Czujniki kontaktronowe

Czujniki kontaktronowe są powszechne jako czujniki do otwierania drzwi i okien w celu ochrony przed wtargnięciem do obiektów w systemach bezpieczeństwa.

Te magnetyczne czujniki kontaktowe są instalowane na drzwiach, bramach, oknach i innych masywnych konstrukcjach i obiektach, które należy chronić przed niepożądanym otwarciem, ruchem lub zniszczeniem.

Kontaktron (uszczelniony styk) jest głównym elementem takiego czujnika i sprawia, że ​​jest niezawodny, bezpieczny i trwały, przy niskich kosztach, składnik bezpieczeństwa.

Kontaktron jest hermetycznie zamkniętym szklanym cylindrem, w którym zwykle umieszczane są dwa kontakty ze stopu aluminium, a medium wewnątrz cylindra jest azot pod wysokim ciśnieniem, co eliminuje procesy utleniania wewnątrz tego ważnego elementu elektronicznego. Jego styki są pokryte specjalnym metalem, na przykład molibdenem, tytanem, wolframem lub złotem, co zapewnia im trwałość i odporność na zużycie (kontaktron ma żywotność ponad miliona operacji).

Przeczytaj więcej o kontaktronach tutaj: Co to są kontaktrony, jak są rozmieszczone i działają?

Zgodnie z zasadą działania kontaktron jest dość prosty. Składa się z dwóch części: master i executive. Magnes stały jest wykorzystywany jako część główna, a element kontaktronowy jako część wykonawcza. Z reguły części te mają bardzo podobny wygląd, mają to samo ciało. Część zawierająca magnes jest zwykle umieszczana na ruchomej strukturze, na przykład na drzwiach, a sam czujnik, na przykład na ościeżnicy drzwi.

Kiedy drzwi są zamknięte, elementy są obok siebie, a magnes, działający na styki kontaktronu, utrzymuje je zamknięte, w tej pozycji obserwuje się typowy tryb bezpieczeństwa. Jeśli drzwi zostaną otwarte w tym trybie, magnes nie będzie już utrzymywał styków kontaktronu w pozycji zamkniętej i nastąpi alarm. Dokumentacja techniczna czujnika wskazuje, jaka powinna być odległość między dwoma elementami czujnika, aby działał niezawodnie.

Istnieją różne rodzaje czujników do różnych warunków:

• Do montażu powierzchniowego na konstrukcjach pasywnych magnetycznie.

• Do montażu powierzchniowego na konstrukcjach stalowych.

• Do montażu wpuszczanego na konstrukcjach pasywnych magnetycznie.

• Do montażu podtynkowego na konstrukcjach stalowych.

Różnice tutaj są dość uzasadnione, ponieważ na przykład masywne stalowe drzwi wymagają instalacji silniejszego magnesu, ponieważ część pola magnetycznego jest przejmowana przez stal, ponadto odstępy instalacyjne muszą zostać zwiększone podczas instalacji, wynika to ze specyfiki instalacji takich drzwi.

Jednocześnie montaż na drzwiach lub oknach z drewna lub PCV nie wymaga specjalnych konwencji, a czujnik do nich jest dość prosty, można go przykręcić lub po prostu przykleić.

Z kolei montaż podtynkowy pozwala dopasować sprzęt do wnętrza, elementy takiego czujnika są wkładane do otworów i są tam bezpiecznie utrzymywane przez zatrzaski mocujące do zamocowania. Jak widać, czujniki do montażu wpuszczanego wyglądają inaczej niż czujniki do montażu zewnętrznego.

Aby zabezpieczyć się przed nielegalnym wejściem, próbując oszukać czujnik za pomocą magnesu zewnętrznego, należy zastosować proste środki ochronne podczas instalowania czujnika, z których dwa główne.

Pierwszym jest umieszczenie dwóch czujników tak, aby pola magnetyczne ich magnesów były skierowane w przeciwnym kierunku, a same czujniki byłyby umieszczone w niewielkiej odległości od siebie. Następnie atakujący, próbując oszukać czujnik swoim magnesem, spowoduje otwarcie jednego z kontaktronów, a tym samym włączy alarm.

Drugi sposób polega na umieszczeniu stalowej płyty o grubości 0,5 mm lub większej między częścią czujnika zawierającą kontaktron a zamierzonym położeniem zewnętrznego magnesu, wówczas płyta będzie służyć jako ekran magnetyczny. Rozmiar płytki powinien wynosić 60 na 20 mm dla czujników otwartych i 20 na 30 mm dla czujników ukrytych. Płyta powinna znajdować się co najmniej 15 mm od kontaktronu.

Czytaj także: Metody kontroli i przykłady użycia hecronów