Wykorzystanie energii grawitacji - jak to możliwe

Na początku XXI wieku chińscy wynalazcy Lawrence Tseng i Li Cheng (Lawrence TSEUNG, Cheung LEE) zaproponowali metodę pozyskiwania energii z grawitacji w oparciu o skorygowaną teorię wahadła. Uświadomili sobie, że jeśli popchniesz wahadło, natychmiast zacznie ono pobierać energię grawitacyjną.

Jeśli pęd siły F będzie nadal przykładany do wahadła w rezonansie, wówczas będzie on nadal pobierał energię grawitacyjną. Energię tę można na przykład wydobyć, jeśli wahadło metalowe zostanie zmuszone do przekroczenia linii pola magnetycznego, wówczas energia mechaniczna zostanie przekształcona w energię elektryczną. Chociaż wahadłowy ruch wahadła zaczyna zwalniać, wahadło można ponownie przyspieszyć dzięki impulsowi siły F.

Ruch wahadłowy można nawet zastąpić obrotem, aby bardziej efektywnie zastosować tę zasadę. Takie urządzenia mogą działać wszędzie, nawet na Księżycu, ponieważ energia grawitacyjna jest nieograniczona.

Przez stulecia ludzie bawili się huśtawkami, ale nawet nie podejrzewają, że w momencie, gdy popychają huśtawki, jednocześnie otrzymują energię grawitacji. Dzieci uwielbiają pchać huśtawkę kilka razy, a następnie gwałtownie je hamować. Jednocześnie zauważają oczywiście, że siła powalająca okazuje się znacznie większa niż ta, o której mówili, robiąc wstrząsy.

W podręcznikach, w związku z tym zjawiskiem, nie bierze się pod uwagę terminu „energia grawitacji”, siłę przypisuje się jedynie rezonansowi. Zakłada się, że cała energia dociera do wahadła z wstrząsów.

To nieporozumienie przez wiele lat uniemożliwiało inżynierom i naukowcom opracowywanie metod i urządzeń, które przez wieki otrzymywałyby energię grawitacyjną. Nie było teoretycznych podstaw dla takich wynalazków. Wiele wynalazków tego rodzaju zostało sklasyfikowanych przez urzędy patentowe i naukowców na całym świecie jako maszyny perpetuum mobile i tradycyjnie zostały odrzucone.

Tymczasem wynalazcy uważają techniczny przełom za prawidłowe zrozumienie i prawidłowe sformułowanie podstawowych wzorów związanych z ruchem kołysania lub wahadłem: pchnij wahadło zgodnie z rezonansem, a wahadło wahadłowe wydobywa siłę grawitacji. Niektóre zabawki na biegunach wykorzystują układy scalone do generowania impulsów.

Huśtawka jest zasilana z baterii lub fotokomórki. Jeśli zawieszenie wahadła lub zabawek zostanie zastąpione miedzianym przewodnikiem, a ten przewodnik zostanie umieszczony między dwoma magnesami, wówczas drut miedziany przekroczy linie pola magnetycznego i wytworzy elektryczność. Ruch kołysania zwolni, przekształcając energię kinetyczną w energię elektryczną, ale kolejny impuls ponownie przyspieszy ładunek, a otrzymasz prosty generator, który może pobierać energię z grawitacji.

Matematyka jest prosta. Jeśli weźmiemy pod uwagę kulę masy m na linie, na którą siła F zostanie przyłożona krótko, nastąpi przemieszczenie d. Prawa fizyczne wymagają przyspieszenia a, a następnie F = ma. Energia przenoszona na wahadło będzie równa sile razy przemieszczenie Fd. Końcową prędkość v oblicza się z Fd = mv2 / 2. W przypadku braku zawieszenia, tarcia, grawitacji, oporu powietrza, piłka po prostu uzyskałaby prędkość v i kontynuowałaby ruch w linii prostej. Ale z powodu obecności grawitacji i liny kula przesunie się do pozycji X.

Powyższy rysunek przedstawia sytuację wykorzystującą koncepcję ruchu kołowego. Piłka porusza się w górę i w lewo z powodu siły dośrodkowej C. Siła C może być uważana za składającą się z dwóch elementów: element C1 ma kierunek pionowy. Podnosi piłkę do grawitacji.

Praca jest wykonywana, energia jest wydatkowana, składnik C2 jest skierowany poziomo, w kierunku przeciwnym do ruchu kuli - działa na piłkę, spowalniając ją, aż jej prędkość osiągnie zero. Praca wykonana, zużyta energia.

Składnik C1 można uznać za przyczyniający się do pracy wykonanej przez zawieszenie w celu podniesienia piłki wbrew grawitacji. Innymi słowy, energia ta jest nieoczywistą energią grawitacji. Gdy tylko popychamy wahadło, praca jest wykonywana przez zawieszenie przeciw grawitacji. Ta energia musi zostać zachowana.

Tutaj dwa składniki energii skutecznie działają na system. Jednym z nich jest energia impulsu, która jest dostarczana w celu rozpoczęcia lub utrzymania ruchu. Druga to energia dostarczana przez zawieszenie do podnoszenia piłki wbrew grawitacji. Oznacza to, że „wnosimy” energię grawitacyjną do układu, gdy popychamy wahadło. Prawidłowy bezstratny stosunek energii wahadła powinien wynosić:

• Energia przychodząca = energia wychodząca

• Pobór energii = energia z pędu + energia z grawitacji

• Wydajność energetyczna = energia potencjalna mgh + energia kinetyczna (mv2 / 2)

Wcześniej naukowcy nie brali pod uwagę tej energii z grawitacji; sądzili, że cała energia pochodzi tylko z pędu. Dlatego nie pozwoliły inżynierom opracować systemów do bezpośredniego pozyskiwania energii z grawitacji.

