Ludowe aluminiowe groty lutownicze

Problemy związane z lutowaniem aluminium tłumaczy się tym, że powierzchnia tego metalu pokryta jest cienką, elastyczną i bardzo mocną powłoką tlenkową - Al2O3. Nie można go usunąć metodami mechanicznymi, ponieważ kiedy czysta powierzchnia aluminium wejdzie w kontakt z powietrzem lub wodą, natychmiast ponownie pokryje się warstwą tlenku. Konwencjonalne topniki nie rozpuszczają tlenku.

Do mechanicznego czyszczenia tlenku zaleca się czyszczenie powierzchni pod warstwą oleju, ale w tym przypadku olej musi być całkowicie odwodniony, przez co należy go podgrzewać przez pewien czas w temperaturze 150-200 ° C.

Zaleca się stosowanie olejów mineralnych, najlepiej próżniowych VM-1, VM-4.

Istnieją wskazówki dotyczące stosowania oleju alkalicznego do karabinu do tego celu, jak trudno jest powiedzieć, jak skuteczny jest, ponieważ prawdopodobnie jeśli olej zawiera alkalia, to także woda. Istnieją lutownice, w których stalowy skrobak jest zamontowany na żądle do czyszczenia.

Proponuje się również czyszczenie powierzchni gruboziarnistymi opiłkami żelaza, które wciera się po powierzchni pod warstwą oleju lub kalafonii za pomocą końcówki lutowniczej, tutaj opiłki działają jak ścierniwo, cynowanie występuje w tym samym czasie, próbowałem tej metody, połączenie jest słabe, najwyraźniej ze względu na cynowanie punktowe aluminium.

Prawdopodobnie bardziej niezawodne lutowanie można uzyskać poprzez cynowanie aluminium nad podwarstwą miedzi elektrolitycznie osadzoną na powierzchni aluminium. Być może w tym samym celu można zastosować podwarstwę cynku, którą nakłada się w taki sam sposób, jak w recepturze glinowo-aluminiowej. Bardziej niezawodnie film tlenkowy usuwa się za pomocą specjalnych aktywnych topników.

Dobrze jest również łączyć mechaniczną obróbkę powierzchni z wykorzystaniem aktywnych topników.

Oto niektóre przepisy na topnik.

1. Kwas oleinowy - 20 g. Jodek litu (LiI) 2-3 g. Chemistry and Life, 11/1988, s. 78

2. Chlorek cynku (ZnCl2) 85% 90% 95% Chlorek amonu (NH4Cl) 10% 8% - Fluorek sodu (NaF) 5% 2% 5%

3. Chlorek sodu (NaCl) 6,5% Siarczan sodu (Na2SO4) 4% Chlorek litu (LiCl) 23,5% Chlorek potasu (KCl) 56% Kriolit (Na3AlF6) 10%

4. Topnik F59A Borofluorek kadmu (Cd [BF4] 2) 10% Borofluorek cynku (Zn [BF4] 2) 3% Borftorek amonu (NH4BF4) 5% Trietanoloamina 82%

5. Fluorek sodu (NaF) 10% Chlorek cynku (ZnCl2) 3% Chlorek litu (LiCl) 5% Chlorek potasu (KCl) 82%

6. ... Do dobrze znanych metod lutowania aluminium proponuję dodać kolejny, bardzo prosty. Lutowane i beztłuszczowe miejsce lutowania jest przykryte lutownicą cienką warstwą kalafonii, a następnie natychmiast wcierane tabletką dipyronu (benalgin). Następnie powierzchnię traktuje się lutem POS-50 (lub blisko niego), dociskając do niego czubek lekko przegrzanej lutownicy. Pozostały topnik zmywa się z cynowanego miejsca acetonem, ponownie ostrożnie ogrzewa i topnik ponownie się zmywa. Części lutowane są wykonywane w zwykły sposób.

A. GLOTOV p. Gałiewka, obwód Woroneż (Radio 5-86, s. 37)

7. Fragment książki o lutowaniu drutów aluminiowych za pomocą miedzianej metody zanurzenia w kąpieli z lutem. Poniżej znajduje się opis operacji nawiązywania połączeń.

Z końców cewek izolacja emaliowana jest usuwana z drutu aluminiowego na długości 60-70 mm, z końców drutów miedzianych oplot i izolacja gumowa są usuwane na długości 35-40 mm, gołe druty są rozbierane na połysk.

Usuwanie szkliwa z drutów o średnicy do 1 mm odbywa się za pomocą noża, z drutów o średnicy większej niż 1 mm - za pomocą metalowych szczotek obracających się ku sobie. Szczotki te o średnicy 250–300 mm są wyciągane z drutów stalowych o średnicy 0,08–0,1 mm wystających z trzpienia na długość 50–60 mm; każda szczotka jest obracana przez silnik elektryczny o mocy 0,6 kW z prędkością obrotową 3000 obr / min. Końcowe czyszczenie odbywa się za pomocą piasku do szlifowania szkła.

Oczyszczone końce dokładnie przeciera się wacikiem perkalowym zwilżonym acetonem lub benzyną. Przerwa między odizolowaniem a cynowaniem lub spawaniem nie powinna przekraczać 2-3 godzin.

Wszystkie pozbawione izolacji końce drutów są ocynowane, z wyjątkiem spawanych za pomocą ogrzewania kontaktowego. Końce cewek aluminiowych są zanurzane w kąpieli o strumieniu F59A, a końce drutów miedzianych (przewody) o strumieniu KSp. Następnie końce zanurza się w kąpieli ze stopionym lutem P250A o temperaturze 310–320 ° C lub P300A o temperaturze 370–380 ° C na 3–10 sekund do ustania pary i dymu.

Podane końce strząsa się, aby usunąć nadmiar lutu, nie później niż 1-1,5 godziny później czyści się je szczotką do włosów z pozostałości topnika F59A, myje się najpierw w gorącej bieżącej wodzie, a następnie w zimnej bieżącej wodzie i wyciera się czystym wacikiem perkalowym. Pozostałości topnika KCp po cynowaniu nie są usuwane. Najlepiej lutować aluminium za pomocą specjalnej lutownicy ultradźwiękowej.

Zobacz także artykuł o wykorzystaniu tłuszczu lutowniczego.