Kategorie: Polecane artykuły » Elektryk w domu
Liczba wyświetleń: 347,582
Komentarze do artykułu: 50
Bezpieczne okablowanie w drewnianym domu: nie mit, ale rzeczywistość
Jak wykonać bezpieczne okablowanie w drewnianym domu?
Najpopularniejszym materiałem do budowy domów na wsi było i pozostaje drzewo. Jak twierdzą strażacy, ze wszystkimi licznymi zaletami, ma jedną poważną wadę: „materiał palny”.
Statystyki pożarowe wskazują, że ponad połowa pożarów w domach drewnianych ma miejsce z powodu wadliwego okablowania. W praktyce główną przyczyną wadliwego działania i późniejszego zwarcia jest najczęściej naruszenie integralności izolacji przewodów w okablowaniu. Z reguły dzieje się tak ze względu na zwiększone obciążenie drutów lub mechaniczne uszkodzenie izolacji.
Dlaczego tak się dzieje?
Większość domowych majsterkowiczów, aby zaoszczędzić czas, wysiłek i pieniądze, leży ukryte przewody elektryczne na drewnianych fundamentach, odważnie chowając je za poszycie sufitu, pod okładziną ściany, za cokołem, w pustych przestrzeniach podłogi i wyjaśniając „nierozsądnemu” klientowi, co robić.
Pamiętaj! Zainstaluj ukryte przewody elektryczne w drewnianych domach za pomocą falistej rury PCV, plastikowego pudełka NIE!
Dlaczego
W rzeczywistości istnieje kilka powodów. Poniżej rozważymy dwie najbardziej typowe sytuacje, które pojawiają się podczas prowadzenia instalacji elektrycznej w drewnianym domu.
Przede wszystkim Podczas układania kabla elektryk może nieznacznie naruszyć izolację przewodów, a kontrolne pomiary elektryczne uszkodzenia mogą nie zostać zarejestrowane.
Jednak po podłączeniu wszystkich niezbędnych urządzeń elektrycznych okablowanie zaczyna działać w trybie maksymalnego obciążenia. Oczywiście taka operacja, która powoduje zwiększone nagrzewanie kabla lub drutu, nieuchronnie osłabia izolację, co powoduje zwarcie w okablowaniu.
Wystarczająco cienkie ściany rur z tworzywa sztucznego i skrzynek z PCV nie są w stanie wytrzymać zwarcia bez przypalenia, dlatego zwarcie niestety nieuchronnie spowoduje pożar.
Po drugie Ukryty przewód elektryczny z rurą karbowaną lub przewodem z PCW, ułożony w pustkach drewnianych ścian, podłóg i podłóg, jest przedmiotem zwiększonej uwagi od strony gryzoni, które często występują w drewnianych domach, starając się „jak najlepiej” w szczegółach komunikacji.
W przypadku myszy, a tym bardziej szczurów, nie jest trudno przeciąć wystarczająco cienką rurkę lub skrzynkę z PCV, odsłaniając pasma drutu, co powoduje zwarcie w ukrytym okablowaniu.
Sytuację pogarsza fakt, że w pustych przestrzeniach ścian i sufitów drewnianych domów z czasem gromadzi się ogromna ilość pyłu drzewnego. W rezultacie najmniejsza iskra prowadzi do pożaru. Najgorsze jest to, że praktycznie niemożliwe jest natychmiastowe określenie miejsca zapłonu i zlikwidowanie go, ponieważ proces spalania zachodzący POZA ścianami i sufitami jest ukryty. Dlatego nawet powódź wody i piany dookoła nadal nie można szybko zgasić ognia.
Czy można uniknąć tych problemów?
Na pierwszy rzut oka, jeśli okablujesz w drewnianym domu zgodnie z wymaganiami SNiP, PES, nie będzie żadnych problemów. Jednak w rzeczywistości nie wszystko jest takie proste. Przede wszystkim dlatego, że wymagania PUE dotyczące instalacji przewodów elektrycznych w budynkach drewnianych są niezwykle surowe. Nawiasem mówiąc, to właśnie sztywność norm najczęściej zmusza rodzimych elektryków do ich naruszenia.
Niemniej jednak układanie ognioodpornego okablowania w drewnianym domu jest realnym wydarzeniem i możesz wybrać, które okablowanie zastosować.
Poniższa tabela pokazuje rodzaje okablowania i metody układania przewodów i kabli zgodnie z warunkami bezpieczeństwa pożarowego.
Rozważmy bardziej szczegółowo wszystkie rodzaje ognioodpornego okablowania w drewnianym domu.
Ukryte okablowanie
Chociaż najbardziej kompetentne źródła na ten temat nie polecam montaż ukrytego okablowania na palnych, w naszym przypadku, drewnianych konstrukcjach, jednak z podlega ochronie przeciwpożarowej oraz brak problemów finansowych, takie delegowanie można wykonać.
Poniżej przedstawiamy dokument regulacyjny (PEU-6) w jego części dotyczący układania ukrytego okablowania w pomieszczeniu.
W rzeczywistości metody ognioodpornego układania ukrytego okablowania w drewnianym domu tylko dwa.
Jednym z nich jest układanie ukrytych przewodów elektrycznych metalowa tuleja (rura). Główną zaletą tej metody jest to, że w przypadku pożaru metalowa rura będzie chronić sąsiednie konstrukcje z ognia.
Podczas korzystania z tej metody okablowania należy przestrzegać kilku rygorystycznych warunków: aby chronić ściany rury przed korozją, należy ją pomalować lub ocynkować od wewnątrz. Aby zabezpieczyć izolację kabla przed ostrymi krawędziami powstającymi w wyniku przecięcia rur, na ich końcach należy umieścić specjalne plastikowe zaślepki. Ponadto w przypadku takiego okablowania konieczne będzie wywiercenie wgłębień w grubości ścian w postaci kanałów, w które w rzeczywistości układane są metalowe rury.
Najlepszą opcją dla tego rodzaju okablowania są rury miedziane. Ze względu na to, że rury miedziane gną się dość łatwo i można je układać bez specjalnych narzędzi, okablowanie jest co najmniej nieco uproszczone. Jednak dla uproszczenia i wygody będziesz musiał zapłacić wysoką, dosłownie, cenę - rury miedziane są bardzo drogie.
Zgodnie z GOST R 50571.15–97 (IEC 364 5 52 93): klauzula 522.3.2, rury należy układać z niewielkim nachyleniem, aby umożliwić wypływ kondensatu. Ale bądź przygotowany na to, że w praktyce niezwykle trudne, jeśli nie niemożliwe, jest sprawdzenie jakości montażu rur metalowych, tego samego kąta nachylenia lub szczelności połączeń.
Drugi sposób układania ukrytych przewodów elektrycznych w drewnianej konstrukcji to na warstwie tynku (szkic) ze wszystkich stron o grubości co najmniej 10 mm.
Way jak proste jednak, gdy się go używa, powstaje pytanie: jak zachować zgodność ze standardami PES w zakresie zamienności okablowania. Alternatywnie możesz monolit kabel zasilający w gipsie, po uprzednim zapakowaniu go w pofałdowanie. Formalnie oczywiście standardy PES zostaną spełnione, ale w rzeczywistości nie będzie można wyciągnąć twardego drutu.
Co więcej, żaden specjalista nie będzie w stanie przewidzieć, po jakim czasie stiuk zachowa się na powierzchniach drewnianych. Czy pęknięcia znikną? Czy ona zacznie spadać? Nie wspominając o tym, że na pięknych drewnianych powierzchniach gruba warstwa zaprawy cementowej będzie wyglądać co najmniej dziwnie.
Należy podkreślić, że obie te metody są dość drogie zarówno pod względem pieniędzy, jak i wysiłków i czasu. Ponadto wymagają planowania okablowania na etapie budowy.
Okablowanie otwarte
- Okablowanie w elektrycznej rurze falistej
Ta metoda polega na wciągnięciu kabla do elastycznej rury falistej wykonanej ze specjalnego tworzywa sztucznego, która nie wspomaga spalania. W jednej rurze można umieścić dwa lub więcej kabli.
Wady tej metody obejmują przede wszystkim jej nieestetyczność - mało prawdopodobne jest, że perspektywa „ozdobienia” domu kilkoma rzędami rur falistych. Biorąc pod uwagę liczbę urządzeń elektrycznych w nowoczesnym domu, takie rzędy mogą wynosić 5-7! Ponadto, ponieważ falista rura z naciągniętym kablem jest prawie niemożliwa do ułożenia prosto „wzdłuż sznurka”, wszystkie jej zagięcia i ugięcia również nie dodadzą uroku Twojemu domowi.
Jeszcze jeden minus: rura karbowana jest doskonałym „odpylaczem”, bardzo trudno jest usunąć z niej nagromadzony pył.
- Okablowanie w skrzynkach elektrycznych (kanały kablowe)
Dzięki tej metodzie kabel jest układany skrzynki specjalne (kanały kablowe) z tworzywa sztucznego trudnopalnego i zamknąć za pomocą zatrzaskowych pokryw.
Główny problem podczas korzystania z tej metody wiąże się z nieuniknionym skurczem drewnianego domu. Średnio wynosi 1 cm na 1 m wysokości domu, a wartości te podano dla domów z wysokiej jakości drewna klejonego, których skurcz jest minimalny. W praktyce oznacza to, że kurczenie się o trzy centymetry (w przypadku typowego dwupiętrowego domu) spowoduje ściśnięcie wszystkich skrzynek, pokrywy odlecą, same skrzynie pękną. W rezultacie okablowanie będzie musiało zostać przerobione!
Po drugie, aby dokładnie i równomiernie zainstalować plastikowe skrzynki, wymagana będzie pewna umiejętność i zręczność. Dodaj tutaj problemy z akcesoriami - niestety producenci oferują raczej skromny asortyment zwojów, kątów, wtyczek, połączeń, bez których prawie niemożliwe jest dokładne zainstalowanie kanałów kablowych.
Kolejną znaczącą wadą okablowania w kanałach kablowych jest nudny, biurowy wygląd.
Zaletami tej metody są jej taniość, minimalna siła robocza i możliwość łatwego wprowadzania zmian w przyszłości.
- Otwórz okablowanie kablowe
Na koniec rozważymy najbardziej optymalną ze wszystkich metod układania okablowania elektrycznego w drewnianym domu - otwarte okablowanie kablowe.
Oczywiście przy korzystaniu z niezabezpieczonego otwartego kabla mówienie o estetyce pomieszczenia również nie jest konieczne. Sam kabel w konwencjonalnej izolacji (na przykład najczęściej PUNP) nie tylko wygląda dość nudny, ale nadal będzie konieczne zainstalowanie uszczelki wykonanej z azbestu lub metalu, wystającej ze wszystkich stron o co najmniej 10 cm.
Jest jednak inny sposób. To jest tak zwane okablowanie retro na izolatorach. Jego głównymi atutami są możliwości zgodność ze wszystkimi niezbędnymi wymogami bezpieczeństwaplus oryginalny, niezwykle popularny Ostatnio projektowanie wnętrz w stylu retro.
Dowiesz się więcej o instalowaniu takiego okablowania w naszym następnym artykule.
Firma LLC „Salvador”
Elektryk w drewnianym domu na wideo:
Zobacz także na e.imadeself.com
: