Kategorie: Dzielenie się doświadczeniem, Początkujący elektrycy, Sekrety elektryka
Liczba wyświetleń: 666,687
Komentarze do artykułu: 29
Informacje o uziemieniu i uziemieniu dla „manekinów”
Moje gorzkie doświadczenie jako elektryka pozwala mi powiedzieć: jeśli masz „uziemienie” zrobione tak, jak powinno - to znaczy, że tarcza ma punkt połączenia dla przewodów „uziemiających”, a wszystkie wtyczki i gniazda mają styki „uziemiające” - zazdroszczę ci i nie ma dla ciebie nic martwić się.
Zasady uziemienia
Jaki jest problem, dlaczego nie można podłączyć przewodu uziemiającego do rur grzewczych lub wodnych?
W rzeczywistości w warunkach miejskich prądy błądzące i inne czynniki zakłócające są tak duże, że na akumulatorze grzewczym może pojawić się wszystko. Jednak głównym problemem jest to, że prąd zadziałania wyłączników jest dość duży. Odpowiednio, jedną z opcji możliwego wypadku jest rozbicie fazy na obudowę z prądem upływowym gdzieś na granicy działania maszyny, czyli w najlepszym przypadku 16 amperów. Łącznie dzielimy 220v przez 16A - otrzymujemy 15 omów. Tylko jakieś trzydzieści metrów rur i uzyskaj 15 omów. A prąd płynął gdzieś w kierunku nie przetartego drewna. Ale to nie jest już ważne. Ważne jest to, że w sąsiednim mieszkaniu (do 3 metrów, a nie 30, napięcie na kranie jest prawie takie samo 220). Ale na, powiedzmy, rurze kanalizacyjnej - prawdziwe zero, lub mniej więcej.
A teraz pytanie brzmi - co stanie się z sąsiadem, jeśli on, siedząc w łazience (podłączony do kanalizacji poprzez otwarcie korka) dotknie kranu? Zgadłeś?
Nagrodą jest więzienie. Zgodnie z artykułem na temat naruszenia zasad bezpieczeństwa elektrycznego, które spowodowały ofiarę.
Nie zapominaj, że nie można naśladować obwodu „uziemiającego”, łącząc przewody „działające zero” i „zero ochronne” w gnieździe euro, jak to czasem praktykują niektórzy „rzemieślnicy”. Taki zamiennik jest wyjątkowo niebezpieczny. Przypadki wypalenia „działającego zera” w tarczy nie są rzadkie. Następnie na obudowie lodówki, komputera itp. Bardzo mocno umieszczone 220 V.
Konsekwencje będą mniej więcej takie same jak w przypadku sąsiada, z tą różnicą, że nikt nie będzie za to odpowiedzialny, z wyjątkiem tego, który nawiązał takie połączenie. A jak pokazuje praktyka, sami właściciele to robią, ponieważ Uważają się za wystarczająco specjalistów, aby nie wzywać elektryków.
Uziemienie i uziemienie
Jedną z opcji uziemienia jest uziemienie. Ale nie tak jak w przypadku opisanym powyżej. Faktem jest, że w obudowie tablicy rozdzielczej na podłodze nie ma potencjału zerowego, a dokładniej drut zerowy przechodzący przez tę samą osłonę po prostu styka się z obudową tablicy rozdzielczej za pomocą połączeń śrubowych. Zero przewodów z mieszkań znajdujących się na tym piętrze również dołącza do korpusu osłony. Spójrzmy na ten moment bardziej szczegółowo. Co widzimy, każdy z tych końców jest nawinięty na własną śrubę (w praktyce prawdę często można znaleźć w parach, łącząc te końce). Tutaj musi zostać podłączony nasz nowo wykonany przewodnik, który później będzie nazywany „uziemieniem”.
Ta sytuacja ma również swoje własne niuanse. Co zapobiega oparzeniu „zero” przy wejściu do domu. Właściwie nic. Można mieć tylko nadzieję, że w mieście jest mniej domów niż mieszkań, co oznacza, że odsetek występowania takiego problemu jest znacznie mniejszy. Ale to znowu rosyjskie „może”, co nie rozwiązuje problemu.
Pętla uziemiająca
Jedyna słuszna decyzja w tej sytuacji. Weź metalowy narożnik 40x40 lub 50x50, długość 3 metry, wbij go w ziemię, aby się nie potknął, a mianowicie wykopujemy dziurę dwie łopaty w głębokości i wbijamy tam nasz narożnik tak daleko, jak to możliwe, i drutujemy z niego PV-3 (elastyczny linka), o przekroju co najmniej 6 mm. sq. aż do twojej centrali.
Idealnie pętla uziemienia Powinien składać się z 3-4 narożników, które są przyspawane metalowym paskiem o tej samej szerokości. Odległość między narożnikami powinna wynosić 2 m.
Po prostu nie wiercić otworu w wiertle do miernika gruntu i opuścić tam sworzeń. To nie jest poprawne Skuteczność takiego uziemienia jest bliska zeru.
Ale, jak w każdej metodzie, istnieją wady. Oczywiście masz szczęście, jeśli mieszkasz w prywatnym domu, a przynajmniej na parterze. Ale co z tymi, którzy mieszkają na podłodze w wieku 7-8 lat? Zaopatrujesz się w 30-metrowy przewód?
Jak więc znaleźć wyjście z tej sytuacji? Obawiam się, że nawet najbardziej doświadczeni elektrycy nie udzielą odpowiedzi na to pytanie.
Co jest wymagane do okablowania domu
Do okablowania w domu potrzebny będzie miedziany przewód uziemiający o odpowiedniej długości i przekroju co najmniej 1,5 mm. sq. i oczywiście gniazdo z kontaktem uziemiającym. Pudełko, cokół, wspornik są kwestią estetyki. Idealną opcją jest dokonywanie napraw. W takim przypadku polecam wybrać kabel z trzema rdzeniami w podwójnej izolacji, najlepiej VVG. Jeden koniec drutu jest prowadzony pod swobodną śrubą szyny rozdzielczej, połączonej z obudową rozdzielnicy, a drugi koniec jest podłączony do kołka „uziemiającego” gniazda. Jeśli w ekranie znajduje się wyłącznik różnicowoprądowy, przewód uziemiający nie powinien mieć żadnego kontaktu z przewodnikiem N w żadnym miejscu linii (w przeciwnym razie wyłącznik RCD wyłączy się).
Nie zapominaj, że „ziemia” nie ma prawa być rozdarta przez jakiekolwiek przełączniki.
Przeczytaj także na ten temat:Uziemienie i uziemienie - jaka jest różnica?
Zobacz także na e.imadeself.com
: