Kategorie: Ciekawe fakty, Praktyczna elektronika
Liczba wyświetleń: 560464
Komentarze do artykułu: 84
Domowe urządzenie do produkcji wody żywej i martwej
Artykuł zawiera krótki opis właściwości i metod korzystania z aktywowanej wody. Podano opis urządzenia dwóch urządzeń do jego przygotowania.
Legendy i opowieści o żywej wodzie
Lecznicze właściwości wody żywej i martwej znane są od bardzo dawna. Nawet w rosyjskich opowieściach ludowych zmarły bohater-bohater został wskrzeszony za pomocą martwej i żywej wody. Woda żywa jest wymieniana w wielu źródłach literackich.
Nawet w rękopisach starożytnej Rosji XIV wieku. wspomniano, że Aleksander Wielki podczas swojej historycznej kampanii na krańce świata wzdłuż trawersu (Kaukaz, Pamir, łańcuchy górskie Tien Shan) odkrył źródło z żywą wodą. Król rozkazał nalać dzban tej wody i zmusił wojownika, aby go strzegł: miał nadzieję, że jeśli umrze, woda go ożywi. Ale córka Aleksandra, Panorea, uwiodła młodego strażnika, dźgnęła go nożem, wypiła trochę wody z dzbanka, a resztę nalała sobie. Potem stała się nieśmiertelna i niewidzialna.
Zachowano informacje historyczne, że wielu chińskich cesarzy, rzymskich papieży oraz inni władcy i potęgi tego świata próbowali znaleźć eliksir nieśmiertelności. Zorganizowano całe wyprawy w poszukiwaniu eliksiru nieśmiertelności.
Wyprawa w poszukiwaniu żywej wody, której nauczyli się miejscowi mieszkańcy - ludy Indian amerykańskich, w XVI wieku. zorganizowane przez hiszpańskich zdobywców. Szukali go na wyspach Oceanu Atlantyckiego i Karaibów, ale udało im się znaleźć tylko kilka źródeł leczniczych i odkryć wyspy archipelagu Antyli.
Już pod rządami Piotra I w Rosji jeden ze współpracowników cara, feldmarszałek Jakow Velimowicz Bruce (1670-1735), był zaangażowany w poszukiwanie żywej wody - eliksiru nieśmiertelności. Po śmierci Bruce'a, zgodnie z wolą, jego ciało musiało zostać pokropione żywą wodą. Okazało się jednak, że kiedy magiczna bańka została otwarta, sługa po prostu wylał całą wodę na podłogę. Tylko niewielka część spadła na dłoń Bruce'a. Grób Bruce'a został otwarty do pochówku w latach dwudziestych XX wieku. - jedna z jego rąk pozostała niezniszczalna.
Wszystkie te legendy i bajki mówią, że nasi przodkowie wiedzieli o istnieniu żywej i martwej wody. Najbardziej zwyczajna woda wciąż nie jest w pełni zrozumiała, współczesna nauka wciąż niewiele o niej wie.
Właściwości fizykochemiczne wody są bardzo liczne, więc mogą mieć szeroki zakres działania na rośliny i świat fizyczny: w niektórych przypadkach dostarczają energii witalnej roślinom i organizmom, aw innych zabierają. W pewnych warunkach woda może mieć właściwości lecznicze, nie zamrażać w bardzo niskich temperaturach, a nawet świecić w ciemności.
Na przykład w Azji Środkowej zauważono, że wydajność bawełny nawadnianej wodą ze źródła podziemnego jest o 30% wyższa niż w przypadku nawadniania kanałem irygacyjnym. Dzieje się tak, ponieważ na wolnym powietrzu woda intensywnie oddaje energię witalną po prostu otaczającej przestrzeni. Powodem tego jest wiatr, słońce i wiele innych. Dlatego woda z gór dostarczana była na pola podziemnymi tunelami - Kyariz. Dlatego niektóre źródła zawierają wodę żywą, podczas gdy inne zawierają wodę martwą.
Odpowiedź na pytanie o źródła martwej wody nie jest trudne. Są to mokradła, stojące jeziora i studnie, to znaczy woda we wszystkich stojących zbiornikach wodnych. Według starożytnych uzdrowicieli taka woda pozbawiona jest życiodajnej energii, dlatego w języku medycznym nazywana była „Chi”. Ta woda jest najbardziej odpowiednia do przygotowywania bulionów leczniczych i naparów. Według starożytnych uzdrowicieli martwa woda prowadzi do przedwczesnego starzenia się, niszczenia organizmu.
Woda żywa jest zawarta w górskich rzekach, wodospadach, jest to woda deszczowa, szczególnie podczas burzy, oczywiście, jeśli deszcz nie jest kwaśny. Również woda żywa to woda z topniejących lodowców.Wszystkie te wody prowadzą człowieka do długowieczności i są dobre dla zdrowia.
Woda żywa i martwa do uzdatniania
Aby uzyskać wodę żywą i martwą, wcale nie trzeba szukać jej naturalnych źródeł - górskich rzek lub bagien. Taką wodę można teraz z powodzeniem uzyskać przez elektrolizę zwykłej wody, nawet w domu. Często taka woda nazywa się wodą aktywowaną.
Badania właściwości wody żywej i martwej w latach 80. ubiegłego wieku były prowadzone przez wiodące instytucje medyczne ZSRR. Ale badania w tej dziedzinie przeprowadzono, podobnie jak wiele innych, w atmosferze tajemnicy, a większość wyników nie była reklamowana i nie była dostępna dla ogółu społeczeństwa. Ale, jak mówi ludowa mądrość, nie możesz ukryć wszytej w torbie, więc sekret dotarł do zainteresowanych osób - lekarzy i tradycyjnych uzdrowicieli dowiedzieli się o tym.
Prawdopodobnie praca zagranicznych badaczy bardziej pomogła w tym względzie, ponieważ prowadzono tam podobne wydarzenia otwarcie, a nawet w warunkach żelaznej kurtyny ich wyniki były dostępne w ZSRR. Zmiany te zostały po prostu opublikowane w prasie.
Współczesna nauka udowodniła, że żywa woda, zwana także katolitem, podczas elektrolizy dostaje potencjał ujemny. Po tej transformacji ma bardzo wysokie właściwości regeneracyjne i immunostymulujące, co pozwala z powodzeniem stosować go w leczeniu wielu chorób. Nawet Komitet Farmakologiczny ZSRR potwierdził wyjątkowe właściwości wody żywej i martwej, jej absolutną nieszkodliwość, zarówno przy stosowaniu zewnętrznym, jak i wewnętrznym, oraz możliwość zastosowania w leczeniu wielu chorób.
Woda martwa uzyskana podczas elektrolizy jest również nazywana anolitem, ponieważ gromadzi się w pobliżu elektrody dodatniej - anody. Właściwości martwej wody znane są od dawna - dzięki właściwościom antybakteryjnym setkom ludzi udało się uciec od odleżyn i gnijących ran.
Zdobywanie żywej i martwej wody
Aktywowaną wodę uzyskuje się przez elektrolizę zwykłej wody z kranu. Z punktu widzenia chemii woda żywa ma właściwości alkaliczne, które mają działanie lecznicze, a woda martwa ma właściwości kwasowe, więc ma właściwości dezynfekujące. Przepływający przez zwykłą wodę prąd elektryczny zmienia swoją wewnętrzną strukturę i przyczynia się do usuwania szkodliwych informacji o środowisku.
Po obróbce elektrycznością woda dzieli się na dwie frakcje o właściwościach leczniczych. W leczeniu choroby żywa i martwa woda są przyjmowane w różnych kombinacjach. W przypadku różnych chorób kombinacje te są różne, dobrze zbadane, istnieje wiele artykułów i tabel na temat uzdatniania wody aktywowanej w Internecie.
Pierwsze eksperymenty z aktywowaną wodą
Autor urządzenia do przygotowywania wody żywej i martwej w naszym kraju jest uważany za N.M. Kratov Historia urządzenia jest następująca. W 1981 roku N.M. Kratov był leczony w szpitalu z powodu gruczolaka prostaty i zapalenia nerek. Po ponad miesiącu leczenia lekarze zasugerowali operację gruczolaka. Odrzucił taką ofertę, więc został po prostu zwolniony.
Właśnie w tym czasie syn miał ranę w dłoni, która nie goiła się dłużej niż sześć miesięcy. Przeprowadzono na nim testy właściwości wody aktywowanej i przekroczyły wszelkie oczekiwania: rana zagoiła się drugiego dnia.
Zainspirowany sukcesem sam autor zaczął trzy razy dziennie spożywać pół szklanki wody dziennie przed posiłkami i wkrótce poczuł się wesoły. Wraz z gruczolakiem obrzęk nóg i zapalenie korzonków minęło tydzień później.
Aby zweryfikować skuteczność jego leczenia N.M. Kratov poszedł do kliniki, a testy wykazały, że całkowicie opuścił chorobę. Ponadto ciśnienie krwi wróciło do normy.
Z czasem do N.M. Ludzie zaczęli zwracać się o pomoc do Kratowa. Podczas leczenia żywą i martwą wodą w ciągu zaledwie dwóch dni uzyskano oparzenie trzeciego stopnia na ramieniu sąsiada, uzyskane we wrzącej wodzie.
Przez całe sześć miesięcy dziąsła chłopca sąsiada ropieją, ropień powstaje w gardle, a tradycyjne leki nie dają pożądanego rezultatu. Za radą autora urządzenia gardło i dziąsła płukano 6 razy dziennie martwą wodą (dezynfekowaną), po czym przyjmowano doustnie szklankę wody żywej. W rezultacie w ciągu zaledwie 3 dni nastąpiło pełne wyleczenie.
Aktywowane metody uzdatniania wody
Oprócz Kratova, G.D. Lysenko i wielu innych autorów. Dzięki ich wysiłkom okazało się, że za pomocą żywej i martwej wody można wyleczyć prawie 50 chorób, od bólu gardła i kończąc na wrzodzie dwunastu - dwunastnicy i żołądku. Ta lista obejmuje również takie powszechne choroby, jak grypa, przeziębienie, katar, oparzenia, rwa kulszowa, wysokie ciśnienie krwi i wiele innych. Wszystko to jest dość łatwe do znalezienia w Internecie, tam wskazano również metody leczenia.
Zrób to sam żywy i martwy aparat wodny
Urządzenia do produkcji żywej i martwej wody można teraz łatwo znaleźć w sprzedaży, w każdym razie Internet jest pełen takich reklam. Ale jeśli kupisz takie urządzenie i spojrzysz na jego urządzenie, zobaczysz, że cena zapłacona za takie proste urządzenie jest dość wysoka. Łatwiej byłoby zrobić to własnymi rękami, tym bardziej, że zajmie to sporo materiałów, czasu i umiejętności naszych rzemieślników - zrób to sam - nie do przyjęcia. Schemat urządzenia do wytwarzania aktywowanej wody pokazano na rycinie 1.
Rysunek 1. Schemat urządzenia do wytwarzania wody żywej i martwej.
Ten schemat pokazuje, że całe urządzenie składa się z dwóch metalowych elektrod umieszczonych na zwykłym szklanym słoju. Elektrody ze śrubami i nakrętkami są zamontowane na pokrywie puszki. Jedna z elektrod jest podłączona bezpośrednio, będzie to katoda, a druga jest połączona za pomocą diody.
Przy polaryzacji połączenia wskazanej na rysunku lewą elektrodą jest anoda.
Martwa woda, anolit, zostanie uwolniona na elektrodzie dodatniej, więc worek z gęstej tkaniny jest przymocowany do anody w celu jej zebrania. Materiał powinien być wystarczająco gęsty, ale cienki, bardzo odpowiedni do tych celów plandeka z masek gazowych lub perkalu. Kryterium wyboru tkanki można uznać za przepływ powietrza przez nią. W tym celu wystarczy przymocować tkankę do ust i spróbować wydmuchać przez nią powietrze: oporność tkanki powinna być dość zauważalna.
Głównymi częściami urządzenia są elektrody, których wymiary pokazano na rysunku 2.
Ryc. 2. Elektrody.
Długość elektrod na rysunku wynosi 100 mm. Dzieje się tak, jeśli używa się pół litra puszki. Zasadniczo objętość puszki można zwiększyć do trzech litrów, a następnie wystarczy rozszerzyć elektrody, ale aby nie dotykały dna puszki o co najmniej 5-10 mm.
Jako elektrody stosuje się blachę ze stali nierdzewnej o grubości 0,8 - 1,0 mm. Lepiej jest, jeśli jest to stal nierdzewna „spożywcza”, chociaż niektórzy autorzy twierdzą, że sami używają nawet elektrod aluminiowych.
Rysunek pokazuje, że elektroda ma cięcie w kształcie litery U. Takie cięcie jest potrzebne tylko na elektrodzie dodatniej - anodzie, aby można było zawiesić na niej torebkę z materiałem, aby zebrać martwą wodę. Na drugiej elektrodzie takie cięcie nie będzie wymagane.
Elektrody są przymocowane do słoika za pomocą konwencjonalnej nylonowej nasadki, jak pokazano na rycinie 1. Wiadomo, że takie nasadki nie różnią się wytrzymałością mechaniczną, więc zachowanie elektrod nie jest nieprzewidywalne, należy je zamontować na pokrywie za pomocą uszczelniającej uszczelki izolacyjnej. Może być oczywiście wykonany z włókna szklanego, bez folii, tekstolitu lub innego tworzywa sztucznego. Projekt uszczelki pokazano na rysunku 3.
Rysunek 3. Uszczelka izolacyjna.
Rycina 4 pokazuje, jak ta uszczelka jest zainstalowana na wieczku kapronu puszki. Pokazano otwory do zamocowania elektrod oraz otwór do odprowadzania gazów.
Ryc. 4
Ryc. 5 pokazuje montaż elektrod i uszczelek na pokrywie.
Rysunek 5. Montaż elektrod.
Jeśli użyjesz gwintowanej diody, jej gwint zamontuje elektrodę dodatnią. Zasadniczo nic nie stoi na przeszkodzie zastosowaniu mostka prostownika zamiast pojedynczej diody. W takim przypadku moc urządzenia wzrośnie po prostu 4 razy, a zatem proces gotowania przyspieszy, co jest ważne przy systematycznym korzystaniu z urządzenia.
Aktywowane przygotowanie wody
Przygotowanie wody żywej jest dość proste. Wystarczy wypełnić woreczek z wodą, przymocować go do elektrody dodatniej, a następnie włożyć do słoika wypełnionego wodą. Woda w słoiku nie powinna sięgać krawędzi i znajdować się nieco niżej niż górna krawędź worka z tkaniny. Dokładniej, poziom wlewania wody do słoika jest ustalany eksperymentalnie.
Przygotowanie wody żywej zajmuje nie więcej niż 5-10 minut. Następnie należy usunąć elektrody z puszki i bardzo ostrożnie, aby nie mieszać uzyskanych frakcji, wlać martwą wodę z torebki z tkaniny do osobnej miski.
Jest to „schludne” - być może najważniejsza wada opisywanej konstrukcji, oczywiście, jeśli nie myślisz o możliwości porażenia prądem. Dlatego wszystkie manipulacje, od nalewania świeżej wody do przyjmowania żywych i martwych, lepiej zrobić, wyłączając urządzenie z gniazdka elektrycznego.
Oprócz opisanego już projektu, można zalecić konstrukcję urządzenia bez torby tekstylnej do produkcji. W takim przypadku będziesz potrzebować dwóch oddzielnych pojemników, tylko bez szyjki, takich jak puszki, ale z prostymi krawędziami. Konstrukcja elektrod pozostaje niezmieniona, tylko trzeba będzie zainstalować osobno dla każdego pojemnika.
Aby zapewnić kontakt elektryczny między tymi bankami, należy je połączyć bawełnianą liną owiniętą gazą. W takim przypadku hol należy wstępnie zwilżyć wodą. Taka uprząż połączy elektrycznie banki i zapewni ścieżkę przepływu jonów między nimi. W ten sposób woda żywa będzie gromadzić się na jednym brzegu, a woda martwa na innym. Dlatego po zakończeniu procesu wystarczy po prostu wyłączyć instalację z sieci i pobrać katolit i anolit tylko z różnych puszek o tej samej pojemności.
Całą strukturę, zarówno tę, jak i poprzednią, można podłączyć do sieci nie bezpośrednio, ale za pomocą żarówki o mocy około 15 watów. Są one stosowane w lodówkach i maszynach do szycia. W przypadku zwarcia elektrod będzie działać jak bezpiecznik, aw przypadku normalnej pracy będzie działał jako wskaźnik: na początku procesu lampa będzie świecić jasno, bliżej końca, jasność znacznie spadnie, po czym lampa całkowicie zgaśnie. Jest to sygnał, że aktywowana woda jest gotowa.
W procesie przygotowywania wody na elektrodach i samym banku utworzy się kamień, który można usunąć roztworem kwasu cytrynowego lub chlorowodorowego. Następnie słoik należy dokładnie umyć.
Nie wlewaj wody bezpośrednio z kranu do urządzenia. Lepiej jest, jeśli odstawisz wodę na co najmniej 5-6 godzin, aby opuścił ją chlor, w przeciwnym razie może powstać kwas chlorowodorowy. Bardzo dobrze jest przefiltrować wodę z kranu przez dowolny filtr domowy i zagotować go.
Boris Aladyshkin
Zobacz także na e.imadeself.com
: