwodów sterowania w trybach pracy, aby zapewnić prawidłowe działanie blokad i czujników parametrów elektrycznych i technologicznych, a także niezawodne wspólne działanie scentralizowanych i lokalnych systemów automatyki.

Wypadki w instalacjach elektrycznych wiążą się z poważnymi konsekwencjami nie tylko dla samego sprzętu elektrycznego, ale także dla produkcji, a przede wszystkim dla ludzi. Aby zapobiec wypadkowi lub przynajmniej zminimalizować możliwe konsekwencje - zadanie to wykonuje ochronny sprzęt elektryczny.

Aby pomyślnie wykonać to zadanie, ochrona musi być odpowiednio skonfigurowana. Oznacza to, że urządzenie zabezpieczające musi działać niezawodnie przy wartości parametru typowej dla tego rodzaju wypadku: na przykład, jeśli wystąpi zwarcie na zaciskach silnika, musi zostać odłączone przez najbliższe maksymalne urządzenie zabezpieczające, które jednocześnie nie powinno zostać wyzwolone przez prądy rozruchowe silnika.

Po przetestowaniu, przetestowaniu i skonfigurowaniu urządzenia elektrycznego można je zasilić, ale jest za wcześnie, aby je uruchomić: instalacje elektryczne należy przetestować pod obciążeniem. Rzeczywiście, podczas testów wstępnych niektóre tryby musiały być symulowane lub tworzone sztucznie, podczas gdy inne można sprawdzać tylko zgodnie ze schematem roboczym. Na tym etapie przeprowadzane są kompleksowe testy urządzeń elektrycznych, a wreszcie ich dostarczenie do klienta.