Kategorie: Ciekawe fakty, Kwestie kontrowersyjne
Liczba wyświetleń: 39084
Komentarze do artykułu: 1
Energia przyszłości
Pod koniec ubiegłego wieku fizyk Nikola Tesla, Serb, był jednym z pierwszych laureatów Nagrody Nobla, którego odmówił. W 1885 r. Zademonstrował działanie swojego transformatora oraz z turbiny elektrowni wodnej Niagara (moc 5000 KM) i zapalił bezemisyjne żarówki bez przewodów i przełączników w promieniu 25 mil.
Następnie jeden z jego projektów energetycznych uzyskał wsparcie i został sfinansowany przez Morgana. N. Tesla na specjalnym poligonie stworzył własne elektrownie działające na zasadzie „darmowej energii” (dziś powiedzielibyśmy - w oparciu o energię próżni). Kiedy Morgan spotkał się z ich pracą w 1898 r., Nakazał zniszczenie wszystkich instalacji i składowiska odpadów, ponieważ zdał sobie sprawę, że jeśli otrzymają taką drogę, ludzkość nigdy nie będzie potrzebować paliwa organicznego. Od tego czasu świat „szuka energii” ...
Ten eksperyment na zapaleniu węglowych lamp elektrycznych na odległość bez drutów ołowiowych mógł powtórzyć tylko rosyjski naukowiec Filippov, który z instalacji, którą stworzył z Petersburga, zapalił lampy elektryczne w Carskim Siole. Był wyjątkowym uniwersalnym naukowcem: był doktorem matematyki, fizyki, chemii i filozofii. Zimą 1914 r. Wysłał decyzję do Sztabu Generalnego Rosji, która umożliwiła wykluczenie wojny z praktyki ludzkości - siedem dni później została opublikowana w żółtej prasie, a kolejne trzy dni później znaleziono go zamordowanego w jego gabinecie, a żandarmi nie byli w stanie określić metody morderstwa.
... W „TM” (nr 10, 1962) opublikowano artykuł V. Vasilevsky'ego, w którym doniesiono, że w 1917 roku, imigrant z Portugalii, który przybył do USA, Andres wynalazł paliwo dla ICE, dodając prostą wodę do zwykłej wody i tanie chemikalia (kilka kropli na wiadro wody). Paliwo to zostało przetestowane przez specjalną komisję stanową do spraw samochodu jadącego z Nowego Jorku do Waszyngtonu iz powrotem. Następnie jeden z największych amerykańskich monopoli naftowych za dwa miliony dolarów w gotówce kupił dokumentację od Andresa i prawa do tego wynalazku, ukrywając go w swoich sejfach. Sam Andres, dwa dni po otrzymaniu pieniędzy, zniknął bez śladu. Autentyczność wynalazku tego paliwa wodnego została potwierdzona przez szereg publikacji (gazeta Esquire, artykuły w czasopiśmie Proceedings of the United States Marine Institute w 1926 i 1936 r.). Dane artykułu W. Wasilewskiego można całkowicie zaufać, ponieważ ukrywał się za tym były szef działu wywiadu naukowego i technicznego KGB ZSRR, który kierował nim od lat 30. XX wieku.
A na czym opiera się „kryzys energetyczny”? ..
Pod koniec lat 60. japoński rząd zwrócił się do nas z propozycją sprzedaży funduszu wniosków patentowych naszego urzędu patentowego za 100 milionów dolarów. Spotkanie ówczesny Predsminov A. Kosygin zaprosił wielu naukowców z Akademii Nauk. Na pytanie: „Czy można sprzedać nasz fundusz odrzuconych wniosków Japończykom?” natychmiast odpowiedzieli polubownie - „w żadnym wypadku!” Powiedzmy, że sprzedaż tego funduszu może spowodować ogromne szkody (!?) Nie tylko dla naszego kraju, ale także dla innych. Tak więc ten sam „kapitał intelektualny” został zachowany, a niektórym klanom naukowym umożliwiono bezkarne radzenie sobie z „patentowym kradzieżą”.
Niemniej jednak, pod presją wyników praktyki naukowej uzyskanych w wiodących ośrodkach naukowych i stosowanych, Państwowy Komitet Wynalazków w 1975 r. Wprowadza specjalną klasę: pseudo-perpetuum mobile, która klasyfikuje faktycznie działające maszyny eksperymentalne o wydajności wyższej niż wydajność cyklu Carnota (lub więcej niż jeden). Wymienię niektóre: 270059, 762706, 743145, 890534, 748750, 738015, ... (jest ich wiele). Zakaz nadal obowiązuje.
Jest to możliwe pod warunkiem, że w systemie badawczo-rozwojowym działa rozległa organizacja, posiadająca połączenia i możliwości kontroli na wszystkich szczeblach administracji.
... w 1964 rprzyjęto zamknięty dekret, który zezwala psychiatrii na stosowanie się do wszystkich krytyków „świętego” dogmatu akademickiego. Potwierdzając nienaruszalność tych „świętych” postaw, Acad. Lifshitz publicznie ogłosił paranoiki każdemu, kto krytykuje „świętą teorię względności” i termodynamikę („LG”, nr 24/78).
Zastanówmy się nad faktem opisanym w artykule E. Lenza (Uprowadzenie perpetuum mobile. „Today”, 14/01/00), poświęconym losowi naukowca O. Gritskevicha, który pracował we Władywostoku. Okazuje się, że O. Gritskevich był zaangażowany w bardzo obiecujący rozwój generatora hydrodynamicznego o KPI (współczynniku konwersji energii) większej niż jeden, co umożliwiło całkowite porzucenie paliw kopalnych i tradycyjnych systemów. Rozwój został zatwierdzony przez Supreme Innovation Council. W 1994 r. O. Grytsevich był na przyjęciu w Soskovets w sprawie zwiększenia funduszy i przyspieszenia zakończenia pracy - odmówiono mu tego. Zwrócił się również do premier - sekretariaty odpowiedziały w ten sam sposób: pomysł jest świetny, ale sam szukaj funduszy.
Instalacja O. Gritskevicha była przyjazna dla środowiska. W rezultacie cały zespół „paranoików”, zaangażowany w „antynaukowe” działania wraz z O. Gritskevichem, został wywieziony wraz z rodzinami do USA, gdzie miesiąc później otrzymali obywatelstwo amerykańskie i stworzono wszystkie warunki dla rozwoju „paranoi” i reprodukcji „paranoicznych” studentów .
W 1974 r. W Stanach Zjednoczonych opracowano sześciosuwowy silnik ICE, którego wskaźnik KPI jest dwa razy wyższy niż w przypadku tradycyjnego. Esencja: piąty krok - wtrysk wody; szósty krok to praca pary wodnej. Po pierwsze, silnik ten miał wskaźnik KPI, który oczywiście przekracza wskaźnik KPI cyklu Carnota. Po drugie, zakładając, że KPI dobrego ICE w tym czasie wyniesie 55% (nasze „luźne” miały 42-50%), wówczas KPI sześciosuwowego ICE jest więcej niż jeden.
W latach 30. Shell ogłosił przetarg na stworzenie samochodu o minimalnym zużyciu paliwa. „Zapomnij”, jeszcze przed wojną powstały „Studebakers”, których zużycie paliwa wynosiło 5,5 litra na 100 km. Rekord należy do Japończyków - w 1986 roku specjalnie stworzony samochód, który zużyli na 100 km łącznie ... 0,055 litra benzyny (około 44 gramów). Mam nadzieję, że jasne jest, że nie ma dziś fabryk produkujących takie silniki.
Oczywiste jest, że wszystkie te silniki spalinowe mają sprawność większą niż „nieosiągalna” wydajność cyklu Carnota. Wynika to również z zasady działania lodówek. V. Zysina, pracująca nad wymyślonymi „trójkątnymi cyklami”. Lodówki te produkowano w małych partiach od 1962 r. I podczas ich pracy w ogóle nie wymagały zewnętrznego zaopatrzenia w energię (patrz jego publikacja 1962). W 1978 r. Doktor nauk technicznych V. Zysin został wydany. St. 591667 dla naprawdę działającej lodówki bez zasilania, która wytwarza zimno z powodu ciepła chłodzonych ciał. Ale ... lodówki zostały przerwane i „zapomniane”.
Jako kolejny przykład wycofania osiągnięć naukowych z obiegu naukowego dostarczę zaświadczenie o odkryciu nr 13 z dnia 12/18/62 „Regularność transferu energii po uderzeniu”, które pozwala na stworzenie mechanicznego „perpetuum mobile”. Odkrycie dowodzi, że klasyczna teoria uderzenia nie ma miejsca w praktyce i że energia ciała odbijanego po uderzeniu może być większa niż jego energia przed uderzeniem.
Poszukuje uznania E. Alexandrov pokazał licznym komisjom przekonujący eksperyment: stalowa hartowana kula swobodnie spadła z wysokości, powiedzmy 10 metrów, na utwardzoną stalową płytę leżącą na sztywnej podstawie i odbiła się ... 14-15 metrów. Na tej zasadzie możesz również stworzyć prostą elektrownię.
W elektrotechnice dowiadujemy się, że około 8-10 lat przed rozpoczęciem działalności przez firmy ekumeniczne na temat „kryzysu energetycznego” demonstracje „perpetuum mobile” zostały już stworzone i faktycznie działały.
W 1921 r. Prasa doniosła o wynalazku A. Hubbarda, który stworzył generator, który poruszał łodzią bez energii zewnętrznej.
W 1928 r. L. Niedershot wynalazł generator elektryczny, który wytwarzał 300 watów bez dostarczania do niego energii zewnętrznej.
W 1927 r. T. Brown (Anglia) otrzymał patent na metody tworzenia siły napędowej i mocy z powodu pola elektrycznego. Później, w 1955 r., Podczas pracy we Francji, zademonstrował układ, który osiągał prędkości do 600 mil na godzinę, wykorzystując pole do 2 tysięcy woltów elektronów. Następnie prace zostały zamknięte, a wynalazca zabrano do pracy w Stanach Zjednoczonych.
W 1934 r. N. Tesla zademonstrował samochód z silnikiem elektrycznym, którego źródłem był generator do dziś o nieznanej konstrukcji.
W 1960 r. Stovbunenko, w sprawie którego opracowano specjalną decyzję kompleksu wojskowo-przemysłowego, zademonstrował swoje silniki elektryczne na starym Moskwiczu, który umożliwiał podróżowanie po mieście przez cały dzień na energii zwykłej baterii.
Wiele dostępnych na rynku maszyn ma wskaźnik KPI większy niż jeden. Na przykład wyłącznik elektryczny NETI-2K ma wskaźnik KPI do przetwarzania energii elektrycznej w energię mechaniczną równą 4,5.
Od 1980 r. W społeczności duchowej (Linden, Szwajcaria) działają elektrostatyczne maszyny Baumana o łącznej mocy 750 kW, które zaspokajają wszystkie potrzeby domowe wioski. Tak więc w 1980 roku na świecie pojawiła się osada, która raz na zawsze rozwiązała wszystkie problemy energetyczne, wyrzucając zarówno paliwa kopalne, jak i wszystkie mity o „kryzysie” poza progiem.
Jakieś bzdury? - to oczywiście jest „ale” ... To „ale” jest takie, że w latach 70. ubiegłego wieku, badając prawa generatorów gramów, rosyjscy naukowcy udowodnili, że prawo Ohma nie ma tutaj zastosowania. Nawiasem mówiąc, synchroniczny generator stolarki Gramm, który działał bez żadnych zmian do dziś, powstał w 1842 roku, kiedy w nauce nie było elektrotechniki jako takiej, ani prawa Ohma, ani teorii Maxwella.
W 1881 r. N. Sluginov (później został zabity wraz z Wiedemannem za opublikowanie dzieła, w którym udowodniono absurdalność koncepcji „termicznej śmierci” Wszechświata) odkrył asymetrię energii w procesie elektrolizy wody. W jego eksperymentach energia wyjściowa była prawie o 30% większa niż energia wejściowa. Było to sprzeczne z ortodoksyjnymi „prawami ochrony”, a efekt został „przesadzony”.
To prawda, że w 1980 r. Amerykańscy naukowcy przywrócili tę asymetrię energetyczną elektrolizy wody, udowadniając, że przy wykorzystaniu ciepła odpadowego z turbiny parowej „wydajność” elektrolizy wodnej osiąga 120%.
A oto przykład dotyczący wykorzystania energii elektrycznej w procesach elektrolizy. W 1890 r., Podczas elektrochemicznej produkcji miedzi z rud siarki w przemyśle w Niemczech i Francji, zużyto 0,6 kilowatogodzina energii elektrycznej na kilogram. Dzisiaj - pięć razy więcej. Wynika to z faktu, że straciliśmy wiele efektywnych procesów technologicznych z powodu aroganckiego podejścia do przeszłości nauki.
Wszystkie te informacje są wstępem do decyzji rosyjskiego wynalazcy Iwana Stiepanowicza Filimonenko ...
1957 rok. Pod jego kierownictwem powstał „perpetuum mobile”, który nie tylko wytwarzał „szkodliwą” energię (w postaci pary pod wysokim ciśnieniem) i wytwarzał „szkodliwy” wodór i tlen na wyjściu, ale także… tłumił promieniowanie! Aby rozwinąć ten rozwój, w 1960 r. Opublikowano specjalną tajną rezolucję Komitetu Centralnego i Rady Ministrów ZSRR, znaną jako „Three Ks” (Keldysh, Kurchatov, Korolev). Jednak po śmierci Kurchatova rozwój zaczął być „ściśnięty”, a po śmierci Korolewa został całkowicie zamknięty. Specjalna komisja Akademii Nauk ZSRR uznała pracę instalacji za sprzeczną z „prawami natury”, autor został zwolniony, wydalony z partii, zdegradowany do rangi prywatnej i ogłoszony „schizo”. Następnie, w latach 1989-91, prace zostały częściowo wznowione - w regionie czelabińskim wzniesiono kilka pilotażowych zakładów nie przyszło im to do głowy, ale odmówili użycia jednostki mobilnej do likwidacji wypadku w Czarnobylu. Filimonenko został ponownie zwolniony. Los upokorzenia jego rozwoju jest zbrodnią przeciwko Rosji popełnioną przez naszego „świętego AN” (ukończyłem wydział T MEPhI i mogę sobie wyobrazić, o czym mówię).
W latach 1991-1993 eksperci ze Stanów Zjednoczonych badali działanie obecnej instalacji Iwana Stiepanowicza Filimonienko (jego pierwsza opcja), ale nie rozumieli zasad pracy. W 1994 r. Dekretem Jelcyna został rozebrany i przetransportowany do Stanów Zjednoczonych wraz z częścią personelu. W ciągu ostatnich 10 lat wszyscy „eksperci i specjaliści”, którzy studiowali pracę tego „telefonu komórkowego”, nie byli w stanie tego naprawdę zrozumieć. W 1996 r. „Piechurzy” z Soros zasugerowali Filimonenko otrzymanie czeku w wysokości 100 milionów dolarów na przeprowadzenie „konsultacji” w sprawie funkcjonowania instalacji. Ale możliwe było podpisanie go tylko w USA lub Kanadzie - jak wyjaśnił mi sytuację: „był to bilet w jedną stronę”. Odmówił 100 milionów dolarów i możliwości „pięknego życia”. „Filimonenko jest niezwykle niepraktycznym człowiekiem, poza patriotą. On woli żyć w biedzie, ale w swojej ojczyźnie”.
Aby wytyczyć granicę pod działaniami i rozwojem „paranoika”, chciałbym powiedzieć „strażnikom wolności i pięknego życia”: gdyby Stany Zjednoczone były w stanie zrozumieć zasadę działania takich instalacji od 1992 r., Prawdopodobnie Rosja nie istniałaby.
Nawiasem mówiąc, „borosopisy” mogą dziś pisać artykuły „o pięknym życiu”, w tym ze względu na fakt, że Filimonenko latem 1991 r. (Podczas amerykańskiej operacji „Storm Storm”) nie był zbyt leniwy, aby napisać „kilka stron” na Kreml , w wyniku którego nie doszło do trzeciej wojny światowej, w której spłonęłyby nie tylko „głupie łopatki” i „patrioci”. Dlatego przypominam sobie słowa Bryusowa: „Nie kłóc się, nie zawracaj sobie głowy, Szaleństwo - szuka, Głupota - osądza”.
Jurij Brovko
Zobacz także na e.imadeself.com
: