Typowe schematy połączeń w mieszkaniu

Pomieszczenia mieszkalne dla ludzi są stale ulepszane. Coraz częściej pojawiają się urządzenia elektryczne, które poprawiają życie. Zużycie energii elektrycznej wzrasta, a druty układane podczas budowy generują zasób: wiek metalu i izolacji, tracąc swoje właściwości z powodu przeciążeń, ogrzewania, promieniowania ultrafioletowego i naprężeń mechanicznych.

Aluminiowe okablowanie eksploatowane od czasów ZSRR od dawna wymaga wymiany. Zwiększone wymagania bezpieczeństwa anulowały system TN-C, który nie przewidywał uziemienia obudów urządzeń elektrycznych, zastosowania systemu wyrównania potencjałów i ochrony przed prądami upływowymi.

Właściciele starych mieszkań nie zawsze wyobrażają sobie, jak przewody są umieszczane w ich pokojach, ponieważ istnieje wiele opcji ich układania.

Rodzaje obwodów

Główna klasyfikacja okablowania odbywa się według rodzaju instalacji:

• otwarte

• zamknięte.

Pierwsza metoda pozwala wizualnie obserwować przejście torów. Jest bardziej przystępny cenowo, najczęściej stosowany w domach drewnianych.

Trudniej jest wykryć przewody ukryte w ścianach, podłogach lub sufitach: nie są widoczne. Zostały one rozmieszczone inaczej w każdym budynku, ale można wyróżnić zasady uwzględniające okres budowy, materiały ścian i technologie montażu.

Jednopokojowe mieszkanie z okablowaniem aluminiowym

Taki schemat jest powszechny, był używany od dawna, dobrze nadaje się do większej liczby pomieszczeń, jest łatwy do zrozumienia i wdrożenia.

W starych domach na każdym piętrze znajduje się panel elektryczny z licznikiem, przełącznik okresowy do rozładowywania napięcia podczas pracy z urządzeniami pomiarowymi i wyłącznikami. Cały sprzęt jest podzielony na każde mieszkanie osobno.

Ryc. 1. Wariant starego okablowania mieszkania jednopokojowego

Obraz dla przejrzystości pokazuje dwie skrzynki przyłączeniowe w każdym pomieszczeniu, ale najprawdopodobniej obwód gniazd i oświetlenia jest przełączany przez jeden.

Nie ma tutaj pętli uziemienia. Obwód wykorzystuje wyłącznie zero i fazę, a przewód neutralny nigdy nie powinien być rozrywany przez przełączanie urządzeń. Jest on podawany bezpośrednio do wszystkich konsumentów za pośrednictwem skrzynek przyłączeniowych i jest pobierany z licznika.

Najprawdopodobniej do połączenia przewodów zastosowano proste skręty ze spawaniem lub bez, chociaż można znaleźć zaciski śrubowe. Druty najlepiej nadają się do zerowego miejsca montażu.

Faza z licznika trafia do wyłączników. W naszym przykładzie jeden zasila wszystkie gniazda, a drugi oświetlenie pokoju. Jeśli mieszkanie jest wyposażone w kuchenkę elektryczną, wówczas napięcie jest dostarczane do niego przez oddzielną maszynę, a zastosowane przewody mają wzmocnioną moc: do 10 mm².

Możliwe są warianty programu:

• zamiast używanych maszyn bezpieczniki;

• elektrycy podczas instalowania przewodów po tym, jak licznik pomieszał kierunek fazy z zerem (obwód nie traci operacyjności, ale jest bardziej niebezpieczny);

• grupa automatów została dodana, a konsumenci korzystali z innego schematu, na przykład dla korytarza.

Każdy konkretny obwód powinien być dokładnie zrozumiany, jest całkiem możliwe, że są zworki, dodatkowe przewody, a nawet instalacja bez skrzynek przyłączeniowych.

Zrozumienie zasady projektowania obwodów pomaga w prosty sposób:

• włącz wszystkie urządzenia oświetleniowe i używaj urządzeń elektrycznych w gniazdach;

• naprzemiennie odłączać klientów za pomocą automatycznych urządzeń w panelu rozdzielczym i obserwować wygasłe lampy i odłączone urządzenia w gniazdach;

• analizować zmiany, rejestrować lub zapamiętywać informacje, wyciągać wnioski.

Czytaj także: Jakie jest niebezpieczeństwo starego okablowania

Rodzaje ukrytego okablowania

W praktyce układane są główne linie:

• na suficie lub w jego wnętrzu;

• pod podłogą;

• w połączeniu.

Układ drutów w suficie

Kiedyś był szeroko stosowany w budynkach wykonanych z cegieł i paneli betonowych, jako główna wersja okablowania. W nowoczesnym budownictwie jest również często stosowany.

Wszystkie trasy z przewodami z rozdzielnicy są poprowadzone pionowo nad ścianą lub wewnątrz niej przez bramy lub zamontowane rurociągi. Wnętrza płyt sufitowych są zwykle wykonane z przewodów do okablowania, ale żłobienie lub montaż na ścianie jest dozwolony dla sufitów podwieszanych i podwieszanych.

W ten sam sposób podchodzi się do lamp, wszystkich przełączników i gniazd elektrycznych znajdujących się na ścianach.

Ryc. 2. Wariant schematu elektrycznego wewnątrz sufitu

Dzięki właściwemu podejściu do instalacji całe okablowanie jest zorientowane w płaszczyznach prostopadłych: eliminuje to uszkodzenia izolacji i metalu podczas przyszłego wiercenia ścian w celu zamocowania na nich różnych obiektów. Z tych samych powodów nie należy obniżać poziomych linii od sufitu poniżej 15 cm.

Skrzynki przyłączeniowe są przymocowane do ich maszyn w celu dostarczenia napięcia do najbliższego punktu. Instalacja w nich odbywa się zgodnie ze schematami obwodów.

Układ przewodów pod podłogą

Ta opcja zaczęła być stosowana w nowych budynkach ze sztywną betonową podstawą i tworzeniem trwałych linii rur pod wykładziną podłogową, a następnie zalewaniem zaprawami. Takie środki niezawodnie chronią izolację i metal przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Kable i przewody w ścianach gniazd i urządzeń są chronione rurami lub puszki montażowe.

Ryc. 3. Wariant układu okablowania pod podłogą

Połączone metody okablowania

Tutaj obie metody są połączone, ale podobne schematy mają wiele wyraźnych niuansów.

Domy z paneli fabrycznych

Mają one wewnętrzne ścianki i płyty sufitowe wykonane kanałami do układania obwodów elektrycznych. Autostrady łączą wszystkich konsumentów za pośrednictwem puszek połączeniowych z osłoną wejściową. Druty są wciągane w te linie.

Należy pamiętać, że w tym przypadku rury mogą nie być ustawione pod kątem prostym, ale pod ostrym kątem. Ich lokalizację można określić tylko urządzenia elektroniczne z ukrytymi funkcjami wyszukiwania okablowania.

Ryc. 4. Wariant starego okablowania w mieszkaniu

Domy zbudowane w czasach Chruszczowa

W starych budynkach z panelami zastosowano dość prosty układ okablowania, co znacznie zmniejszyło technologię budowy, ale nie jest bezpieczne.

„Aluminiowy makaron” do gniazd prowadzony jest pod deskami drewnianej podłogi, a do lamp zsuwa się spod podłogi górnego sąsiada przez otwór w płycie sufitowej. Jest to najbardziej niebezpieczna instalacja, która zwykle nie ma ochrony. Często można tu znaleźć skręty bez spawania, a izolacja zaczyna się rozkładać.

Takie okablowanie należy całkowicie przerobić, ale jest to złożone i kosztowne przedsięwzięcie.

Każdy z rozważanych schematów może mieć inne odchylenia od projektu, nawet w sąsiednich mieszkaniach tego samego domu. Specjalista może je zidentyfikować, przeprowadzając pomiary elektryczne. Prace te często wykonuje się pod wpływem stresu, który jest niebezpieczny.

Dlatego bez solidnej znajomości zasad bezpieczeństwa i praktycznych umiejętności pracy z urządzeniami elektrycznymi lepiej nie brać na siebie niezależnego ponownego wyposażenia swojego mieszkania.

Przeczytaj także na ten temat: Schematy elektryczne w mieszkaniu i domu