Niezależnie przeprowadzamy konserwację zapobiegawczą podgrzewacza wody

Według obiektywnych statystyk ponad dwie trzecie wszystkich sprzedawanych elektrycznych podgrzewaczy wody (kotłów) to urządzenia akumulacyjne.

Urządzenia te, w przeciwieństwie do przepływających nagrzewnic elektrycznych, wymagają regularnej i prawidłowej konserwacji zapobiegawczej.

Profilaktyczna konserwacja kotłów oznacza usuwanie szlamu osadzonego na dnie, wymianę anody magnezowej i czyszczenie powierzchni element grzewczy (TENA) z utworzonej skali.

Z reguły, w zależności od indywidualnych cech wody z kranu, częstotliwość konserwacji zapobiegawczej zasobnikowy podgrzewacz wody waha się od roku do półtora roku.

Możesz oczywiście zaprosić do tego celu mistrza z centrum serwisowego, a następnie zrobi odpowiednią notatkę o wykonanej usłudze i wzbudzi wirtualne zaufanie do gwarancji. Jednak za tę usługę trzeba będzie zapłacić określone pieniądze, które można wykorzystać bardziej godnie. Co więcej, nic nie jest trudne w zapobieganiu nagrzewnicy nie jest przestrzegane. A teraz sam się przekonasz.

Pierwszą rzeczą, którą robimy, jest odłączyć kocioł od sieci. I zaleca się to zrobić z wyprzedzeniem, 12 godzin przed rozpoczęciem pracy. Nie chodzi nawet o przestrzeganie zasad bezpieczeństwa elektrycznego. Tylko do pracy musisz całkowicie spuścić wodę ze zbiornika. Rozumiesz, jaka będzie „gorąca atmosfera” w pomieszczeniu, gdy 80 lub 100 litrów wrzącej wody spłynie do kanalizacji.

A także, nawet w całkowicie opróżnionym zbiorniku, pozostaje około litra gorącej wody, która z pewnością wleje się w twoje ręce podczas demontażu elementu grzejnego. Potrzebujesz tego?

Teraz naszym drugim działaniem będzie spuszczenie wody z kotła.

W tym celu należy wyłączyć zawór dostarczający zimną wodę do zbiornika. Następnie, całkowicie odkręcając zawór ciepłej wody na mieszalniku, aby zrównoważyć ciśnienie wewnątrz kotła, zaczniemy spuszczać wodę przez trójnik specjalnie zainstalowany na wlocie zbiornika do usuwania wody. Jeśli trójnik nie został zainstalowany podczas instalacji kotła, to aby spuścić wodę, będziesz musiał rozpakować wlot zimnego zbiornika.

Po tym, jak woda przestanie wypływać, a ten czas bezpośrednio zależy od pojemności zbiornika, możesz rozpocząć pracę zapobiegawczą.

Tak więc naszym trzecim działaniem będzie demontaż grzejnika.

Aby dostać się do elementu grzejnego i anody magnezowej, musimy usunąć dekoracyjną plastikową osłonę na spodzie kotła. Zwykle jest przymocowany kilkoma wkrętami samogwintującymi i ma lampkę kontrolną zintegrowaną z obudową. Odkręć śruby, odłącz zaciski lampy od termostatu i zdejmij pokrywę.

Następnie odkręcając przewody zasilające, delikatnie pociągając w dół, zwolnij go z rowków regulator temperatury. Teraz zobaczysz kołnierz, na którym zamontowany jest element grzejny i anoda magnezowa. Kołnierze są najczęściej montowane na śrubach znajdujących się na obwodzie lub za pomocą specjalnego wspornika, który jest przymocowany za pomocą jednej śruby centralnej.

Po odkręceniu wszystkich śrub, usuń kołnierz wraz z o-ringiem. Bądź przy tym ostrożny. Ci, którzy przeprowadzają demontaż elementu grzejnego po raz pierwszy, otrzymują niewielki wstrząs z niewiarygodnej ilości brudu, który rozlewa się w ich ręce. Zdarza się, że kołnierz nie poddaje się wysiłkom, opierając się o otwarcie kotła porośniętego „koralowymi” naroślami. Następnie musisz go stopniowo wyciągać, pomagając sobie śrubokrętem.

Czwarta rzecz, którą robimy, to oddzielenie starej anody magnezowej. Zamiast tego pozostało z niego (zdarza się, że zamiast anody wystaje tylko pusty pręt gwintowany).

Wykorzystując ten moment, wyrywamy wszystkie śmieci, które pozostają tam z wewnętrznej wnęki zbiornika, a tego, czego nie dostajemy, myjemy strumieniem wody kierowanym z węża.

Naszym piątym przypadkiem będzie czyszczenie powierzchni elementu grzejnego na wadze.

Można to zrobić mechanicznie, delikatnie strzepując wciąż wilgotną warstwę wapna za pomocą noża lub śrubokręta. Kiedy wyschnie, będzie trudniej. Nadajemy ostateczny połysk drobnym papierem ściernym.

Możesz także skorzystać z osiągnięć chemii, umieszczając grzejnik na chwilę w pojemniku z gorącą wodą, do którego dodaje się kwas lub inny środek do usuwania kamienia domowego.

Szóstą rzeczą, którą zrobimy, jest przykręcenie nowej anody magnezowej na miejsce, którą musisz najpierw kupić w sklepie. Po prostu nie zapomnij o prawdziwej średnicy gwintu twojej anody, aby nie wpaść w kłopoty, ponieważ wchodzą one od 4 do 8 mm.

Następnie montujemy kocioł w odwrotnej kolejności.

Siódme działanie, które podejmujemy, polega na wprowadzaniu wody do kotła. Zamknij kran trójnika, aby spuścić wodę i wpuścić zimną wodę do zbiornika. Po wypłynięciu wody z mieszalnika można stwierdzić, że zbiornik jest pełny.

Po upewnieniu się, że nie ma wycieków przez kołnierz, można podłączyć kocioł do sieci.

Michaił Barsukow