Powyższa prosta teoretyczna regulacja doprowadzi do pojawienia się wielu urządzeń, które bezpośrednio pobierają energię z grawitacji. W patencie autorzy ujawniają trzy przykładowe wykonania, ale możliwe są dziesiątki ścieżek.

Wahadło

Wahadło zawieszone jest na drucie miedzianym. Umieść wahadło między dwoma magnesami i pozwól mu przechodzić przez pole magnetyczne ruchem wahadłowym. Wykorzystaj wytworzoną energię elektryczną do wykonania poziomej serii zdjęć seryjnych.

To jest najprostsze i najbardziej oczywiste rozwiązanie. Jednak generowany prąd elektryczny zmienia się od zera do maksimum i zmienia kierunek. Aby zapewnić bardziej praktyczny generator elektryczny, sterowanie powinno być skomplikowane poprzez zastosowanie układu scalonego. Jeśli celem jest jedynie zademonstrowanie zasady, na przykład w postaci żarówki, to wystarczy.

Koło

Teoretycznie można obracać wahadło w kole bez naruszania teorii. W praktyce zastąpimy wahadło metalowymi prętami umieszczonymi w kształcie koła. Wytwarzanie elektryczności oczywiście spowolni ruch obracającego się koła, ale obwód pulsacyjny usunie dodatkową energię z grawitacji, aby przyspieszyć ruch koła.

Przy odpowiedniej kontroli prędkości obroty mogą być utrzymywane na stałym poziomie, a wytwarzanie prądu elektrycznego będzie stabilne i jednokierunkowe. Będzie to wydajny generator prądu stałego. Sekret sukcesu tkwi w ustawianiu i sterowaniu różnymi magnesami i obwodami impulsowymi.

Energia pobierana z grawitacji na obrót może osiągnąć 2 mgR, gdzie R jest promieniem koła. Ta wartość otrzymanej energii może okazać się mniejsza, jeśli niektóre impulsy zostaną przyłożone pionowo. Ale dopóki energia grawitacyjna wchodzi do układu, energia wolna od grawitacji jest uzyskiwana.

Podwójne koło i woda

Możesz także użyć wody na obracającym się pionowo podwójnym kole, aby wydobyć energię z grawitacji. Gdyby nie było grawitacji, woda byłaby równomiernie rozłożona na zewnątrz koła. Ale z powodu grawitacji rozkład wody będzie niejednorodny.

Szersza ścieżka po wstępującej stronie ruchu i węższa po stronie poruszającej się w dół (wynika to z faktu, że woda porusza się w górę wolniej z powodu grawitacji). Możemy użyć centralnego wału z żebrami do wydobywania energii z po prostu poruszającej się wody lub możemy użyć dokładnie tego samego centralnego wału z żebrami do wydobycia energii z wody w dół.

Jeśli ponownie spojrzymy na rozkład siły dośrodkowej C na dwa składniki C1 i C2, wówczas C1 podnosi kulę w kierunku grawitacji i wykonuje pracę - uzyskana energia trafia do układu wahadła, jest to energia grawitacji. C2 jest skierowany przeciwnie do pędu siły F i działa, aby spowolnić piłkę z prędkości v do zera. C1 może być znacznie większy niż C2, zgodnie z zasadą równoległoboku dla sił. Oznacza to, że jeśli chcemy uzyskać więcej energii z grawitacji, musimy zastosować małe, ale częste impulsy siły F.

Koło jest najlepszą opcją

Najlepiej jest użyć koła obracającego się ze stałą prędkością. Mechaniczna energia obrotu zostanie bezpośrednio zamieniona na energię elektryczną. Prędkość obrotowa zacznie się zmniejszać, ale obwód pulsacyjny „wyda” więcej energii grawitacyjnej w celu przywrócenia prędkości. Jeśli wymagana jest większa ilość prądu, konieczne jest zwiększenie prędkości obrotowej i zwiększenie liczby impulsów na obrót.

Coś już zrobiono, ale nie do końca

Wielu naukowców pracuje w dziedzinie energii. Niektórzy wykorzystują również energię grawitacji. Jedną z opcji jest dobrze znany chiński patent 02113293.3, wydany 13 sierpnia 2003 r. Patent ten wykorzystuje energię wibracji pochodzącą z poruszania się pojazdu po nierównej powierzchni w celu wytworzenia elektryczności. Może uzupełniać lub przywracać część energii zużywanej przez samochód elektryczny, ale nie może być głównym źródłem.

Nowa teoria ma zastosowanie zarówno do oscylujących układów rezonansowych, jak i wibracyjnych układów rezonansowych. Wynalazek jest doskonały, ponieważ może stać się głównym źródłem energii dla samochodu elektrycznego.

Innym znanym chińskim patentem jest 01123526.8, wydany 5 marca 2003 r. Ten patent wykorzystuje rotację cylindra do wydobywania energii grawitacyjnej z centralnego wału napędowego samochodu. Opisuje bardzo wydajny tryb działania. Jednak wynalazca nie do końca rozumie teorię.

W literaturze marketingowej wyjaśnił swoje rozumienie tego zjawiska, używając mieszanki chińskiej filozofii, zachodniej nauki i tajemniczych sił kosmicznych. Nie rozumiał, że teoria polega po prostu na „pochodzeniu” grawitacji z wahadła wahadła. Wyjaśnienie zaproponowane przez Lawrence'a Tsenga i Li Chenga poprawiło teorię wahadła, a tajemnicze źródła energii zostały skutecznie wyeliminowane.

Podobną teorię można zastosować do wyjaśnienia wydobywania energii z pól magnetycznych itp.

Na podstawie materiałów z www.rexresearch.com

© Tłumaczenie z języka angielskiego - e.imadeself.com