Materiały termokurczliwe w elektrotechnice

Materiały termokurczliwe są szeroko stosowane w wielu gałęziach przemysłu, a przede wszystkim w elektrotechnice, ze względu na wystarczająco wysoką rezystancję elektryczną. Oprócz elektrotechniki są one również stosowane w przemyśle motoryzacyjnym, produkcji samolotów, produkcji instrumentów, energii oraz w wielu innych branżach. Jest to nowy obiecujący i łatwy w użyciu materiał o bardzo dobrych właściwościach użytkowych. Przede wszystkim jest to wysoka rezystancja elektryczna, odporność na niskie temperatury i agresywne środowisko: kwasy, zasady i produkty naftowe.

Najbardziej znany i powszechny rurki termokurczliwe lub jak się je nazywa kurczyć się. Główną właściwością rur jest zdolność do ściskania pod wpływem wysokiej temperatury. Co więcej, ściskanie występuje tylko w kierunku poprzecznym (średnica rurki maleje), ale nie ma zauważalnego wzrostu długości. Takie właściwości rur uzyskuje się poprzez zastosowanie materiałów, które zostały poddane specjalnej obróbce.

Należy zauważyć, że oprócz rur tuleje kablowe różnych wzorów, termokurczliwe rękawice TUP, termokurczliwe rurki z klejem, termokurczliwe rurki NG (niepalne), osłony kablowe i wiele innych są również produkowane z materiałów termokurczliwych.

Termokurczliwe rękawice TUP w ogóle nie są przeznaczone do noszenia. Jest to element, który umożliwia uszczelnienie rozgałęzień podczas przecinania kabla za pomocą impregnowanej olejem izolacji papierowej. Wygląd takich „rękawiczek” pokazano na rysunku 1.

Ryc. 1. Termokurczliwe rękawice TUP

Z czego wykonane są materiały termokurczliwe?

Materiały termokurczliwe są wytwarzane z kompozycji opartych na poliolefinach, lepiej znanych jako polietylen, które zostały poddane specjalnej obróbce za pomocą promieniowania. Pod wpływem napromieniowania w poliolefelinie niektóre atomy wodoru są oddzielane, aw tych miejscach tworzą się wiązania krzyżowe. Pod wpływem takiej radioterapii produkt wykonany z poliolefiny zyskuje nową właściwość fizyczną - pamięć kształtu.

Część takiego materiału, na przykład skrzynka kablowa, ma rozmiar i kształt, który musi uzyskać po skurczeniu. Następnie przedmiot obrabiany poddaje się obróbce radioaktywnej, ogrzewa, naciąga i pozostawia do ostygnięcia w stanie rozciągniętym. Tryb chłodzenia jest utrzymywany tak, że twarde wiązania krystaliczne są ponownie przywracane w substancji.

Podczas montażu sprzęgło jest instalowane na miejscu i podgrzewane. W wyniku nagrzewania wiązania krystaliczne topią się, a materiał uzyskuje swój pierwotny kształt, który uzyskuje się dzięki wyżej wspomnianej właściwości - „pamięci kształtu”. Zatem tuleja termokurczliwa jest zamontowana na kablu. W tym przypadku oczywiście wymiary kabla i złącza muszą się do siebie zgadzać.

Ryc. 2. Montaż rękawa termokurczliwego

Pomimo tak różnorodnych kształtów i rozmiarów produkty wykonane z materiałów termokurczliwych są często nazywane po prostu rurkami termokurczliwymi lub po prostu termokurczliwymi. W rzeczywistości jest to przypadek: każda część skurczu cieplnego ma otwór, w który wkładana jest część do zaciśnięcia. Która strona nie idzie w górę - wciąż dostajesz telefon.

Oprócz wyżej wymienionej poliolefiny (aka polietylenu), kauczuk silikonowy (silikon), fluoroplast-4, polichlorek winylu, elastomery zawierające fluor i inne są stosowane jako materiały do ​​produkcji skurczu cieplnego.

Gdzie stosuje się rurki termokurczliwe?

Głównym obszarem zastosowania rur termokurczliwych jest elektrotechnika.W sektorze energetycznym są to przede wszystkim złącza kablowe, które zapewniają nie tylko izolację elektryczną, ale także ochronę mechaniczną, a także ochronę przed polami elektromagnetycznymi (przy zastosowaniu specjalnych materiałów).

Rurki termokurczliwe są szeroko stosowane w instalacjach elektrycznych, naprawach i przywracaniu izolacji uszkodzonych drutów.

Produkowane są specjalne mankiety do ochrony przed korozją spawanych połączeń rurowych, a także do uszczelniania połączeń.

Rurki termokurczliwe są tak wszechstronne, że znajdują zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, a wyobraźnia twórców i technologów nie ma granic. Być może zastosowanie rur do oznaczania rdzeni kabli. Jednocześnie są one znakowane drukiem termicznym lub po prostu ręcznie specjalnymi atramentami.

Rury służą do gumowania rolek przenośnika, do pokrywania uchwytów sprzętu sportowego i domowego, aby nadać produktom prezentację i inny kolor.

Historia wynalazku rur termokurczliwych

Pierwsze próbki rur termokurczliwych zostały wynalezione w USA przez Raychem Corporation pod koniec lat 50. XX wieku. Właśnie wtedy inżynier chemik Paul Cook przeprowadził eksperymenty w dziedzinie chemii promieniowania. Nazwa samego laboratorium składa się z dwóch angielskich słów Ray Ray i Chemistry Chemistry. W wyniku tych badań powstał lekki kabel elektryczny dla przemysłu lotniczego i technologia produkcji rur termokurczliwych.

Dzięki tym technologiom firma Raychem Corporation stała się pionierem w rozwoju rur termokurczliwych, co zapewniło sobie priorytet. Obecnie istnieje kilka firm zajmujących się produkcją rur termokurczliwych, z których najbardziej znane to Sumitomo Electric Industries, 3M Corp., LG Woer, DSG-anusa, Alpha, Zeus itp.

Ryc. 3. Rurki termokurczliwe Sumitomo Electric Industries

W byłym ZSRR rury termokurczliwe zaczęto stosować dopiero w latach 60. Praktycznie nie ma na ten temat żadnych informacji; wszystkie badania przeprowadzono w ramach przemysłu obronnego, jak zawsze na najwyższym poziomie tajemnicy. Wiadomo, że pierwsze badania przeprowadzono na podstawie Moskiewskiego Instytutu Badawczego Tworzyw Sztucznych z siedzibą w Zagorsku (obecnie Sergiev Posad).

Niektóre dane wskazują, że pierwsze prace eksperymentalne z wykorzystaniem rur termokurczliwych w ZSRR przeprowadzono w 1977 r. Podczas instalacji linii komunikacyjnych. Jednocześnie rurki termokurczliwe wcale nie były znane ogółowi społeczeństwa, a nawet wielu specjalistom, ponieważ zostały stworzone z myślą o przemyśle kosmicznym i wojskowym.

Rurki termokurczliwe w Rosji zaczęły pojawiać się w połowie lat 90. dzięki staraniom wspomnianych zagranicznych firm. To wtedy rura termokurczliwa zaczęła w małych partiach dostawać się do Rosji.

Z czasem rozpoczęto produkcję rur termokurczliwych w Rosji. Całkowita wielkość produkcji jest dość duża, ale jednocześnie cena okazała się najbardziej atrakcyjnym czynnikiem dla tych rur - na poziomie niedrogich chińskich firm. Dotychczasowe właściwości konsumpcyjne i wygląd domowych rur pozostawiają wiele do życzenia.

Chociaż, uczciwie, należy powiedzieć, że w niektórych przypadkach można było dogonić zachodnich konkurentów. Na przykład podolski zakład wyrobów elektrycznych opanował produkcję rur termokurczliwych do zasilania wysokonapięciowego. Jest tak właśnie w przypadku, gdy niezawodność i trwałość produktu są przede wszystkim wymagane, a reprezentacyjny wygląd na drugim miejscu.

Rurki termokurczliwe TUT

Często w różnych opisach takie oznaczenie można znaleźć TUTAJ. Czy to jakaś nowa marka? Nie, to tylko taki skrót: Termokurczliwe rurki - (TUTAJ). W tym przypadku nie jest to wcale konkretna marka produktu, ale po prostu oznaczenie szerokiej klasy produktów. Nazwa TUTAJ stała się po prostu domową nazwą, co oznacza rurki termokurczliwe i nic więcej.To prawda, że ​​istnieje również oznaczenie TUTAJ, które oznacza rurki termokurczliwe z niepalnego materiału.

Boris Aladyshkin