Instalacja otwartego okablowania w domu

Spośród rodzajów układania przewodów elektrycznych w pomieszczeniach mieszkalnych metoda ich otwartego umieszczania na konstrukcjach budowlanych jest najstarsza, sprawdzona w czasie.

Technicznie tę metodę układania można przeprowadzić:

1. stacjonarne mocowanie drutów;

2. tymczasowe umieszczenie kabli przenośnych - przedłużaczy.

Przenoszenie to zapasowa metoda krótkotrwałego łączenia poszczególnych urządzeń elektrycznych. Ciągłe ich używanie nie jest zalecane. Prądy obciążeń całkowicie przez nie przechodzą, a cała konstrukcja jest poddawana okresowym naprężeniom mechanicznym, które mogą powodować uszkodzenia. Przedłużacze z kablami przenośnymi wymagają częstych kontroli.

Otwarte okablowanie ma jednocześnie trzy charakterystyczne cechy:

1. Widoczny dla każdego użytkownika i dlatego powinien być wykonywany pięknie, atrakcyjnie;

2. jest wystawiony na działanie promieni słonecznych, które mogą ostatecznie zniszczyć niestabilną warstwę izolacji;

3. mniej niż inne typy chronione przed przypadkowym obciążeniem mechanicznym.

Istniejące nowoczesne metody otwartego okablowania uwzględniają wszystkie te trzy czynniki, pozwalają stworzyć ekskluzywny projekt pokoi w stylu retro, które uwielbiają wielu właścicieli prywatnych domów, domków i domków, i nadają im inny wygląd.

Ta metoda jest szczególnie odpowiednia dla elitarnych drewnianych budynków wykonanych z bali lub belek klejonych, gdy konieczne jest zachowanie integralności konstrukcji ściany i pokazanie ich dekoracyjnej tekstury.

Służy również do dodatkowej instalacji linii przewodzących w przypadku, gdy pomieszczenie zakończyło już prace wykończeniowe, powstało unikalne wnętrze, które należy zachować.

Rodzaje stacjonarnego otwartego okablowania

Mocowanie drutów do elementów budynku odbywa się różnymi metodami. Praktyczne zastosowanie w naszych czasach otrzymało pięć sposobów:

1. układanie kabli za pomocą wsporników;

2. styl retro na kółkach z porcelany RSh-4;

3. przewody z tworzyw sztucznych;

4. falisty wąż metalowy z pofałdowaniem z tworzywa sztucznego;

5. Europejskie listwy przypodłogowe.

Wszystkie plastikowe produkty do instalacji muszą być ognioodporne, nie mogą wspierać spalania.

Okablowanie ścienne i sufitowe

W otwartym okablowaniu dozwolone jest stosowanie kabli z izolacją odporną na światło, na przykład klasy APPV (z rdzeniem aluminiowym) lub PPV (miedź). Kabel z oznaczeniem VVGNG-LS najlepiej nadaje się do właściwości technicznych ze względu na właściwości przeciwpożarowe jego izolacji:

• nie wspiera spalania;

• Ma zmniejszoną emisję dymu.

Ponieważ przeciążenie okablowania może wystąpić, gdy sieć jest przeciążona, wytwarzanego z niej ciepła nie należy przenosić na konstrukcje budowlane. Podczas układania kabla na drewnianej powierzchni kładzie się pod nim taśmę azbestową i mocuje na jeden z następujących sposobów:

• metalowe wsporniki z uszczelkami do podstawy;

• blaszane paski z klamrami;

• wstążka z guzikami;

• paski bandażowe;

• plastikowe uchwyty montażowe.

Układanie kabli w sposób otwarty w pomieszczeniach mieszkalnych jest rzadko stosowane: znacznie komplikuje stworzenie oryginalnego wyglądu pomieszczeń, nadając im zamka, wygląd biurowy. Ta metoda jest lepsza w przypadku pomieszczeń technicznych.

Przełączniki, gniazda i uchwyty są montowane za pomocą gniazd, które mogą mieć dekoracyjny kształt i kolor. Są impregnowane specjalnym rozwiązaniem, które zapewnia właściwości przeciwpożarowe.

Między ścianą a gniazdem zainstalowana jest również metalowa płytka, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się ognia. Ta obowiązkowa zasada musi być połączona z pomysłami projektanta.

Okablowanie w stylu retro na kółkach wykonane z porcelany RSh-4

Piękne wielodrutowe elastyczne przewody do tych celów tworzone są z dwóch warstw izolacji. Jego wewnętrzna część zapewnia ochronę przed potencjałem napięcia, a zewnętrzna, wykonana z jedwabnej poszycia, jest impregnowana warstwą lakieru i niezawodnie chroni wnętrze przed działaniem promieniowania słonecznego.

Całkowity przekrój rdzenia dobiera się zgodnie z bieżącym obciążeniem, ale zwykle stosuje się 2,5 mm2.

Druty są trzymane na rolkach za pomocą skrętu o jednolitym skoku i naciągu, są oddzielane od konstrukcji budynku wystarczającą szczeliną powietrzną, która jest wizualnie kontrolowana.

Przeczytaj więcej o tej otwartej metodzie okablowania tutaj: Retro okablowanie w drewnianym domu

Okablowanie w plastikowych kanałach kablowych

Kabel elektryczny i przewody są układane w sposób otwarty, a jednocześnie są ukryte przed oczami osoby ozdobne pudełkaktóre są wybierane według koloru i rozmiaru.

Kanał kablowy można zamontować na ścianie za pomocą wkrętów samogwintujących lub po prostu przykleić. W drugim przypadku należy zwrócić uwagę na przygotowanie gładkiego i równego samolotu do zainstalowania skrzynki.

Instalując go w ten sposób, najpierw przyklej klej z tyłu kanału kablowego i dociśnij go do miejsca znakowania, aby przenieść tam część kleju. Następnie pudełko jest natychmiast usuwane ze ściany na kilka minut, czekając na stwardnienie kleju. Następnie - mocno dociśnięty dla szybkiego, niezawodnego łączenia.

Podczas mocowania skrzynki w płycie gipsowo-kartonowej stosuje się kołek motylkowy. Na skrzyżowaniach elementów i w miejscach ich zwojów stosuje się dodatkowe urządzenia: wtyczki, narożniki, adaptery, złącza. Powinny z łatwością dokować i zamykać luki widoczne dla oka.

Okablowanie w dekoracyjnych metalowych rurach

Początkowo metoda ta została stworzona do pracy systemów elektrycznych w pomieszczeniach technicznych o podwyższonym ryzyku pożaru lub wybuchu. Druty i ich połączenia zostały całkowicie umieszczone w szczelnej obudowie utworzonej przez rury ze stopów stali, aluminium lub miedzi.

Takie okablowanie jest najbardziej chronione przed wpływami środowiska i jest od niego oddzielone. Rury o standardowej długości są montowane w bagażniku dzięki złączkom i adapterom, zwoje są tworzone płynnie pod specjalnymi kątami 90 stopni.

Podczas montażu spawanie nie jest stosowane, wszystkie prace są wykonywane za pomocą narzędzia ręcznego. Technologia pozwala na zmianę konfiguracji sieci, jeśli to konieczne, bez większego wysiłku.

Zastosowanie dekoracyjnych powłok do rur miedzianych i mosiężnych umożliwiło zastosowanie tej metody do układania otwartych przewodów elektrycznych w codziennym życiu, aby stworzyć piękny design, który podkreśla starożytność w połączeniu z brązowymi i miedzianymi lampami.

Okablowanie faliste

Ta metoda otwartego okablowania jest uważana za jedną z najłatwiejszych. Jest powszechny, popularny, ale lepiej nadaje się na zewnątrz sieci elektrycznych znajdujących się na powierzchniach budynków poza lokalami mieszkalnymi. Wygląd pofałdowania jest trudny do połączenia z projektowaniem salonów.

Falistość doskonale nadaje się na strychy, piwnice, garaże: te miejsca, w których trzeba szybko ułożyć przewody, chroniąc je dodatkową plastikową obudową. Wybierając średnicę pofałdowania, możesz utworzyć pień, aby pomieścić kilka równoległych kabli w jednej rurze.

Inną cechą tej metody jest konieczność przepuszczenia przez nią przygotowanego kabla lub drutów przed zamocowaniem pofałdowań na ścianie, co stwarza pewne trudności.

Aby to zrobić, użyj elementu pośredniego - kabla lub drutu, który jest wcześniej wprowadzany do rury z pofałdowania. Następnie jeden koniec jest przymocowany, przywiązany do jakiejś szczypiec podtrzymujących lub przytrzymujących, a drugi jest przymocowany do kabla lub drutów włożonych w pofałdowania. Aby ułatwić instalację, muszą być mocno dociśnięte, aby stworzyć rezerwę przestrzeni między ich powierzchnią a pofałdowaniem.

Drut jest trzymany w górze, a druty są ostrożnie wkładane w fałd.

Okablowanie w ozdobnych listwach przypodłogowych

Zastosowanie listew podłogowych lub sufitowych pozwala ukryć, maskować ślady przewodów elektrycznych, a jednocześnie wygodnie umieścić je w przygotowanych dekoracyjnych rynienach.

Modele elektryczne listew przypodłogowych różnią się od budowy obecnością wnęki na kabel lub przewody. Narożniki, złącza i łuki zamykane są specjalnymi, dopasowanymi kształtami. Ogólny kolor projektu dobierany jest zgodnie z gustem właściciela.

Podczas instalowania takiej listwy przypodłogowej rama jest najpierw mocowana do ściany wzdłuż obwodu, a następnie układane jest w niej okablowanie i zamykane ozdobnymi pokrywami.

Kroki instalacji

Wybierając rodzaj otwartego okablowania, odpowiedniego do warunków życia i odpowiadającego wielkości budżetu, możesz zaangażować się w instalację. Lepiej jest podzielić go na sześć etapów:

1. stworzenie planu pomieszczenia z oznaczeniem elementów okablowania na nim;

2. przygotowanie punktów do podłączenia lamp, gniazd i przełączników;

3. umieszczenie kabli i przewodów;

4. obcięcie końców i ich zamiana;

5. sprawdzenie instalacji poprzez usunięcie charakterystyki elektrycznej obwodu;

6. włączenie do stałej pracy.

Kolejność tych etapów została przetestowana w licznych eksperymentach. Naruszenie tego nie ma sensu.

1. Planowanie i oznaczanie trasy

Stworzenie nawet prostego szkicu pokoju na arkuszu notesu z przymocowanymi rozmiarami ułatwia proces znakowania, pozwala naprawić ewentualne błędy na papierze przed rozpoczęciem pracy. Zapewnia to nie tylko oszczędność materiału, ale także czas potrzebny na naprawę zmian.

Planowanie pracy z rysowaniem tras okablowania elektrycznego na papierze z reguły eliminuje ponowny montaż pracy już wykonanej błędnie.

2. Montaż punktów połączeń dla gniazd, przełączników, lamp

Od tego momentu wygodnie jest rozpocząć praktyczne prace nad elementami budynku. Pod przełącznikami, lampami i gniazdami umieszczonymi na łatwopalnych powierzchniach drewnianych konieczne jest zainstalowanie metalowej podstawy, która nie przenosi ognia.

Powinien znajdować się między obudową rozdzielnicy a drzewem.

3. Układanie kabli i przewodów

Ich instalacja odbywa się wzdłuż poziomych lub pionowych linii między wcześniej zainstalowanymi punktami połączenia przez skrzynki przyłączeniowe, jeśli przewiduje to projekt.

Kiedy konieczne jest przepuszczenie przewodów przez drewnianą ścianę, podłogę lub sufit, w tym miejscu wierci się otwór i instaluje metalową rurę - tuleję oddzielającą przewody od drewna. Jego krawędzie powinny wystawać poza drzewo o 1 cm i muszą być zamknięte po obu stronach plastikowymi tulejami, które chronią kabel przed przecięciem mechanicznym po pociągnięciu.

Liczba żył w kablu musi być zgodna ze schematem połączeń przez systemy TN-C-S lub TN-S. Po wyciągnięciu kabla jego nadmiar jest odcinany. Długość rdzeni dla wygodnego cięcia powinna wystawać z punktów połączenia o 10 ÷ 15 cm.

4. Cięcie końców i łączenie

Lepiej jest wykonywać prace elektryczne za pomocą specjalistycznego elektryka, skonfigurowanego do usuwania pewnej długości izolacji bez uszkodzenia metalowych przewodników przewodzących.

Technologia łączenia przewodów z gniazdami i przełącznikami dla przewodów otwartych i zamkniętych jest prawie taka sama. Jest to szczegółowo opisane w artykule. „Funkcje instalacji gniazd i przełączników”.

5. Weryfikacja instalacji i pomiar właściwości elektrycznych

Ten ważny etap musi być przeprowadzony nie niezależnie, ale przy zaangażowaniu specjalistów z laboratorium elektrotechnicznego, którzy sprawdzają jakość instalacji obwodu nie tylko wizualnie, ale także wykonując pomiary elektryczne i testy, które mogą zapewnić gwarancję jego działania.

Podczas kontroli należy zidentyfikować:

• stan rezystancji izolacji instalacji elektrycznej w złożonym obwodzie;

• rezystancja pętli zerowo-fazowej;

• wartość rezystancji pętli uziemienia;

• obciąż wszystkie wyłączniki mocy;

• sprawdzić prądy upływowe dla zainstalowanych wyłączników różnicowoprądowych i dyfluwomatów;

• oceń zdrowie innych określonych elementów obwodu.

Dla wszystkich wykonanych pomiarów otrzymane zostaną protokoły z wnioskiem o przydatności sprzętu do pracy. Dopiero potem można przyłożyć do niego napięcie.

6. Włączenie do pracy

Niezależne uruchomienie urządzenia bez testowania i pomiaru może prowadzić do przerw w dostawie prądu, pożarów, obrażeń elektrycznych. Warunki ich wystąpienia można wyeliminować jedynie poprzez pomiar charakterystyki elektrycznej sieci ze źródeł zewnętrznych.

Dlatego pierwsze włączenie nowo zamontowanego otwartego okablowania należy zaufać specjalistom posiadającym odpowiednie wyposażenie pomiarowe, testujące i doświadczenie w jego stosowaniu.